Translate

zaterdag 29 augustus 2015

Niet alle openbaringen leiden tot een godsdienst




Ik mijmerde een keer over waarom soms godsdiensten heel groot worden en soms niet? En waarom zijn soms hele zuivere en mooie openbaringen van één iemand niet erg bekend bij een groot publiek?
Ik vroeg dat aan U en U zei toen:

Niet alle openbaringen hoeven te leiden tot godsdiensten en stromingen.
Maar alle openbaringen zijn altijd zaden voor het groeiend bewustzijn van de mensheid.

Zou U hier op in willen gaan?

Niemand van jullie weet hoeveel kleine en grote openbaringen er zijn geweest op aarde, door de tijd heen.
Alleen God.

En met kleine openbaringen bedoel Ik niet onbelangrijke, maar hoe bekend ze zijn geworden. Onder deze openbaringen zijn prachtige, zeer waardevolle en belangrijke openbaringen en ze kunnen slechts bekend zijn bij één persoon. Maar het zijn zaden voor het groeiend bewustzijn van de mensheid. Het zijn parels verborgen in een oester en te zijner tijd zal zo’n openbaring ontdekt worden, of opnieuw ontdekt worden, en uiteindelijk doorsijpelen in het bewustzijn van de mensheid.

Er zijn nu eenmaal visionairs, roependen in de woestijn, mensen die hun tijd ver vooruit zijn.
Maar God heeft het overzicht en ziet door de eeuwen heen waar dezen kleine verborgen openbaring ooit in dezelfde of andere vorm zal uitwaaieren over de mensheid.

Aan de andere kant zijn er zeer onzuivere openbaringen, die worden tot een godsdienst en zo miljoenen mensen bereiken. Want het heeft pas massa, zo’n openbaring, als een groot aantal mensen op aarde zich er door laat inspireren. En dan zij het zo, ook al is de openbaring onzuiver. Maar dat is dan mogelijk omdat deze miljoenen mensen onzuiver zijn, en niet méér kunnen bevatten. En dat is dan goed. Dan is dat zoals het is. Dit is dan het maximaal haalbare, een massale onzuivere openbaring.

God weet van alle openbaringen.
God weet van de zuiverheid van alle openbaringen.
God weet van de gevolgen en reikwijdte van alle openbaringen.

En de mens!
Hoe snel denkt een groep mensen, dat “hun” openbaring de enige juiste openbaring is?
Hoe snel denkt een groep mensen dat anderen deze openbaring moeten  volgen?
En hoe snel leidt dat niet tot godsdienstoorlogen? Maar dat is eigenlijk een ander verhaal, het verhaal van rassen en machten en rijken en onderdrukkers en vluchtelingen en oorlogen.

Dit verhaal gaat over openbaringen, verborgen openbaringen, die niet leiden tot godsdiensten. Maar al deze openbaringen zijn en blijven en worden zaden voor het groeiend bewustzijn van de mensheid.
En dat groeiend bewustzijn gaat maar één kant op, in golven en met vallen en opstaan, dat wel, maar slechts één kant op.

Van beest naar geest.
Van aap naar God.
Van klein naar groot.
Van beperkte materie naar onbeperkte geest.
Van de aardse baarmoeder voor een evolutionaire aap naar de eeuwige boezem van God.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 291

zondag 23 augustus 2015

Ik heb God gehoord (Barbara Veenman)



Ik las een interview met een remonstrantse theologe en schrijfster*. Ze vertelde, terwijl ze in een moeilijke periode van haar leven zat, en even verbleef in een klooster: “Ik voelde mij zo eenzaam, zó gevangen in mijn somberte, dat ik ineens onbedaarlijk moest huilen. Toen heb ik, heel nederig, aan God gevraagd om mensen op mijn pad te zetten; mensen die mij verder konden helpen. Op dat moment hoorde ik God letterlijk zeggen: “Dan moet je wel eerst zelf die weg opgaan!”.
“…………….Ik heb God gehoord. En er is, sindsdien, heel veel moois mijn kant opgekomen”!

Zou U hier op in willen gaan?

Barbara Veenman heeft God gehoord. En zo is het. Haar Godsvonk beloofde en vermaande haar. Wilde ze mensen op haar pad, dan moest ze wel eerst dat pad opgaan, en niet thuis gaan zitten wachten.
Mensen in nood wachten en komen spoedig in een slachtofferstand. Wat doet de wereld hen aan? Waarom zij? En ze willen eigenlijk gevonden worden, dat een ander alles oplost, liefst God en liefst snel.
Maar God heeft al eerder laten zeggen op aarde:

 “Vraagt en u zal worden gegeven. Klopt en u zal worden opengedaan”

Maar dat is eigenlijk niet genoeg.
Vervolgens moeten de mensen op pad gaan, gaan zoeken, zich openstellen, een andere richting inslaan, uit hun oude wereldje van ellende stappen. En dan reikt God alles aan. want het is oneindig makkelijker voor God de juiste personen, boeken, ervaringen op iemands pad te brengen, als iemand dat pad gaat, wel op weg is.
Dus het advies is: ga op weg, neem een stap in de goede richting.
En met elke stap van de mens doet God tien stappen naar de mens.
Want de mens wordt juist in zijn moeilijke momenten gedragen in liefde.
Barbara Veenman is gezegend om haar openheid en nederigheid.

Wees jullie allen gezegend

* Barbara M. Veenman, Remonstrantse theologe, interview Trouw 30 mei 2015

Nr. 290

zondag 16 augustus 2015

Een mens mag van God geloven wat hij wil




Op de Eerste Vrije Statenvergadering in 1572 in Dordrecht besloten de bestuurders van twaalf vrije steden in de Lage Landen, dat de mens gewetensvrijheid heeft en dus mag geloven wat hij wil. Deze bijeenkomst leidde later tot de Republiek der Nederlanden, maar niet zonder oorlog eerst met het katholieke Spanje, dat de Nederlanden als kolonie behandelde
Zou U in willen gaan op dat besluit?

De Statenvergadering in 1572 was niet de eerste officiële vergadering van machthebbers, die dat besloten. In de geschiedenis van de aarde is dit vaker voorgekomen.
Maar…deze vergadering, deze beslissing is via de Nederlanden, via Europa, via de Verenigde Naties in 1948 uiteindelijk een levende leidraad voor de hele wereld geworden. En daarom is het besluit uniek. Het is niet in de vergetelheid geraakt zoals bij andere dergelijke besluiten in de jonge geschiedenis van de mensheid.
De burger mag vanaf dan dus van machthebbers geloven wat hij wil.
Het was een bijzondere Statenvergadering.

De geest van vrijheid, de geest van wijsheid, de geest van verdraagzaamheid en de geest van onafhankelijkheid waren alle vier aanwezig tijdens deze vergadering en hadden resultaat van hun jarenlange arbeid op aarde. God wist toen al, dat dit besluit de hele aarde zou beïnvloeden.
De vergadering werd toen door God gezegend, net als de Synode van Dordrecht in 1618. 46 Jaar later (de menselijke molens malen langzaam) zouden de protestantse kerken onder hun eigen gelovigen aan de  slag gaan met deze vrijheid.

Een mens mag van God geloven wat hij wil

Elke godsdienst, die andersdenkenden onderdrukt heeft de tijd tegen.
Elk land dat andersdenkenden onderdrukt heeft de tijd tegen.
Elke religieuze leider die andersdenkenden veroordeelt heeft de tijd tegen.
Elke gelovige die andersdenkenden minacht heeft de tijd tegen.
Ook al lijkt dat niet zo in deze tijd van oplaaiend fanatisme.
Dit fanatisme heeft de tijd tegen.

De tijd zal komen dat ieder mens op aarde mag geloven wat hij wil en steeds meer landen leven ernaar, ook al lijkt dat van niet.
Want de aandacht van de wereld gaat nu uit naar de excessen.

Elke gruwelijke daad van onderdrukking in Islamitische kalifaten, in Hindoeïstische en Boeddhistische en socialistische en Russisch-orthodoxe dictaturen heeft de tijd tegen. Elke moord, elke verkrachting, elke vernietiging van historische graven en beelden zal de hele mensheid meer vastberaden maken Gods ideaal te realiseren op aarde.
De fanaten hebben de tijd tegen, ook al lijkt dat van niet.

De macht van de mensheid, de macht van het wereldbewustzijn, de macht van de redelijkheid, de macht van de vrijheid, de macht van God op aarde zullen alleen maar groter worden door deze wandaden van redeloze of domme mensen, van fanaten, van de kinderen van de aap.

Want de groei van het menselijke wereldbewustzijn mag niet worden onderschat.

Een mens mag van God geloven wat hij wil

Er zijn vele huizen in Gods boezem en alle huizen zijn God even lief.
Zelfs al heeft het ene huis de waarheid meer in pacht dan het andere huis.
God koestert alle liefdevolle huizen, alle liefdevolle stromingen, alle liefdevolle mensen evenzeer.
Dus ook liefdevolle ongelovigen, zogenaamde ketters, liefdevolle atheïsten, allen worden geëerd in de geestelijke wereld.
En alle liefdeloze stromingen worden slechts verdragen.
Laten liefdeloze fanaten en onverdraagzamen niet tornen aan deze waarheid.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 289

zondag 9 augustus 2015

Eerst vertellen, dan pas snoeien




Onze tuinen voor en achter zijn verwilderd, Engels aangelegd. Dat betekent, dat wij nooit schoffelen en slechts planten terugsnoeien die andere planten ernstig overwoekeren. Zo zijn heel wat wilde planten aan komen waaien zoals Hondskruid, Kattestaart, Campanula, Nagelkruid en vele andere soorten. Padden, kikkers en hommels overwinteren in onze tuinen, en uitgevlogen jonge vogels belanden vaak in onze tuinen in de lente, ook als de nesten elders zijn. Ze hebben meer beschutting, meer voedsel, meer kans om te overleven. Het spreekt voor zich, dat onze tuinen vrijwel geen tegels bevatten. De natuur is eigenlijk de baas.
Maar soms moet ik planten snoeien of het gras knippen en vind dat dan ergens niet fijn. Ik ben me er van bewust, dat het levende wezens zijn. En ik snijd en kap en snoei.

Ik vroeg God:
“Wilt u de deva’s* van de planten en de planten zelf, die ik nu ga snoeien, zegenen?”
Zij zijn gezegend krijg ik dan steevast te horen.
Maar ja, ik blijf dat snoeien een ramp vinden. Hele subcultuurjes vernietig ik met mijn geknip.

Ik vroeg aan de pachamama*, de geest van de tuin: ‘Wat moet ik doen, om dit snoeien zo min mogelijk erg te laten zijn”? En weet, dat u en alle planten door de goede God gezegend zijn”.
Ik hoorde:

Veel dank, mijn broeder mens. Ik ben de geest van de tuin en breng over aan alle deva’s* van de planten, dat ze gezegend zijn. Dat wordt zeer gewaardeerd. En wanneer je 15 minuten voordat je begint met snoeien, dit aan mij vertelt, gebeurt het volgende:

Ik geef dit door en alle energie en leven worden tijdelijk teruggetrokken uit de planten die je gaat snoeien. Zij belanden vervolgens in een staat, waar jullie mensen geen woord voor hebben, het lijkt op een kruising tussen coma en schijndood. Precies twee uur later beginnen alle krachten, alle deva’s van de plantensoorten, alle geesten van de afzonderlijke planten en de planten zelf weer met de oerdrang van leven en groeien. En omdat jij jouw snoeien hebt aangekondigd zijn deze krachten niet beledigd, niet mishandeld, niet geschonden, en 100 % beschikbaar om verder te gaan met het leven en beschikbaar te zijn.

Sterker nog: door het door jou betoonde respect, en de bijtijdse aankondiging van noodzakelijk snoeien gebeurt het volgende. De energie in jullie tuinen, de rijkdom van groei en bloei, de harmonie en schoonheid en de variatie aan wilde soorten zullen groter zijn dan wanneer je gewoon maar in het wilde weg begint, zonder aankondiging.

Jouw houding, jouw vragen om  de zegen van God voor ons en jouw bijtijdse waarschuwen wordt uitzonderlijk gewaardeerd door alle geestelijke wezens in jullie tuinen. Jullie kunnen de zegening hiervan voelen.

Ik heb het zelf nu een aantal keren ervaren. Als ik zo handel komen een subtiel gevoel van warmte en liefde en respect in mijn hart. Net of ik de vreugde en liefde terugkrijg, ondanks dat ik aan het snoeien ben. Het voelt zo goed, net of het alles heel okay is.
Ik vraag aan de geest van onze achtertuin: “Heb ik dat nu goed ervaren, of zit ik te overdrijven en te verzinnen?”

Mijn broeder mens, je verzint niets. Het is alles naar waarheid. Wij ervaren jouw respect en liefde en beantwoorden het met alle liefde en respect en blijdschap die we in ons hebben. Wij bieden jou des te meer vreugde en harmonie en voelen ons in deze tuinen zeer gezegend. Was het overal maar zo, denken wij niet eens, want wij zijn niet van de klagerige, maar we zouden het wel alle andere tuinen gunnen.
En toen je laatst iets moest snoeien, en al bijna begonnen was, en je je het aan te kondigen kwartiertje herinnerde, stopte je onmiddellijk, moest echt moeite doen om een kwartier te wachten voordat je kon starten.
En wij, de levende wezens in de tuin, hebben het genoteerd en gezien en gewaardeerd en we verheugden ons zeer over zoveel liefde en respect. Je moet dit gevoeld hebben.

Ja, dat klopt, ik voelde me ineens zo blij en opgeruimd van binnen, zomaar zonder reden.
Dank u voor dit gesprek, pachamama van de tuin.

En dank jou, mijn broeder mens, namens alle wezens in deze tuin.

Mijn God, ik dank U voor dit alles, voor dit inzicht, voor deze communicatie, ik ben er blij mee.

Mijn zoon, alles is genoteerd naar waarheid. Wees gezegend om jouw openheid, jouw respect voor de wezens in de natuur en speciaal op dat stukje grond dat jullie even mogen “beheren”.
Alle geesten en levende wezens in jullie tuinen zijn gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Een deva is de geest/ziel van een bepaalde plantensoort, die al haar planten in de wereld als een soort groepsziel bewaakt en koestert en geestelijk voedt. Het begrip komt uit het Hindoestaanse geloof
*Een pachamama is de landschapsziel-/geest van een bepaald stukje land, aarde. Het is een aardegebonden geest. Het begrip komt uit het geloof van de Quori’s in Peru.

Nr. 288

zondag 2 augustus 2015

De almacht van God (Robert H. Schuller)




Any fool can count the seeds in an apple. Only God can count all the apples in one seed. ~Robert H. Schuller

Zou U hier op in willen gaan?

De mens heeft geen besef van de macht en de pracht en de grootsheid van God.
God alleen.
God alleen schept.
En ook al is de mens de kroon van de schepping.
En ook al schept de mens steeds beter en mooier en verfijnder en vakkundiger.

Toch verhoudt de mooiste schepping van de mens zich tot de mooiste schepping van God als een zandkorrel zich verhoudt tot een zonnestelsel.
En eigenlijk is deze vergelijking een belediging van God, ook al kan God niet beledigd worden.
Maar de scheppingskracht van God is toch nog groter dan deze vergelijking suggereert.
Dus Robert H. Schuller wijst met zijn bondige opmerking op de almacht van God.
Hij is gezegend.

Wees jullie allen gezegend
 
Nr. 287