Eén samenspraak met jou, mijn God (Etty Hillesum)

100 jaar geleden werd Etty Hillesum geboren. Ze is als Jodin vermoord in Auschwitz in 1943. Haar boeken beschrijven haar weg naar God, ondanks de oorlog en de ellende van de concentratiekampen.
In haar brieven uit Westerbork schrijft ze, voordat ze naar Auschwitz wordt gedeporteerd:
“Je hebt me zo rijk gemaakt, mijn God, laat me ook met volle handen uit mogen delen. Mijn leven is geworden tot één ononderbroken samenspraak met jou, mijn God, een grote samenspraak” *.
En haar laatste schrijven:
“Ik sla de bijbel open op een willekeurige plaats en vind dit: de Heere is mijn hoog vertrek” **.

Hoe kan ze zo in de hemel leven , terwijl ze zich in de hel bevond?

Zou U daar op in willen gaan?

Daar ga Ik graag op in.

Etty heeft onder de druk van de omstandigheden, met een goede leraar, uit Godsvrucht en met haar vrije wil definitief God op de troon toegelaten van haar innerlijk. En zij heeft ervoor gekozen permanent  in Gods boezem te vertoeven, ondanks alles.

Zij is het levende bewijs , dat de mens het Koninkrijk Gods op aarde kan realiseren.

Zij vertoeft in de melkwitte boezem van God, zij is de hele weg gegaan. Zij heeft geleerd ja te zeggen tegen het leven, is gestopt met oordelen, ook al zag ze alles om haar heen: het lijden van de joden, de haat van de bewakers, de verwarring en angsten van moeders om haar kinderen, de wanhoop, de luizen, de honger.
Maar bovenal zag en voelde ze Gods nabijheid, vertoefde zij in Gods nabijheid. Zij liet zich niet verleiden op het draaiende wiel van het leven te stappen maar verbleef in de stilte van de as.

Gezegend is Etty Hillesum, gezegend haar voorbeeld, gezegend haar geschriften, gezegend haar lezers.

Wees jullie allen gezegend

 

*   Westerbork, 18 augustus 1943

** Westerbork, 7 september 1943
Uit: De nagelaten geschriften van Etty Hillesum

Materie volgt de geest

 


Ik zou U iets willen vragen.

Ik las in de krant, dat als mensen heel lang bij elkaar zijn, hun hartslagritmes zich aan elkaar passen. En ik herinner me, dat onderzoek had uitgewezen, dat nonnen in een klooster dikwijls in dezelfde tijd gaan menstrueren. En ik ken oudere echtparen, die echt op elkaar gaan lijken, ook in hun kleding, maar dat is niet zo vreemd. Ik bedoel gewoon de vorm van hun hoofd, hoe hun haar zit, hun oogopslag, hun hele voorkomen. Ik denk dan altijd: het zijn net broer en zus.

Zou U daar op in willen gaan?

Daar ga Ik graag op in.

Het is het levende bewijs , dat de materie de geest volgt.
En wat is dan de materie? Dat is in dit verhaal het fysieke lichaam van de mens.
En wat is de geest? Dat is in dit verhaal het geestelijk lichaam.
Want soms is het handig om het onderwerp eenvoudig te houden, zeker als het gaat over de complexe werkelijkheid van de fysieke kosmos in relatie tot de macht van God.

Wat volgt wie in deze voorbeelden?

Nonnen in een klooster gaan dezelfde tijd menstrueren.
Mensen die lang bij elkaar zijn krijgen hetzelfde hartritme, gaan uiterlijk op elkaar lijken.

In eerder blogs heb Ik het fysieke, emotionele, mentale en spirituele lichaam van de mens genoemd. Ik heb ook beschreven, dat het geestelijk lichaam, gevormd wordt vanaf de conceptie in een nauwe samenwerking tussen de Mijn God en de ziel van een mens.

Het geestelijk lichaam is de verklaring voor jouw vraag.

Weliswaar heeft ieder mens een eigen geestelijk lichaam, dat zelfstandig en individueel na de fysieke dood verdergaat op de geestelijke levensweg.
Maar het geestelijk lichaam is ook een open en gestalt-achtige werkelijkheid, die kan leren,  veranderen, transformeren. En naarmate ze sterker wordt in het leven gaat ze een eigen zelfstandige invloed uitoefenen op de aardse persoonlijkheid. En die invloed kan heel groot worden, kan de aards persoonlijkheid beïnvloeden, stimuleren, bijsturen en zelfs diens fysieke hoedanigheid veranderen. En het lichaam zelf is geen constante factor, maar een permanent wordingsproces, wordt in de loop van het leven telkens opnieuw gevormd, bestaat uit een combinatie van miljarden oude en nieuwe cellen. Het lichaam verandert ook, en grote bronnen van verandering zijn het fysieke verouderingsproces maar ook de invloed van het geestelijk lichaam.

Zo gaat een vraatzuchtig iemand de geest van de vraatzucht uitstralen, een wijs iemand de rust van het innerlijk, een sexverslaafde de geest van de begeerte, een liefdeloze orthodoxe voorganger de geest van de verstarring, en een heilige de geest van God. Kijk maar om je heen  hoe mensen oud worden. Hoe ze geleefd hebben kan zich gaan aftekenen in hun voorkomen. Kan, hoeft niet, maar dat zal onderwerp zijn voor een andere blog.

Maar in het geval van de nonnen, in het geval van een echtpaar, of twee mensen, die lang met elkaar optrekken in het leven, of in het geval van een mens met zijn trouwe huisdier gebeurt er iets speciaals met het geestelijke lichaam.

In zo’n intense menselijke samenlevingsvorm gaan de geestelijk lichamen meer samenwerken, meer een eenheid vormen, op elkaar lijken in aandacht, interesse, uitstraling. En het geestelijk lichaam van de individuele personen reageert hier automatisch op, gaat ernaar leven, zich ernaar richten.
En zo gaan mensen op elkaar lijken, soms heel fysiek, met dezelfde hartslag, dezelfde blik, dezelfde menstruatiecyclus, hetzelfde voorkomen, omdat men in de geest meer één is.

“Materie volgt de geest”

In veel gevallen volgt de materie de geest.

En dan is de vraag aan jullie: op wie willen jullie je liever richten in het leven, want op den duur kan dat zichtbaar worden in jouw gelaat: op God, op de liefde, op de schoonheid van de natuur of op de aap van God, op verslavingen, op lelijkheid?
Kies zelf, want de vrije wil is Ons heilig.
Maar weet, dat een goede lezer van het menselijk gelaat meer van jullie gezicht af kan lezen dan jullie zelf vermoeden.
En Wij in de geestelijke wereld zien natuurlijk sowieso alles.

Wees jullie allen gezegend 

Psychiatrie, zelfmoord en leven na de dood

Recent was in een Nederland een programma op TV over een vrouw, die dermate leed door psychiatrische problemen, dat ze van een hoge flat afsprong. Ze had haar zelfmoord goed voorbereid. Zou U hier iets over willen zeggen? Niet speciaal over haar, bedoel ik, maar over het leven van een psychiatrische patiënt. En hoe ze opgevangen worden na hun overlijden.

Dat is goed.

In Onze ogen is alles heel eenvoudig.
Alles komt goed, vroeg of laat.
En zelfs het moeilijkste leven wordt gladgestreken in de eeuwigheid. Een slechte start is slechts een slechte start. Meer niet. Elk leven wordt in liefde begeleid, in liefde opgevangen, en in liefde verder geholpen. Maar laten We beginnen bij het begin.

De evolutie gaat gepaard met vallen en opstaan, met genetische fouten en genetisch successen. En soms leidt een fout tot een groot succes.

Psychiatrie kan voor een belangrijk deel een genetische fout zijn. Wee de mens, die dit overkomt. Het is veelal afwijken van de menselijke omgeving. Een levenslang worstelen, een levenslange eenzaamheid, een levenslang lijden. Maar dit kan gepaard gaan met grote talenten op het terrein van kunst, of wetenschap, of spiritualiteit. Dus het lijden van zo’n mens is niet alleen maar lijden, het kan ook een ongekende rijkdom betekenen op andere vlakken. En het is nooit saai.
Psychiatrie kan ook voortkomen uit extreme gerichtheid op zichzelf, waardoor innerlijke ontwikkeling gepaard gaat met zwelgen in eigen gedachten of gevoelens, zonder openheid naar de ander.
Psychiatrie kan ook voortkomen uit extreme gerichtheid op de ander, waardoor men nooit toekomt aan een eigen ontwikkeling, dit gaat dikwijls gepaard met schuldgevoelens, disbalans en een wildgroei aan negatieve gedachten en gevoelens. Vaak zijn dominante ouders of een rigide godsdienst hier debet aan.
Psychiatrie kan ook ontstaan door extreme gevoeligheid, drugsgebruik op jonge leeftijd en lekken in de aura, die dikwijls niet meer hersteld worden (op aarde).
Psychiatrie kan ook ontstaan doordat men meer meemaakt dan men kan verwerken, zoals seksueel misbruik in de jeugd of geweld in oorlogssituaties.

Duizend oorzaken, duizend vormen van psychiatrie, duizend mengvormen van genetische defecten, persoonlijke kwetsbaarheden en omgevingsfactoren.

Soms is een psychiatrische aandoening te genezen of te stabiliseren,  met medicijnen of liefde of goede begeleiding of eigen  inzicht.

Maar wat belangrijker is, wanneer men al dan niet na zelfmoord, arriveert in de geestelijke wereld, dan wordt men liefdevol opgevangen. Zeer liefdevol, want deze mens heeft genoeg geleden. En het procedé is in grote lijnen, er zijn uitzonderingen,  als volgt.

• Men arriveert altijd in een staat van grote wanhoop, met extreme gevoelens, men is dikwijls totaal in de war. Men wordt naar een kalmerende omgeving gebracht, kalmerend al naar gelang iemands karakter,  met stilte of in de natuur, of in een mooie kamer. Men wordt in slaap, in een staat van onbewustheid, of in een roesje gebracht , zoals een narcotiseur het noemt. Er kan sprake zijn van kalmerende geuren of kleuren of muziek. Niet elke psychiatrische patiënt is in een wilde staat, maar met kalmerend wordt hier bedoeld: men schept invloeden van buitenaf, op alle energetische niveaus van de persoonlijkheid, geestelijk, mentaal, emotioneel en energetisch, die heel maken, genezen. In deze korte of langere periode werken geestelijke begeleiders door hun aanwezigheid en gesprekken mee aan de verdere genezing. Overleden familieleden of vrienden kunnen àls dat goed werkt af en toe op bezoek komen.
• Hierna wordt men naar De Tempel van Genezing gebracht, waar men volledig wordt genezen. Zo eenvoudig is het. Volledig genezen. De oude psychiatrische karakterstructuur wordt met een energetische straling volledig getransformeerd tot een gezonde karakterstructuur, die zoveel mogelijk de kenmerken, kwaliteiten en persoonlijke interesse in tact laat. Dit gaat altijd gepaard met verlies van bepaalde markante trekken, die gekoppeld waren aan de psychiatrische aandoening. Dat is echt een verlies, maar nu eenmaal keerzijde van de medaille. Maar omdat men na de transformatie niet meer lijdt, kan het makkelijk worden geaccepteerd.
• De geestelijke begeleiding van de mensen na een transformatie is heel intensief en noodzakelijk. Men wordt als het ware geholpen een nieuw innerlijk landschap te verkennen. Het lijkt nog het meest op iemand die in een ander land gaat wonen. Het is flink wennen, maar men wil het. De transformatie is altijd gebaseerd op toestemming van de persoonlijkheid. Een klein deel van de psychiatrische patiënten weigert deze transformatie, omdat ze nog te gehecht zijn aan hun oude leed. Deze personen hebben een langere voorbereidingstijd nodig, maar uiteindelijk kiezen allen voor deze genezing.
• De laatste fase gaat in, wanneer men weer geestelijk gezond verder kan met de levensweg, zoals andere mensen. De hele periode van overgang van een psychiatrische patiënt, al dan niet na een zelfmoord, speelt zich af tussen (aardse tijden) een maand tot een jaar.

Alles komt dus goed. En gezegd kan worden, dat de volledige energetische genezing geldt voor alle mensen, vroeg of laat. Wat jullie te wachten staat uiteindelijk, zelfs criminelen en verkrachters, is groots, hoopvol, ongekend en bijzonder. Jullie kunnen hier 100 % op vertrouwen, allen. Het zou daarom mooi zijn, als allen, die te maken krijgen met lichamelijk gebreken, beperkingen en dodelijke ziekten, zich op deze belofte zouden richten. Zij zouden geestelijk weer jong moeten worden, als kinderen. Want wat ieder te wachten staat na de dood is nog fijner en mooier dan hoe een jong kind dartel naar het leven kijkt.

Vol vreugd, belofte en belang. Verheugen jullie allen je hierin!

Wees jullie allen gezegend

De waan van het moment of de ruimte in het hier en nu

Het ego leeft in de waan van het moment, de persoonlijkheid in de ruimte van het hier en nu.

Zou U hier op in willen gaan?

Ik was nogal aan het worstelen de laatste dagen en besefte toen ineens, dat ik weer conclusies aan het trekken was, teveel in mijn ego zat, sudderend in het verleden en in de toekomst. Ik had weinig ruimte voor het op dat moment door mij als saai beleefde hier en nu.
En deze zin kwam bij me op, zeker van U?

Wat is niet van Mij?

Ik heb je deze zin ingegeven om je wat meer perspectief te bieden. Je realiseerde je hierdoor, dat je in de buitenste schil van de mens bezig was, waar de uiterlijke wereld, het verleden en de toekomst heerlijk hun gang gaan. En Ik wilde je graag weer contact laten maken met jouw innerlijk, de stilte, de ruimte, het waarderen van het hier en nu, het accepteren, dat alles is zoals het is.

“Het ego leeft in de waan van het moment”

Het ego ervaart altijd alles absoluut en grotesk. De op dat moment heersende negatieve emoties worden ervaren als waarheid. Men voelt het verleden als zwaard of men is bang voor de toekomst. Vaak gaat dit gepaard met onzekerheid, angst, zorgen of woede. De geestelijke wereld is niet tegen het ego. Integendeel. Het is een mooi instrument, een hulpmiddel op aarde een overgangsstaat tussen beest en geest, een middel tot evolutie. Hoe zouden Wij dit niet kunnen koesteren?

Maar het ego zelf denkt, dat het meer is dan een hulpmiddel, zit op haar eigen troon en waant zich het middelpunt van de kosmos. Maar dat is ze niet, en ze kan het ook niet aan, zoveel macht. De ellende des levens staat voor een groot deel op haar conto.
Het ego maakt de heersende emotie op dat moment tot waan van de eeuwigheid, tot absolute grootheid. En dit correspondeert niet met de werkelijkheid. Het is een waanhouding. Het is illusie. Het is onwaar.

“De persoonlijkheid in de ruimte van het hier en nu”

De persoonlijkheid is evenzeer een instrument, maar tot een groter belang. Bij de mens, bij wie de persoonlijkheid centraal staat, zit God op de troon, of het leven zelf, of het belang van de natuur, of het algemeen belang. Het innerlijk van deze mens wordt gekenmerkt door verdraagzaamheid, liefde, ruimte, er wordt niet geoordeeld. Er wordt niet gestreden, en er wordt niet geschift tussen goed en kwaad, tussen mooi en lelijk, tussen sympathiek en onsympathiek. In de ruimte van het hier en nu wordt het mooie en fijne gewaardeerd, gekoesterd en genoten. Het lelijke, moeilijke, negatieve wordt geaccepteerd als deel van het leven.

Men zegt ja tegen alles, men geeft liefde aan alles, met geeft aandacht aan alles. Men vindt het verleden interessant maar niet bepalend. Men laat het verleden los. Men vindt de toekomst inspirerend maar discutabel. Men laat de toekomst graag over aan de toekomst. Men weet het niet. Het heden krijgt ruimte, het hier en nu is vol en interessant en vol kansen en inzichten, vol acceptatie en liefde. Men luistert naar het innerlijk en waardeert de uiterlijke wereld. Men ervaart geen tweedeling. Het is een houding van openheid. Het is inzicht. Het is waar.

Mijn advies aan jullie allen is: je kunt geen twee heren dienen. Als je teveel in het ego zit, herinner je dan jouw innerlijk. Stap van het draaiende wiel van het ego naar de stilte van de as, naar de rust van jouw innerlijk. Naar het ware centrum van de mens. Daar wacht God.

Wees jullie allen gezegend

Oordeel niet over het universum (Dalai Lama)

The Quote‏@thequote I find hope in the darkest of days, and focus in the brightest. I do not judge the universe. - Dalai Lama

Zou u deze tweet willen toelichten.

Waarom ga je er eerst niet zelf op in?

Oh graag.
Er is een Joods verhaal over een wijs man, die twee zakken in zijn jas had, met in ieder een papiertje. Als hij zich goed voelde en gelukkig was met het leven, haalde hij het ene papiertje uit zijn zak, waarop stond geschreven: “Stof bent u en tot stof zult gij wederkeren”. Opdat hij zich herinnerde, dat al het mooie wat hij beleefde niet vanzelfsprekend was.
En als hij gebukt ging onder de moeilijkheden des levens, pakte hij het andere papiertje uit zijn andere jaszak waarop stond geschreven:”de wereld is voor de mens gemaakt”, opdat hij moed putte in dat moment.

En nu ik: ik probeer me in mijn moeilijke momenten te herinneren, dat dat erbij hoort, dat ze er mogen zijn. Dat ik geen conclusies over mijn leven moet trekken, dat ik er ja tegen moet zeggen in liefde, gewoon alles accepteren wat er in het hier en nu is.

En ik probeer in mijn mooie momenten me voor te nemen me deze mooie momenten te herinneren als ik het moeilijk heb, en er intussen van te genieten.
En door dit alles te proberen, wil ik leren om ja te zeggen tegen alles in het leven, ja te zeggen tegen alles. Maar ik ben erg ontevreden over hoe vaak dat lukt. Zoiets.

Wees niet te streng voor jezelf. Blijf oefenen.

Maar dit is het dan. Hoop in donkere momenten vinden en aandacht geven aan de mooie momenten. En dit alles gelijkelijk accepteren, er ja tegen zeggen. En zoals de Dalai Lama dit zo mooi zegt, het universum hierom niet oordelen.
Niet oordelen, geen conclusies trekken, niet boos zijn op God. Niet denken dat alle moois in jouw leven jouw eigen verworvenheid is. Wie zal zeggen hoe alles gekomen is en hoeveel geluk men heeft? Kortom alles laten.
Maar er is nog iets anders.

“I find hope in the darkest of days, and focus in the brightest. I do not judge the universe”

Deze houding zal

• de innerlijke tweestrijd verminderen
• geestelijke energie sluizen naar mooiere daden in het leven
• het ego kleiner maken
• de persoonlijkheid doen groeien
• je innerlijke rust brengen
• je dichter bij God brengen.

Is dat niet hoopgevend, opdat je blijft oefenen?

De Dalai Lama is hierom gezegend.

Wees jullie allen gezegend