We zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn (Talmud)

Exploring The Divine heeft geretweet   Philip Arnold @Inspired_Truths     ·   27 okt.   

We don't see things as they are, we see them as we are. — The Talmud

(We zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn De Talmud)

Zou U hier iets over willen zeggen?

De mens bekijkt natuurlijk de wereld vanuit zijn eigen perspectief. En denkt, dat zo de wereld is. En dat is goed. Daar heeft iedereen recht op, zo’n vrij perspectief.

De godsdiensten geven inzicht in hoe de geestelijke wereld tegen de aardse realiteit aankijkt. En dat helpt mensen meer perspectief te krijgen, meer inzicht, meer houvast in het moeilijke leven. En dat is goed.

En de wetenschap biedt hierin nog meer objectiviteit, die probeert de wereld te laten zien zoals ze is. En dat is goed, want hierdoor ontstaat kennis, ontstaan inzichten in de realiteit en wordt de mensheid geholpen bijgeloof en verkeerde fantasieën te verminderen.

De Talmud geeft hier als godsdienstig boek een wetenschappelijk inzicht.

En dat is heel goed. Want dan komen de werelden van godsdienst en wetenschap even bij elkaar. En dan wordt het inzicht groter, krachtiger, waardevoller.

Wanneer de mensheid dit inzicht uit de Talmud tot zich zou nemen, zouden er minder twisten en oorlogen op de wereld zijn en zou een ieder, die zich dit inzicht eigen heeft gemaakt, voorzichtiger en bescheidener worden. De reikwijdte van zijn eigen menselijke kennis zou dan automatisch uitgebreid worden met de kennis van de medemens.

En dan worden vanuit de eigen vrije wil respect en liefde realiteit.
En dit is een voorwaarde voor het realiseren van het Koninkrijk Gods op aarde in het  leven van de mens. Er is geen andere weg.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 249

Gods kracht mag door iedereen gebruikt worden

The most powerful weapon on earth is the human soul on fire (Ferdinand Foch)

Zou U hier iets over willen zeggen?

De menselijke ziel in vuur en vlam is inderdaad het grootste wapen op aarde.

Waarom?
Omdat een mens, in vuur en vlam voor een ideaal, volledig gebruik mag maken van Gods kracht. Deze kracht wordt onvoorwaardelijk gegeven, want de menselijke vrije wil is in Gods dreven een heilig goed.
Gods kracht gaat naar een mens in vuur en vlam.
Of het nu voor een positief of een negatief doel is.

Daarom heeft Hitler zoveel bereikt.

Daarom heeft Gandhi zoveel bereikt.
Gods energie is beschikbaar voor een menselijke ziel in vuur en vlam.
Dan komen wilskracht, ideaal, energie en daadkracht bij elkaar in één stroom van inspiratie en daden.

Heeft Hitler echter evenveel bereikt als Gandhi?

Nee.
Hitler’s vuur en vlam stond in dienst van de aap van God, diende een onheilig doel en heeft veel leed, maar wel groot inzicht gebracht aan de mensheid.
Gandhi’s vuur en vlam stond in dienst van God, diende een heilig doel en heeft veel geluk èn groot inzicht gebracht aan de mensheid.
In beider gevallen leidde Gods kracht tot groot inzicht voor de mensheid. Dat is een wet.
Maar Hitler deed het met leed, Gandhi daarentegen met vreugde.

“The most powerful weapon on earth is the human soul on fire”

Mensen zijn dus altijd Gods handen op aarde teneinde inzicht te brengen aan de mensheid.

Wordt Gods kracht ten goede gebruikt, dan gaat dat gepaard met vreugde.
Wordt Gods kracht ten kwade gebruikt, dan gaat het gepaard met leed.
Maar altijd leidt het tot inzicht.

Daarom is de aap van God slechts de aap van God.

Het kwade is er niet omwille van het kwade maar omwille van het goede
Zo is voor een mens in vuur alles mogelijk, ten bate van de mensheid, en ten bate van zichzelf.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 248

De mens is Gods macht op aarde

Exploring The Divine @exploringdivine     •   30 okt.   
Er bestaat niet zoiets als machtige goden. Jullie zijn gods macht. Doe het werk van God (vertaling).

Wilt u reageren op deze tweet?

Ja, dat doe Ik.

God is niet machtig op aarde.
Gods wetten zijn machtig.
Gods ideeën zijn machtig.
Gods wensen zijn machtig.
In de hemel is God Zelf machtig.

Maar op aarde is God volledig afhankelijk van jullie daden, jullie vrije wil, jullie bereidheid om rekening te houden met anderen, met de natuur, met de wensen van God.

Niemand in de hemel begreep de gift van de vrije wil van God aan de mens .

Bijna alle engelen aanvaardden het, omdat ze God liefhebben en God volledig vertrouwen.
Maar ze hadden geen begrip van de visie van God.
Daarom protesteerde Lucifer.
Daarom was er oorlog in de hemel.
Daarom werd de aap van God geboren.

Oh, machtige vrije wil.

Eenmaal aan de mens gegeven.
En nu is het aan hem.
Dus: wat gaan jullie ermee doen?
Zeggen jullie: “Uw wil zal worden gedaan”.
Of wentelen jullie je in jullie vrije wil en verlengen jullie jullie banden met de aarde?
Geven jullie jullie vrije wil aan God, of aan de aap van God?

“Er bestaat niet zoiets als machtige goden. Jullie zijn gods macht. Doe het werk van God”

In al jullie keuzes respecteert God de weg van de mens, want aan het einde is er slechts één Grote Keuze te maken, hier op aarde of later in het rijk van God: om je vrije wil terug te geven aan God.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 247

Zen: Ik heb mooie bloemen

Ik heb mooie bloemen

Zou U hier iets over willen zeggen?

Deze tweet kan meer voor jullie zijn dan het lijkt.

Het is een gewone tweet.
Maar het is een sleutel tot een verborgen spirituele Zen waarheid.
Want ga rustig zitten voor de bos bloemen die je hebt gekregen of gekocht.
Je kijkt naar de bloemen en kijkt wat uitgebreider naar de bos.
En dan gebeurt het volgende, wanneer je daarvoor openstaat.

De bloemen laten hun schoonheid aan je zien, hun kleurenpracht, hun rijkdom.

En dan zien jullie vervolgens de uitzonderlijke vorm, en de pracht van het maken, van de creatie.
En dan komt verwondering over je, over het leven, over het bijzondere, over de schoonheid van het leven, over de pracht van de vorm.
En dan ga je ervaren, dat één grote bijzondere kracht ten grondslag ligt aan deze bloemen, dat deze kracht van God, het Leven is, dat deze kracht God, het Leven ís.
En dan ga je ervaren, dat jij deze bloemen niet kúnt hebben. Dat ze er zijn, onafhankelijk van jou. Dat zij van zichzelf zijn, autonoom, krachtig bloeiend.

Dat ze zijn in hun eigen schoonheid.

En dan ervaar je, dat je met ze verbonden bent, dat jullie samen zijn, dat jullie in een eenheid verkeren, dat zij ook jou gewaarzijn.
En dan ervaar je, dat ze eigenlijk jou hebben, meer recht hebben om jou te hebben, dan jij hen. Omdat zij meer aanwezig zijn dan jij, meer ongecompliceerd en meer in overgave.
En dan ervaar je dat jullie samen zijn, dat jullie in eenheid zijn.

En dan ervaar je dat jullie in eenheid met God, met het Leven zijn verbonden.

En dan ervaar je de eenheid van het leven.
En dan ten slotte ervaar je, dat jij en de bloemen niet van jullie zijn, maar van God, van het leven. Dat God, het Leven jullie allen heeft.
En dan pas voelen jullie wat het spiritueel betekent om te zeggen: Ik heb mooie bloemen.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 246

Lijden is een sleutel tot God (Christian Wiman)

Mijn God, ik las een boekrecensie *. In dit boek zegt de schrijver naar aanleiding van zijn ernstig ziekbed (een terminale kanker) een aantal wezenlijke dingen, die ik soms begrijp, soms helemaal niet.

“God, de heldere afgrond”

Mijn eigen ervaring is, dat mijn ego dag en nacht zich verzet tegen de overgave aan U. En als ik heel dicht bij U ben, dan ervaar ik dat als een melkwit bestaan van Niets, waarbij ik eigenlijk niet meer besta, niets van mezelf kan benoemen, alleen een absolute Aanwezigheid ervaar. Tot zover kan ik Wiman nog wel volgen.

“De andere wereld is hier, in de heldere afgrond van het bestaan”

En dit vind ik heel bijzonder, dat is ook mijn ervaring, dat in het hier en nu het Leven kan ervaren worden, dat U er bent, dat het Koninkrijk Gods op aarde kan worden gerealiseerd, in het hart, in de overgave, in U. Als ik het begrijp.

“Lijden heeft geen zin, maar is een sleutel tot de heldere afgrond”

Maar als hij zegt, dat lijden geen zin heeft maar wel een sleutel kan zijn tot Uw afgrond, dan weet ik niet zo goed hoe ik dit tot me moet nemen. Ik weet wel, dat ook mooie dingen en ervaringen kunnen bijdragen tot verandering en inzicht en acceptatie van het leven, maar ook moeilijkheden en lijden. Dat komt toch wel regelmatig terug in de blogs. Maar ik stoei er dan mee, dat lijden geen zin heeft maar wel een sleutel is.

Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, dat doe Ik graag.

“God, de heldere afgrond”

Natuurlijk is God geen afgrond. God is de totale basis, God is groot, God is alles, God is oneindig.

En als het ego daarmee geconfronteerd wordt, voelt het zich wel heel klein. En krijgt dan een afgrondgevoel van vallen en verdwijnen in het Niets.
Maar het bewustzijn, en nu dus ook dat van Wiman, kan toegroeien naar het besef van grootsheid, kan leren loslaten, kan zich leren overgeven, kan in aanraking komen met de oneindigheid en daarbij alles verliezen, vandaar het afgrondsgevoel.
Maar het individuele bewustzijn blijft, ook al kan het geen eigenschappen worden toegedicht in  haar staat van overgave. Dan ís men alleen maar. Dan is men in de melkwitte boezem van God. Voor het ego een afgrond, voor de bevrijde persoonlijkheid een oase van rust en zijn.

“De andere wereld is hier, in de heldere afgrond van het bestaan”

Wanneer een ernstige ziekte het lichaam of een groot lijden de geest bedreigt, dan is daar het al genoemde afgrondsgevoel. Heel feitelijk, een afgrond. Toch is dat schijn. Niet voor het lichaam en voor het ego, dan is de afgrond reëel. Maar voor het menselijk bewustzijn is het schijn. Men lijkt te verdwijnen, maar men bloeit juist open, de menselijke geest slaat zijn vleugels uit en de rups wordt een vlinder. Voor de rups een afgrond, voor de vlinder het leven. En dit kan al op aarde geschieden, vele geesten, heiligen, guru’s en mystici zijn jullie voorgegaan.

De menselijke rups die neerstort in de afgrond.

De menselijke vlinder die opgaat in de melkwitte boezem van God, gewoon op aarde. Dan is het Koninkrijk Gods in deze menselijke vlinder vlees geworden.

“Lijden heeft geen zin, maar is een sleutel tot de heldere afgrond”

Wiman is tot een groot inzicht op aarde gekomen.

Lijden heeft geen zin.
Maar lijden is wel een sleutel.
Hoe kan dat?
Vooral godsdiensten en psychologie van de koude grond hebben de neiging alles terug te beredeneren tot causaliteit, tot of iets zin heeft of niet, maar dat is een vrij primitieve aanpak.

Het voorbeeld van een mes kan helpen.

Je kunt een mes gebruiken om brood te snijden.
Je kunt een mes ook gebruiken om iemand neer te steken.
Zegt dat iets over de zin van het mes?
Is het mes ineens anders, wanneer iemand neer wordt gestoken?
Toch is dat betreffende mes wel een heel ernstige factor in het leven van het slachtoffer en de moordenaar.

De zin van het mes is niet brood snijden of een mens doden. Die wordt erin gelegd door iemand, door de gebruiker. Die bepaalt de zin, niet het mes. Het mes is slechts een sleutel, namelijk een instrument, een hulpmiddel, zoals een sleutel de deur opent of sluit.

De gebruiker van de sleutel bepaalt de zin: opent hij de deur of sluit hij hem? De sleutel zelf is een onschuldig instrument.

En zo is het met lijden ook.
Lijden zelf is een onschuldig instrument.
En lijden mag niet worden opgeblazen of vergroot of verkracht door godsdienst of psychologie van de koude grond.
Lijden is een hulpmiddel, een instrument.
En degene die het lijden ervaart, kan er een deur mee sluiten of een deur mee openen.
Wiman zegt, dat lijden voor hem een sleutel is, om de deur van het leven te openen.
Hij maakt van citroen citroenkwast.
Een ander sluit de deur van het leven met lijden, timmert zijn leven ermee dicht en wordt zo kleiner door lijden.

Daarom heeft Wiman een groot spiritueel inzicht verwoord, dat lijden op zich geen zin heeft, maar wél een sleutel is.

En dan is het aan de mens, die deze sleutel in handen heeft gekregen, de spirituele vraag: “opent men bij lijden de deur van het leven of sluit men hem”? 

Christian Wiman is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 245

 

*Christian Wiman, My bright Abyss