Er is altijd hoop

Mijn God, ik vroeg me zo af op de valreep van het nieuwe jaar, of U nog een mooi perspectief voor ons had. Om eerlijk te zijn, had ik net wel gegoogeld op de grootste problemen van de wereld. Zeker om in de stemming te komen, vroeg ik me eerst af of U wel alle problemen van de mensheid hebt besproken, en op ListVerse.us vond ik de volgende lijst:

10. Drugmisbruik, 9. Het vluchtelingenprobleem, 8 Politieke en sociale instabiliteit, 7. Verspreiding van infectieziekten, 6. Klimaatverandering, 5. Oorlog en terrorisme 4. Onevenwichtige verdeling van financiële bronnen, 3. Hoge werkeloosheid of te weinig werk, 2. Bevolkingstoename en 1. Armoede en voedsel- en watercrisis.

Nou, ga er maar aanstaan, mensheid!

Ik heb ook even geGoogled op mooie gezegden over hoop, want dat kunnen we nu wel gebruiken, en ik trof de volgende aan:

Er was nooit een nacht of een probleem dat niet kon worden verslagen door de zonsopgang of door hoop (Bernard Williams)

Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, in de loop der jaren hebben we heel wat van genoemde problemen besproken. En om gelijk maar met de beeldspraak verder te gaan, geef Ik je tien hoopgevende ontwikkelingen, want na de nacht komt altijd de zonsopgang en na een probleem komt altijd een oplossing.

10. De vrouwenemancipatie blijft toenemen, 9. Steeds beter en meer beschikbaar onderwijs voor iedereen, 8. Toenemend zelfstandig denken van de mens, 7. Nieuwe technieken en uitvindingen tegen ziekten en milieuvervuiling, 6. Er zal een alternatief  komen voor de democratie, geschoeid op de leest van dorpsraden uit Afrika en Azië maar binnen het kader van internationale wetten. 5. De band met de innerlijke Godsvonk wordt belangrijker dan godsdiensten, 4. De mensheid gaat zich steeds meer verbonden voelen met de natuur, 3. Het wereldbewustzijn (mensheid èn moeder aarde) maakt door alle crises een grote stap, 2. Een nieuwe economisch systeem zal de mensheid bevrijden van de macht van het geld en veel vrije tijd geven en 1. De mensen wereldwijd raken steeds meer met elkaar verbonden.

Kortom, er is altijd hoop, want de weg van de mens door de rijstebrijberg is bijna ten einde.

Bernard Williams zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 366 

De ongereptheid, de geestelijke betekenis van kuisheid (2)

Mijn God, dan ben ik nu wel benieuwd naar deze blog.

Wees dat, mijn zoon.

Ongereptheid, ongedeerdheid, heelheid zijn de geestelijke diepere betekenis van kuisheid. Ik neem ongereptheid, omdat dit zuiverder bij jullie overkomt dan ongedeerdheid (na een ongeluk) of heelheid (iets te new age achtig).
Kuisheid heeft in de  geestelijke wereld, in de ogen van God, de betekenis van ongereptheid. Iemand is dus niet "gerept", niet geraakt, niet geschonden door het leven, door onvolkomenheden, door fouten, door tekortkomingen, door onwetendheid.
Iemand die ongerept is, begint iets zonder reserves, in grote openheid, zuiver, onbevangen en helemaal nieuw. Iemand die ongerept, is in kleuren gezegd wit, dat alle kleuren samen is.

En nu komt de grote geheime boodschap van de liefhebbende God aan de mens op aarde. God beziet de mens zoals hij was en hoe hij zal zijn.

Elke dag worden jullie zorg en angst en fouten van jullie afgenomen, als jullie dat willen. Elke dag opnieuw mogen jullie opnieuw beginnen, wat er ook is gebeurd, wat er ook is misgegaan, hoe geschonden jullie ook zijn. Als jullie inzien, wat er is misgegaan, en jullie willen in alle oprechtheid het opnieuw proberen, dan vindt God dit ook zo, dan is jullie duizend maal duizend maal alles vergeven, dan beginnen jullie in  de ogen van God weer helemaal met een schone lei, dan zijn jullie in de ogen van God weer ongerept.

Zo eenvoudig uit zich de liefde van God voor de mens. Elke dag opnieuw kunnen jullie weer ongerept opnieuw beginnen, ongerept, weer helemaal kuis. Hoe dan ook, en wat er ook is gebeurd. Dit is de vergeving, dit is de schuldeloze staat die God aan de mens schenkt, dit is de vleesgeworden liefde van God voor Diens schepsel.
Daarom blijven jullie in de ogen van God ongerept, omdat God  terugziet en vooruit kijkt en jullie tijdelijke staat van "gereptheid", van onkuisheid niet al te  zwaar opvat.
God accepteert jullie en bemint jullie op volstrekt dezelfde wijze voordat, tijdens en nadat jullie de mist in zijn gegaan.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 365

De onschuld, de aardse invulling van kuisheid (1)

Mijn God, ik ben zo speciaal met Kerst aan het lezen in een boek van Maria Valtorta* en lees nu over de geboorte van Maria bij de oude Anna en Joachim. Volgens de katholieke traditie worden zij op latere leeftijd nog gezegend met de geboorte van een kind, Maria. En als ik de passages lees voorafgaand aan de zwangerschap van Anna, de geboorte van Maria en haar opgroeien de eerste jaren voordat ze aan de tempel wordt aangeboden voor een verdere opvoeding in de tempel, zonder haar ouders, valt me het volgende zo op:

De kuisheid is in dit hele verhaal een sleutelbegrip en als ik nu om me heen kijk in de wereld lijkt het dat deze deugd verdwenen is. Behalve in het gedrag van Katholieke nonnen en moslimvrouwen met hoofddoek, die hun vrouwelijkheid lijken te bedekken voor de buitenwereld.

Bestaat de kuisheid eigenlijk nog? Of is het een ouderwets en achterhaald begrip?
Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, vind je dit geen mooi Kerstonderwerp?

Je hebt me gevraagd om een onderwerp gedurende deze  Kerstdagen om tenminste stil te staan bij wezenlijke geestelijke waarden als tegenhanger voor de waan van de dag met cadeaus en diners. En bij dit onderwerp heb Ik je gebracht.

Op aarde is ook veel onschuld en ook al heeft kuisheid vooral de betekenis gekregen van seksuele onthouding en maagdelijkheid, zullen We ingaan op de betekenis van onschuld. We tillen het dus op een wat hoger niveau dan het begrip van de mensen.

In de geestelijke wereld heeft kuisheid de betekenis van ongereptheid, daar zal ik in het volgende blog op in gaan.
De aardse kuisheid dus.

Het lijkt inderdaad of alleen nog katholieke nonnen, kaalgeschoren Boeddhistische monniken, naakte Indiase sadhoes en moslimvrouwen met hoofddoek iets doen aan kuisheid. Maar zij zijn niet de enigen.

Onder alle bevolkingsgroepen, rassen, in alle godsdiensten, alle leeftijden en geslachten bevinden zich kuise onschuldigen, die zich naar woord en daad onthouden van seksualiteit. En er is ook een zeer grote groep, die weliswaar door omstandigheden seks heeft, maar van binnen telkens opnieuw terugkeert naar de onschuldige staat.

Dus, mijn zoon, kijk niet te oppervlakkig naar de samenleving. Zelfs in het Westen, waar materialisme en commercie doen voorkomen, dat zelfs mannen zich erotisch mogen gedragen, is de kuisheid een levende en gekoesterde en krachtige deugd.

De aardse kuisheid staat voor een innerlijke houding van zuiverheid en onschuld, die als je goed kijkt overal aanwezig is.
Kijk om je heen en zie overal de onschuld, in duizend  vormen.

Ik noem je er een paar om jullie ogen te openen:

• Katholieke nonnen, kaalgeschoren Boeddhistische monniken, naakte Indiase sadhoes, en moslimvrouwen met hoofddoek dus, niet als groep maar onder hen bevinden zich waarachtige kuisen
• Een moeder  van kinderen, die door ouderdom of het overlijden van haar man “bevrijd” is van de seksualiteit en haar onschuld langzamerhand terug herovert en weer de oude staat verwerft van innerlijke maagd
• Een oversekste man die door een combinatie van ervaringen, een veranderde levenshouding en nieuwe inzichten besluit tot een bewust celibatair leven van onthouding uit overtuiging
• En dan is daar ook nog voor veel mensen een  kuis moment, zoals iemand die stopt met roken, of een serieus dieet gaat volgen, of iemand die een nieuw leven begint en het ouderlijk huis  verlaat of gaat wonen in een andere stad of in een ander land
• Of jij bij voorbeeld soms, als je hebt gedoucht, alleen maar lichamelijk schoon bent, maar je dan ook geestelijk herboren voelt, alsof je gedoopt bent. Ook dat is kuisheid.

Maken jullie daarom kuisheid niet te exclusief en te groot en te onbereikbaar, zoals ook met God gedaan wordt, maar haal het dichtbij in jullie leven, koester de momenten en verheug jullie op het volgende moment van kuisheid. Want zelfs de meest zinnelijke hoer kan kuise ogenblikken beleven.
En kijk om jullie heen en zie de kuisheid levend en vol kracht zelfs in de materialistische en zinnelijke samenlevingen van deze tijd.

Wees jullie allen gezegend

*Zie Maria Valtorta, Het Epos van de God-Mens

Nr. 364

Een vrij wezen denkt anders over goed en kwaad (Baruch Spinoza, 3)

Als de mensen als vrije wezens geboren waren, zouden ze zich zolang ze die vrijheid behielden geen voorstelling maken van goed en kwaad (Baruch Spinoza)

Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, je hebt een heel bijzonder citaat uitgekozen, wat voor de mens met  zijn sterke ideeën over wit en zwart, en goed en kwaad, en wat deugt en niet deugt, zeker niet makkelijk te begrijpen is. 

Maar hore wie hore wil.

Een dier en plant leven zonder het concept van goed en kwaad. Wanneer een gazelle door een leeuw wordt gevloerd en zijn laatste minuten zijn geslagen, denkt hij niet: die leeuw is duivels, of ik ben goed en die leeuw is het kwaad. Zelfs als de gazelle kon denken, zou ze dit niet denken, maar weten dat dit zo gaat, dat dit hoort bij het leven, zonder oordeel en zonder verwarring, hoogstens even doodsangst maar in een grote gelatenheid, met een onvoorwaardelijke acceptatie.

En waarom zou dit niet voor de mens gelden?

Spinoza kon denken, doordenken en vrij denken, los van morele en godsdienstige concepten en zo tot dit grote besef komen.

Als de mensen als vrije wezens geboren waren, zouden ze zich zolang ze die vrijheid behielden geen voorstelling maken van goed en kwaad

De mens die vrij is, en in grote vrijheid naar het leven kijkt, zegt ja tegen alles, want het is zoals het is, er is volledige acceptatie en er is geen oordeel. De begrippen goed en kwaad zijn loze begrippen geworden. Spinoza heeft het goed verwoord.

Hoe kan dat gezegd met zoveel misdaad? En met wat mensen elkaar aandoen? En de aap van God dan? Dat goed en kwaad niet tellen slaat toch zeker nergens op, zal de gewone mens zeggen. Slechte daden moeten  veroordeeld worden anders zijn we nergens meer in een geordende samenleving, dan kunnen we wel stoppen met z’n allen. En die  gewone mens heeft echt gelijk. Maar daar gaat het hier niet om.

Waar gaat het wel om?

Niet om een praktische samenleving met wetten en een moraal.
Het gaat om de waarheid, om het perspectief van de geestelijke wereld, die ziet wat er werkelijk gebeurt op aarde, die achter de schermen van het leven kijkt en hele ander dingen waarneemt dan wat er ogenschijnlijk gebeurt op aarde.

Achter de schermen blijkt, dat:

• iemand die goed doet, wel eens andere motieven heeft, of eigenlijk de ander niet helpt maar verstikt
• iemand die kwaad doet, weer veel levenservaring bij de ander veroorzaakt en onbedoeld een ander helpt om zich te ontwikkelen,
• een kwaadaardige ziekte zwakke individuen elimineert en een sterkere soort schept, ook onder mensen
• goede dingen slechte gevolgen kunnen hebben en slechte dingen goede gevolgen kunnen hebben.

Kortom, de achtergronden van het leven laten andere dingen zien dan de mens waarneemt in zijn verbijstering over het leed van dat moment.
Het is heel zen, om alles te laten, tegen alles ja te zeggen, alles te accepteren en zelfs bij de ergste ervaringen te zeggen, dit is wat het is, wat zou ik er verder nog van vinden? Ik laat de weging wel over aan de geestelijke wereld.
Spinoza zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 363

Geluk is een deugd, niet de beloning van een deugd (Baruch Spinoza, 2)

Zou U hier op in willen gaan?

Spinoza ziet het goed.

Gelukkig zijn is een keuze, een talent, iets wat je kunt ontwikkelen, iets wat aparte aandacht en energie en inspanning behoeft. En dus niet het gevolg van goede deugden, wat je toekomt als je maar gezellig bent, anderen helpt, mooie muziek maakt of jouw werk goed doet.
Geluk is een eigen kracht, een eigen grootheid en verdient eigen aandacht.
Zo kunnen mensen die prachtige (andere) deugden hebben toch ongelukkig zijn.
Zo kunnen mensen die niet veel deugden lijken te hebben toch gewoon gelukkig zijn.

Spinoza erkent het geluk als zijnde een aparte deugd.

En een deugd ontwikkelen, of een zwakke deugd sterker maken of een deugd nog meer ontwikkelen vragen van de mens inspanning, energie, aandacht en hard werken.
Daarom kun je zeggen, dat een gelukkig mens het niet zomaar is, maar er hard voor heeft gewerkt.
Spinoza haalt het geluk zo uit het verdomhoekje van dat het je overkomt en geeft het de plaats die het verdient, namelijk dat geluk maakbaar is.
Spinoza zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 362

Wil en intellect zijn één en hetzelfde (Baruch Spinoza, 1)

Deze uitspraak van Spinoza gaat héél ver. We zijn geneigd om te denken dat de wil en het intellect twee totaal verschillende dingen zijn, maar eigenlijk  hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik ga zien dat de mens en de ontwikkeling van zijn intelligentie misschien wel gelijk oplopen met de ontwikkeling van zijn wil. En hierdoor onderscheidt de mens  zich dus ook gelijk van de dieren, door die individuele niet door instinct maar intelligentie gedreven wil.
Zou U hier op in willen gaan?

Toen de voorouders van de mens hun eerste beslissing namen vanuit de eigen wil, niet vanuit het instinct en de gewoonten van de groep, toen werd de planeet aarde door de geestelijke wereld erkend als geestelijk-evolutionaire planeet. De waardigheid van wil was geboren* en dat kon alleen met ontwikkelde individuele intelligentie.

Maar Spinoza is iets te makkelijk met te zeggen dat intellect en wil hetzelfde zijn. Dat zijn ze bepaald niet. De aardse evolutie kent veel voorbeelden van primitieve moordlust en kwaadaardig-intelligente wilsuitingen. Ogenschijnlijk teveel.

Maar Spinoza heeft een punt wat betreft de hogere wil.

Daarnaast zou de volgende vergelijking kunnen helpen.
De wil kan worden gericht door intellect zoals kracht voortkomt uit spieren en water kookt door vuur. Het intellect is dan de oorzaak, men ziet iets, men begrijpt iets, men doorziet iets, anders dan de andere wezens in de omgeving, en dan vloeit daar uit voort de wil om wat met dat inzicht te doen. Het een kan dan niet zonder het andere. Zonder wil leeft men in een  ivoren toren en doet men er niets mee. Zonder intellect is de wil niet meer dan door instinct gedreven actie. Maar samen zijn ze de bewerkstelligers van het menselijke lot en de bouwers van toekomstige geestelijke werelden.

Dus jij hebt een punt dat ze gelijk oplopen zoals jij dat noemt. Op zouden moeten lopen, zou Ik zeggen. Als dat niet gebeurt geeft dat wel evolutionaire ruis.

Maar Spinoza toont groot inzicht door te stellen, dat ze samen zeer belangrijk zijn, bijna onmisbaar voor elkaar en in de geestelijke menselijke ontwikkeling eigenlijk één en hetzelfde lijken te zijn.
Spinoza is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Zie: het urantiaboek, p. 710

Nr. 361

Een beetje begrip voor de ander is alles

Ik wil U vragen. Het valt me op, dat soms mensen makkelijk hun mening klaar hebben over van alles, over de ander. En toch wel erg weinig moeite nemen en geduld opbrengen en tijd besteden aan de ander om gewoon eens te  vragen, om gewoon eens te luisteren, om gewoon een beetje begrip te tonen.
Nou, daar wilt U vast wel op ingaan?

Mijn zoon, hoe kan ik hier niet op ingaan? Begrip is een verschijningsvorm van liefde.
Begrip is openheid, begrip is willen luisteren. Begrip is het ego op zij zetten en bereid zijn om de ander te zien.
Begrip is eindelijk echt zuiver en liefdevol grijpen, vastpakken, namelijk: greep krijgen op de werkelijkheid, maar niet de eigen werkelijkheid maar die van de ander. De geestelijke wereld is altijd en overal bereid om de geest van begrip de wereld in te zenden. Maar daar is een klein dingetje voor nodig, namelijk de bereidheid van de mens om verder te kijken dan zijn eigen neus lang is. Meer niet. De rest komt dan vanzelf.
Begrip is onze passie. Begrip van de mens voor de mens is onze wens, onze voorkeur. Begrip is jullie toekomst, jullie aanpak van veel aardse problemen.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 360

Je komt verder met vragen dan met antwoorden

I respect faith, but doubt is what gets you an education.—Wilson Mizner

Ik wil U vragen. Dit citaat deed me eraan denken, dat twijfelen, niet weten en vragen je veel verder brengen dan al die kennis en dat precies weten hoe het zit. En ik denk dat fundamentalisten daar ook bij horen. Die zitten teveel op de toer precies te weten hoe het alles zit en een ander om de oren slaan daarmee, met een boek, hoe droevig kun je het krijgen.

Zou U in willen gaan op dit citaat?

Mijn zoon, dat doe ik graag.

Dit citaat zegt, dat twijfel meer bijdraagt aan de opvoeding dan geloof.
En in zekere zin is dit waar.
Moeten dan alle mooie religieuze boeken en alle internetsites en ook deze blogs bij het vuilnis gezet worden? Laten we dat maar niet doen. Want dit alles kan helpen als iemand twijfel  heeft of antwoorden zoekt.

Maar…….het zou heel fijn zijn, dat als iemand dan ergens een antwoord heeft gevonden, heel, heel, heel goed beseft, dat dat echt alleen maar zijn antwoord is in zijn leven. En verder helemaal niets waard is voor een ander. Want een ander heeft misschien andere antwoorden nodig, en stelt misschien andere vragen.

                       

Dus de sleutel van dit gezegde is: wees open, stel vragen, twijfel, en als je een voor jou inspirerend antwoord hebt gevonden, is dat echt alleen maar jouw waarheid, en alleen maar interessant voor jou. En ook, dat jouw antwoord alleen interessant  is voor een ander, als hij dezelfde vragen heeft en erg neigt dezelfde antwoorden interessant te vinden. Meer niet, meer niet. Je kunt een ander niet dwingen tot dezelfde vragen en zeker niet tot dezelfde antwoorden. Dat is het toppunt van spirituele primitiviteit, dus eigenlijk spiritueel apengedrag.

Wilson Mizner is met dit gezegde daarom zeer gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 359

Wie zit er nu eigenlijk aan het stuur in mijn leven?

The bad news is time flies. The good news is you’re the pilot (Michael Althsuler)

Zou U hier iets over willen zeggen?

De mens is geen slachtoffer van de tijd.

De hele dag door kiest hij, reageert hij, selecteert hij. De mens zit aan het stuur van zijn leven en als hij het einde van zijn leven bereikt heeft, verzucht hij: “wat is mijn leven omgevlogen”. Maar het is niet omgevlogen, het was een lange aaneenschakeling van seconden en minuten, waarin hij keuzes maakte, en zich dingen liet welgevallen of juist dingen vermeed.

De tijd leek misschien voorbij te  vliegen, maar de mens was eerder zeer regelmatig aan het wachten op iets of aan het worstelen met iets. Waarbij God in dit hele proces de vrije en eigen wil van de mens koesterde.

Het slechte nieuws is, dat de tijd niet voorbij vloog, maar alleen achteraf in het geheugen van de mens.

Het goede nieuws is, dat hij inderdaad de piloot was van zijn leven.
Michael Althsuler is gezegend.

Wees jullie allen gezegend/

 

Nr. 358

Hoe makkelijk is het een ander om de oren te slaan met eigen idealen

It is easier to fight for one’s principles than to live up to them (Alfred Adler)

Mijn God, zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, is deze tekst niet toepasselijk voor fundamentalisme? Dus voor alle mensen, die hun medemens om de oren slaan met eigen idealen?

Men zou stil worden en  bescheiden als men goed naar zichzelf  keek. Als men tenminste eerlijk onderzocht of men zelf de eigen idealen leeft. Dan blijft er niet meer zoveel over van trots en eigenwaan. Dan ziet men dat men nog een lange weg te gaan heeft.
Dan heeft men de handen vol aan zichzelf. Dan laat men een ander met rust.
Meer is er niet over te zeggen.
Alfred Adler is gezegend.

Wees jullie allen  gezegend

 

Nr. 357

 

Ontledig jouw hoofd

Je moet jezelf verlossen van de rommel die in je hersens rondhangt (* Isabel Allende)

Zou U hier op in willen gaan?

Hoe ontledigt een mens zijn hoofd, als het denken altijd maar doorgaat?
Door eenvoudigweg niet belangrijk te vinden, wat hij denkt. Dan worden losse gedachten niet opgeblazen tot meningen, maar dan laat men het gaan.
Een kamer ruimt men op, de afwas in de keuken doet men elke dag, de vuilnis gaat ook regelmatig het huis uit. Maar het denken is een grote verzamelplaats geworden van teveel vooroordelen, meningen, halve waarheden en gedoe.
Het helpt de mens enorm wanneer hij zich heel regelmatig herinnert, dat het maar zijn mening is, dat het maar een losse gedachte is, dat het morgen anders kan zijn, dat het denken niet zo dikwijls gebaseerd is op wijsheid en waarheid, maar op subjectieve ervaringen en ondoordachte meningen.

Wijs is de mens, die zegt: dat vind ik, maar misschien zie ik iets over het hoofd?
Wijs is de mens, die zich herinnert, dat de mening van een ander ook waarheid kan bevatten.
Wijs is de mens, die zijn denken niet opblaast, maar loslaat of relativeert.
Wijs is de mens, die de overweging toelaat in zijn denken, dat er misschien wel teveel rommel in zijn hoofd zit.
Isabel Allende is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Interview Trouw, 24 oktober 2015

Nr. 356

Van vele zaken houden brengt je dichter bij God

Maar ik denk altijd, dat de beste manier om God te leren kennen is door van  vele zaken te houden (Vincent van Gogh)

Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, je hebt mijn grote passie aangeraakt. Zou Ik hier niet iets  over willen zeggen?

Niets liever dan dat.
Waarom?

Omdat dit de essentie van Mijn aards bestaan raakt.

Omdat dit het elixer van het leven  betreft.
Omdat dit het pad voor de mens is.
Omdat dit Mijn wil in jullie voedt.
Omdat dit jullie verlossing bewerkstelligt.

De liefde voor de wereld brengt jullie dichter bij God.

De liefde voor het leven geneest jullie pijnen.
De liefde voor de natuur vermindert de vervuiling.
De liefde voor jullie medemens brengt jullie dichter bij Mij.
De liefde voor jezelf brengt jullie dichter bij de eenheid.

Hoe meer jullie liefhebben, des  te dichter ben Ik bij jullie.

Hoe meer jullie liefhebben, des te krachtiger worden jullie gebeden verhoord.
Hoe meer jullie liefhebben, des te spoediger wordt het  Koninkrijk Gods op aarde gevestigd.
Vincent van Gogh zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 355

Vloeken is ook zo’n dingetje

Mijn God, laatst passeerden twee mensen me en de ene verzuchtte: “Jezus, wat een gedoe”.
Ik dacht toen, wat zou de geestelijke wereld nu vinden van al dat bewuste en onbewuste gevloek? Sommige vloeken gaan mij door merg en been, zoals “godverdomme”.
Ik denk dan altijd erachter “niet maar zal me bewaren”. En soms zeg ik het dan ook: “weet je wel wat je zegt,  God verdoem mij”! Mensen schrikken dan wel toch. Maar ik zeg ook wel eens Jezus, zonder dat ik me ervan bewust ben.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Het is onvolwassen gedrag en de geestelijke wereld blijft dan na zulk gedrag de mens die dat doet kind van God noemen. Een zoon of dochter van God doet dat niet. Nooit. Jezus, de grote zoon van God, voorop.

En wanneer jij zoiets doet, zoals laatst, toen je hartgrondig Jezus riep en je je helemaal niet tot Jezus wilde richten maar worstelde met iets wat jou  tegenviel.
Toen verzuchtte Ik “Ach, Mijn kind toch” maar je hebt het niet gehoord.
Gezegend zijn zij die nooit vloeken.

Wees jullie allen  gezegend

Nr. 354

Het goede is langzaam maar heeft de toekomst

Mijn God, ik las een interview met de patriarch van Babylon uit Bagdad, Louis Raphael I Sako. Hij zegt aan het eind van het interview:

Op een dag zal de oorlog stoppen. Het kwaad is snel, maar heeft geen toekomst. Het goede is langzaam, maar heeft de toekomst.

Zou U hier op in willen gaan?

Het kwaad is inderdaad sneller dan het goede, maar in zich herbergt het kwaad haar eigen vernietiging. En het goede is inderdaad langzamer dan het kwade, maar in zich weet het goede haar grootste geheim te openbaren, oh niet gelijk maar na een tijd. Het goede heeft de toekomst omdat het vrucht in zich draagt van ontwikkeling en vooruitzicht. En hoe groot het kwaad ook lijkt te zijn, in zich draagt het reeds haar eigen vernietiging, haar eigen teloorgang.

En de hele geschiedenis van de mensheid lijkt te getuigen van onrecht en leed, maar dan kijkt men oppervlakkig. De hele geschiedenis getuigt van gestage  vooruitgang en al het grote kwaad bleek tijdelijk, uiteindelijk tijdelijk. In de ogen van de mensen die het meemaken was het kwaad groot en veel. Maar in de ogen van de geestelijke wereld zagen Wij reeds het verderf en haar teloorgang en haar bewerkstelligers gruwelijk aan hun einde komen. Er is geen andere weg. Het goede zal zegevieren, uiteindelijk.

De patriarch van Babylon zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 353

Gebrek aan liefde onder de douche

Ik stond onder de douche, en voelde me zeer matig. Ik zou een drukke dag krijgen, had niet zo goed geslapen en was downig. Ik zei tegen Mijn God: “Wat ben ik toch een sukkel en wat vind ik alles gedoe. Ik heb geen zin, ik ben ontevreden over mezelf, ik vind mezelf een onhandige rommelaar. Echt stumpertjeswerk. Daar wilt U zeker wel wat over zeggen?

Mijn dierbare, geliefde zoon, wat ben je weer streng  voor jezelf. Wat ben je weer meedogenloos en onverdraagzaam. Geef  liefde aan jezelf. Geef liefde aan jezelf. Geef liefde aan jezelf. En als je je dit een jaar lang voorneemt, dan benader je nog niet de liefde die Ik aan je geef.

“Ach Mijn God, zei ik, de boodschap is wel overgekomen. Zoveel liefde van U en zo weinig geef ik mezelf. Dank U voor de boodschap. Ik voel me eigenlijk beter”.

Wees gezegend.

Wees jullie allen gezegend

 

Nr. 352

Religie is de kunst van het onmogelijke (Peter Calvay)

Mijn God, ik kwam het volgende citaat tegen:

Politiek is slechts de kunst van het mogelijke, religie is de kunst van het onmogelijke.  Alleen de religie of relatie met God kan de harten van de mensen van binnen uit veranderen.*

Zou U daar op in willen gaan?

Dat doe Ik graag.

28 jaar geleden heb Ik dit boek op jouw pad gebracht en heb je over deze waarheid heen gelezen en nu is de tijd daar om er op in te gaan. Jij begrijpt het citaat nu. Zou jij er daarom eerst iets over willen zeggen?

Oh, jawel.

Politiek gaat toch vaak meer over wat hier en nu bereikt kan worden, maatschappelijk, ook al zijn er grote idealen. Maar die liggen wat moeilijker voor de grijp qua realisatie. En religie is eigenlijk ook een moeilijk realiseerbaar ideaal, maar door Uw aanwezigheid van binnen is het net of dit ideaal altijd roept, altijd confronteert, altijd dichtbij kan zijn en heel persoonlijk, door de roep van mijn geweten, Uw stem dus.
Dus mijn ervaring zegt: politiek belooft het en religie maakt het mogelijk.
In het hier en nu wenkt U: een handgebaar  van ons, een vriendelijk woord, het besef dat we allen kinderen  van God zijn, dat brengt het zo intens dichtbij, steeds opnieuw. Zo tastbaar, Uw roep, zo dichtbij, Uw aanwezigheid. Zo behulpzaam, Uw kracht. Zo eenvoudig, Uw energie. Zoiets?

Zoiets, Mijn zoon, je bent er dichterbij dan dertig jaar geleden. En het allerbelangrijkst zal Ik je nog noemen.

Politici zijn maar mensen, en leven hun idealen niet altijd zelf.
En God is in jullie de vleesgeworden Christus, de navolgbare Mohamed, het leven van Boeddha, de schoonheid van Krishna.
God is IN jullie en altijd beschikbaar, altijd navolgbaar, altijd dienstbaar, altijd liefdevol.
Dus jullie gids is niet een politiek leider, een mens, iemand op TV.
Jullie gids is een grote aanwezigheid, die jullie richt, jullie een richting wijst, jullie in het hart raakt, niet even, maar dag en nacht. God is jullie veranderaar, en een zeer betrouwbare aanwezigheid, IN JULLIE.

Wees jullie allen gezegend

*Zie In duisternis leren lopen van Rayner Torkington, p. 219

Nr. 351

Waarom voorspellingen niet altijd uitkomen (Lot, 3)

Mijn God, en dan ben ik dus nu wel erg  benieuwd naar de clou van deze drie blogs. Waarom heb ik recent meegemaakt, dat een voorzegging van u niet uitkwam? Om maar met de deur in huis te vallen. Ook al moet ik toegeven, dat vele andere voorzeggingen van U wel uitkwamen en dan dank ik U er wel altijd zeer voor, maar nu het is misgegaan heb ik wel behoefte aan een  verklaring. Heb ik niet goed geluisterd, zat ik er teveel met mijn ego tussen, zijn  voorzeggingen moeilijker objectief aan te horen als ik persoonlijk betrokken ben of is er nog een andere reden? Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, er is inderdaad nog een andere reden. Maar laten we het inderdaad persoonlijk maken. Dat helpt jouw medemensen ook als ze dit lezen. Want wie heeft dit niet meegemaakt, dat iets niet gebeurde, dat zo ontzettend wel moest gebeuren. En het maakt voor dit verhaal eigenlijk niet uit of wat zou gebeuren gebaseerd was op redelijkheid, op wijsheid, op logica, op waarschijnlijkheid of op een voorspelling van een zeer goed bekend staande helderziende. In alle gevallen gebeurde iets heel anders dan wat werd verwacht. In jouw voorbeeld gaat het om een voorspelling en niet zo maar van de eerste de beste maar van jouw Godsvonk. Kan het hoger en beter? En toch gebeurde iets anders.

Heb jij niet goed naar Mij geluisterd? Was er ruis op de lijn? Heb jij het ingevuld met jouw verborgen wensen en behoeften? Ik zeg je, niets van dit alles.
Maar je mag eerst beginnen met het citaat waar ik je naar toe geleid heb.

In jullie werkelijkheidsgebied bestaat geen andere ware vrijheid dan de  vrijheid van ideeën, en geen ware slavernij dan de slavernij van ideeën (scherp),want jullie ideeën vormen je persoonlijke en massa-werkelijkheid……..De psychologische werkelijkheid is aldoor de hoofdwerkelijkheid, die al je gebeurtenissen vormt*.

Mijn zoon, je hebt uit jouw contact met Mij een werkelijkheid gekozen, die heel duidelijk, heel waarschijnlijk, heel tastbaar en heel concreet op je stond te wachten. En Ik zeg je: mits je een bepaalde keuze maakte. En door omstandigheden is een andere keuze gemaakt waardoor zich een andere werkelijkheid voor jou ontvouwde. En die andere keuze werd meer bepaald door anderen dan jou lief was. Had Ik dat niet kunnen voorzien? Is God niet alwetend en almachtig? Dat is God, inderdaad, Mijn zoon, en alle Godsvonken zijn dat ook, onlosmakelijk en ongedeeld verbonden met de ENE God. En Ik schetste jou vanuit jouw perspectief, vanuit jouw wil, vanuit jouw fascinatie het scenario, dat zeker daaruit zou  voortvloeien. En Ik wist van andere mogelijke scenario’s, maar die kon jij niet tot je nemen, die waren te ver weg, of niet realistisch, vanuit jouw wil gezien.

En de mens staat niet alleen.
De wil van een ander kwam er doorheen fietsen, zo overheersend en zo dwingend, dat jij machteloos werd. En zo kwam door één enkel wilsbesluit van een ander en door jouw machteloosheid, dat is namelijk ook een besluit, ineens een ander toekomstscenario dichtbij. En ook dat had Ik je voor ogen kunnen houden, maar jij kon en wilde dat niet horen, dus je hoorde dat ook niet.

Kortom: de toekomst van de mens en de toekomst van de mensheid kennen vele waarschijnlijkheden, en niet altijd ontvouwt zich de meest waarschijnlijke. Daarom geldt in de ogen van God nog meer dan in de ogen van de mensheid: “waar een wil is, is een weg”. Zelfs al is het de wil van een ander.

Wees jullie allen gezegend

*Jane Roberts, Individu en wereldgebeuren, p. 305

Nr. 350

De mens bepaalt zijn weg, niet God (Lot, 2)

Ik las deze zin in een boek van Jane Roberts* “Op fundamenteel niveau is de toekomst op  geen enkele wijze voorbeschikt. Dit betekent niet dat de toekomst soms niet kan  worden voorspeld. Wan in de praktijk ga je vaak verder langs een bepaalde waarschijnlijkheidslijn die ‘vóór de tijd’ kan worden gezien.” Het lijkt wel erg tegenstrijdig met dat God alles weet en het lot van de mens in Diens handen heeft. Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, door een recente levenservaring ben jij hier erg mee bezig, is het niet? Ik ga hier graag op in. Het betreft een voor de mens zeer belangrijk onderwerp, namelijk de lotsbestemming van de mens en de wil van God. En de vraag waarom de een de verschrikkelijkste dingen meemaakt en de ander door het leven lijkt te “zwijnen”.
Sinds de allegorische  val van Lucifer, voormalig Koning van de engelen en opperheerser in de hemelse dreven, en sindsdien in de ogen van de mens Satan en heerser van de duisternis, speelt dit onderwerp. Waarom sindsdien? Omdat God toen besloot, dat het evenbeeld van God op aarde, de mens, een vrije wil zou krijgen en zijn eigen lot zou mogen bewerkstelligen, met alle gevolgen van dien. De mens mag zijn eigen lot bewerkstelligen, mag zijn eigen vrije wil volgen en zijn eigen keuzes maken, heerser in zijn eigen universum worden, zijn eigen weg gaan. En zo is het gegaan. Lucifer is nog steeds verontwaardigd dat zo’ n voormalige aap meer potentie en toekomstmogelijkheden van God meekreeg dan wat er  ooit mogelijk zou zijn voor dat andere ras  van schepselen, de engelen. En zo is het, nog steeds.

De mens is op fundamenteel niveau de maker van zijn eigen lot, meester van zijn eigen universum. En deze waarheid is zeer tegen de zin van menig dienaar van een godsdienst, wordt niet begrepen door menig liefdevol mens die oog heeft voor het aardse leed.

Oh aards leed, zo dikwijls niet begrepen en verkeerd geduid.
Het aardse leed,  veroorzaakt door de toevalligheden van de aardse evolutie, door de bewuste keuzes van de mens voor het ego, voor de begeerten, voor het kortstondig geluk ten koste van anderen. Het aardse leed, zo veelvuldig veroorzaakt door kwade wil, aardse pech en begeleid in een hemels geduld.
Het aardse leed, zo dikwijls het gevolg van de aardse evolutie en ook regelmatig een geval  van op de verkeerde plek en in de verkeerde tijd leven, niet perse gewild door God, maar wel plaats vindend in de tuinen van God.

Het aardse leed, zo dikwijls niet bedoeld door Gods wil, maar altijd onderhevig aan Gods wetten, waardoor dit ene altijd geschiedt: hoe erg het leed ook in omvang, in hevigheid is, in zijn gevolgen voor de mens, het is altijd onderhevig aan die ene schone wet van God: “de gevolgen van het kwaad in goede zin zijn duizend maal groter dan het kwaad zelf”.

Wees jullie allen gezegend

*Jane Roberts, Je lichaam, je leven en het wezen van creativiteit. Pag. 140

Nr. 349

Hoe kan jullie prachtige bewustzijn het gevolg zijn van een samenklontering van chemicaliën en elementen? (Lot, 1)

Mijn God, ik kwam in een boek* het volgende citaat tegen:

“Voor mij is het onbegrijpelijk dat in jullie positie ook maar iemand serieus kan denken dat het bestaan van je prachtige bewustzijn  mogelijk het gevolg kan zijn van een samenklontering van chemicaliën en elementen die door een toevallig gevormd heelal bij elkaar zijn gegooid, en weer snel zal verdwijnen. Er zijn zoveel meer bewijzen tot je beschikking: de orde in de natuur; het creatieve toneel in je dromen, dat je bewustzijn op andere tijden en plaatsen projecteert;  juist de nauwkeurigheid waarmee je spontaan van foetus naar  volwassene groeit zonder te weten hoe; de grootse opgaven, het zoeken, de idealen die het leven van zelfs de slechtste schurk doordringen- dit alles getuigt van de grotere samenhang waarin je bestaat”.

Zou U hier op in willen gaan?

Wij hebben in een eerdere blog** onze meewarigheid verwoord over "een ongelovig mens terwijl hij in leven wordt gehouden door de geestelijke wereld".
Seths woorden zijn prachtig en helder en behoeven geen verdere toelichting. Zo’n ongelovig mens is dramatisch grappig in Onze ogen. Toch nog één zeer belangrijk punt, dat Ik zou willen meegeven.
De ongelovigheid die vooral in de westerse wereld ontstaan is heeft een grootse bedoeling. Hierdoor heeft de wetenschap een krachtige impuls gekregen om zich vrij en onafhankelijk van godsdiensten te ontwikkelen. De verlichting en de secularisatie zijn twee in Onze ogen zeer dierbare menselijke verworvenheden.
Seth en Jane Roberts zijn gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*De serie Seth-boeken van Jane Roberts, Individu en wereldgebeuren, p.323.
  Seth is een geestelijk wezen dat een serie boeken doorgeeft met Jane Roberts als boodschapper.
**zie blog 14-11-2011

Nr. 348

Dorre grond zonder God

Tot U strek mijn handen ik uit. Mijn ziel – dorre grond-  smacht naar U*

Mijn God, op de een of andere manier raakt deze tekst me zeer.

Ik heb geen minderwaardigheidscomplex en ik voel me  goed.
Toch lijkt me deze tekst de kern te raken  van de relatie tussen de mens en   God.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, hoe kan het anders zijn?

De mens is een schepsel van God, in liefde en wijsheid geschapen en vol belofte en toekomst, ook al is zijn fysiek lichaam onderhevig aan de aardegebonden evolutie met het vooruitzicht van de dood.
Maar niet zijn geestelijk lichaam, in deze psalm ziel genoemd.
Het  geestelijk lichaam  van de mens is zonder God dorre grond, levenloos en doodgebonden, maar met het levenswater  van God over zijn grond uitgestort geschiedt het wonder.
Dan begint het wonder van het geestelijke leven , de schoonheid van de eeuwigheid, de belofte van God aan de mens, de geweldige ongeëvenaarde toekomst van de voormalige aap die met God samen een eeuwigheidsrelatie aangaat, een geestelijk huwelijk sluit en de tijd, de ruimte, de dood en de beperking achter zich laat.
Gezegend de mens die begint te beseffen dat hij zonder God dorre grond is en met God de schoonste bloemen en vruchten zal  voortbrengen.
De psalmisten wisten dit al, gezegend zijn zij.
De mensheid gaat dit beseffen.

Wees jullie  allen gezegend

 

*Deel van Psalm 143 die gezongen is in een dienst  van de monniken in Maria Toevlucht, klooster in Zundert, Nederland

Nr. 347

 

 

Een miskraam of een abortus zijn niet het einde

Ik wil U vragen. Ik heb toch wel uit verschillende boeken en verhalen  van mediums begrepen, dat vrouwen (en hun mannen) een kind hebben, opgegroeid in de geestelijke wereld, na een miskraam of een abortus. Dat  zou betekenen dat inderdaad een mens, die zoiets meegemaakt heeft en de  geestelijke wereld betreedt, nog wel eens verrast zou kunnen staan. Daar wacht hen mogelijk een eigen kind, waarvan ze het bestaan niet vermoedden. En volgens mij zijn er vrouwen, die na een miskraam of abortus ergens intuïtief het gevoel hebben niet alleen een kind kwijt te zijn, maar ook ergens toch nog een kind te hebben.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Dat doe Ik graag.
Tijdens de conceptie van een foetus in de baarmoeder, bouwt de geestelijke wereld aan het geestelijke lichaam van dat nieuwe aardse fysieke wondertje. En omdat de geestelijke wereld meer vermag te kunnen dan de fysieke wereld, is deze geestelijke baby bijna altijd levensvatbaar, want de conceptie op aarde is een geboorte in de geestelijke wereld.
Laat dit door God duidelijk en helder worden verkondigd in deze watchthegodblogs:

De conceptie op aarde is een geboorte in de geestelijke wereld.
Zelfs al wordt de groei van de foetus op aarde door fysieke problemen of menselijk ingrijpen afgebroken, dan groeit de geestelijke baby verder. 

De geestelijke wereld is niet erg afhankelijk van de fysieke gebeurtenissen.
En de biologische ouders kunnen de gevolgen van een conceptiedaad afbreken, zelfs God stopt de geestelijke gevolgen niet: de geboorte van een nieuw geestelijk wezen in de kosmos. En dit kleine geestelijke baby’tje wordt, als de fysieke tegenhanger is gestorven of gedood, met de grootste liefde en zorg ontvangen, opgevangen, gekoesterd, verzorgd en opgevoed tot een liefdevol mooi wezen. Deze kinderen zijn bijna zonder uitzondering “halve engeltjes”, omdat ze nauwelijks of niet aangeraakt zijn door de primitieve processen op aarde. Dus op een bepaalde manier is een miskraam of een abortus een geweldige kans om een bijzonder geestelijk pad te vervolgen.

Wel zullen zulke kinderen, eenmaal opgegroeid, het ergens in het hart betreuren dat de enorme levenservaring op aarde zo bruut werd afgebroken, zeker als men mensen spreekt, die wel een aards leven hebben afgemaakt. Maar God zet alle negatieve gebeurtenissen met veel liefde en plezier om in positieve zaken. Dat illustreert dit verhaal.

En nog even wat praktische informatie over biologische ouders op aarde en hun kind in de geestelijke wereld. Hun kind groeit door de uitzonderlijk goede omstandigheden in de geestelijke wereld twee keer zo snel op. Dus een kind dat als driemaandelijkse foetus in 2006 sterft op aarde, is in 2010 acht jaar en in 2014 16 jaar oud. En in de geestelijke wereld ben je dan volwassen. Dus de ouders hebben in 2006 een miskraam en in 2014 een volwassen kind in de geestelijke wereld.

En afhankelijk  van de situatie blijft hun kind zeer betrokken bij het leven van zijn biologische ouders op aarde, zelfs als het gaat om hoertjes, verkrachters of onenightstands. De geestelijke wereld heeft andere normen dan een primitieve planeet als de aarde.
En voor de goede orde, Mijn zoon, de conceptie van nieuw leven begint in de geestelijke wereld. Pas daarna lukt het een spermacel door de ondoordringbare wand van een eicel heen te dringen, niet eerder.
Alle biologische ouders en hun kind in de geestelijke wereld zijn gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 346

Mijn God is een echte feminist

De journaliste Sue Lloyd-Roberts heeft een boek geschreven, dat kortgeleden vertaald is in het Nederlands “De oorlog tegen vrouwen”. Ze is in 2015 gestorven aan leukemie, vlak nadat ze haar boek had geschreven. Tijdens een van haar reportages verzuchtte ze: “God is duidelijk geen feminist”.
Nou U.

Mijn zoon, nu Ik inderdaad. Leuk dat je Me zo introduceert, alsof ik jou niet heb geleid naar dit artikel in de krant.
Bij de olifanten bestaat een goed geleid matriarchaat. En dat komt bij meer diersoorten  voor dan menig mens weet. Maar onder de apen zijn de patriarchaten evolutionair sterk ontwikkeld. En omdat jullie van de apen afstammen, zitten jullie daar nu (nog) mee. Maar niet meer voor zo lange tijd.

De ingrijpende gebeurtenissen  van de komende decennia zullen de mensheid de feiten onder ogen doen zien. Dat in grote nood, in grote crisissituaties, bij rampen jullie alleen alles te boven komen als jullie alle krachten en machten gebruiken die jullie tot jullie beschikking hebben, en dan moet de andere helft van de bevolking echt meedoen. En pas daarna, als er onder de aardse mensheid definitief wettelijk en  maatschappelijk is afgerekend met discriminatie van vrouwen, zoals nu min of meer met slavernij, pas daarna kunnen jullie aansluiting  vinden bij de andere volkeren in de kosmos.
Men wacht daar op jullie inzichten. Men gaat niet in zee met al te primitieve volkeren  omdat de ervaring leert dat een volk eerst een zekere  volwassenheid bereikt moet hebben om te kunnen communiceren met andere  volkeren in de kosmos.

En om op Sue Lloyd-Roberts terug te komen. Mijn stelling is dus: “God is een Vader-Moeder God. God is een groot liefhebber van mensen, mannen en vrouwen”.
Dus zij verzuchtte begrijpelijkerwijs gezien haar ervaringen, een onwaarheid. Eigenlijk had ze moeten zeggen: “God is machteloos nog bij zoveel sexisme op aarde”.
Zij is zeer gezegend, zeker nu ze overgegaan is naar een geestelijke wereld waar seksisme geldt als achterhaalde waarde. Eindelijk mag ze deze gerechtigheid meemaken.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 345

Een terrorist die niet meer is dan een misleide onwetende jongeman

Laatst las ik een artikel in de krant over jongeren zonder opleiding en zonder kennis van de wereld die door fanatieke imams en het gedachtengoed van IS verleid worden om een terroristische aanslag te plegen. Zij komen toch niet in de dezelfde situatie na hun dood als de meeste terroristen die uit haat en fanatisme doden*?
Zou U daar iets over willen zeggen?

Dat doe Ik graag.
Neem een klein dorp in Afghanistan. De jongeren hebben geen opleiding, zijn afgesneden van de wereld, er zijn geen kranten, geen internet, er is geen kennis, geen besef van de wereld. Alleen de imam in het dorp onderwijst ze, evenzeer alle andere dorpelingen. De mensen kijken tegen de imam op, hij is toch een man van Allah, hij weet het. Maar deze imam is fanatiek, kortzichtig, haat andere godsdiensten en is overtuigd van het gelijk van de islam. En de imam haat het westen, haat de Amerikanen, haat vrouwen en haat nog veel meer. Hij vergiftigt de dorpelingen met zijn denkbeelden en zelfs de liefdevolle en ruimdenkende dorpelingen durven niet openlijk tegen hem in te gaan. In zo’n dorp kan IS makkelijk gegadigden vinden voor haar doeleinden.

En zeker één bepaalde jongen van 17 jaar is heel ontvankelijk, zijn vader is vroeg gestorven, en hij heeft zelf een zeer beperkte intelligentie maar een groot gevoel  voor rechtvaardigheid. Hij is gevoelig voor de dweperij van de iman en de verhalen van IS.

Later, wanneer hij de aanslag heeft gepleegd en hij uit zijn lichaam wordt geslingerd door de hevigheid van de explosie, blijft hij bij bewustzijn in  zijn geestelijk lichaam, dat goed is ontwikkeld en goed functioneert. Het was een goede jongen, maar een beetje dom. Hij bevindt zich in een gebouwtje dat lijkt op de Koranschool uit zijn dorp. Meer kent hij niet  van de wereld. IS had hem zo gedropt op een markt van een stad waar hij nog nooit was geweest.  Hij ziet wel snel dat er geen 72 maagden op hem wachten, maar hij was sowieso te jong om daar erg mee bezig te zijn.

Hij is verbaasd, dat hij in dit ogenschijnlijk zelfde gebouwtje uit zijn dorp zit, en nog verbaasder als zijn overleden vader binnenkomt.
Vol liefde en mededogen omarmt de vader zijn zoon en praat met hem over van alles, maar niet over het aantal doden als gevolg van de aanslag, gepleegd door zijn zoon. De vader wist  van de misleiding van zijn zoon, wist van de ontvankelijkheid van zijn zoon en wist van de alles beïnvloedende en verzengende haatdragerij door de iman. Hij had de iman nooit gemogen en was vanuit de geestelijke wereld niet bij machte dit tegen te houden. Maar door de kracht van zijn gebed mocht de zoon beschermd worden na zijn dood tegen de feitelijke kennis over het aantal doden van de aanslag.

Er wordt omheen gepraat en vrij snel lukt het de goede vader zijn zoon op een ander spoor te brengen, het spoor van liefde en mededogen. De jongen accepteert dat hij voorlopig niet mag praten over de aanslag.
Maar hoe nu  verder?

Een jaar na zijn overlijden pas is de jongen uitgegroeid in de  geestelijke wereld tot een volwassen en bewuste persoonlijkheid met veel gevoel en een inmiddels redelijke intelligentie. Hoeveel kan niet worden rechtgezet in de geestelijke wereld, ook matige intelligentie!
Wanneer de jongeman van zijn eigen vader verneemt van de  feitelijke gevolgen van de door hem gepleegde aanslag, is dit een bijna ondraaglijke schok. De spijt en het verdriet om deze wandaad zal de jongen nog vele jaren achtervolgen.

De jongeman zal nog lang uitzonderlijk gemotiveerd, onverschrokken en vol liefde en hartstocht zich inzetten voor de begeleiding en ontwikkeling van jongeren in de geestelijke wereld. Later zal hij jongeren op aarde mogen begeleiden vanuit de geestelijke wereld.
De moraal van het verhaal is, dat deze jongen nauwelijks de gevolgen van zijn wandaad heeft ondervonden, omdat hij misleid en onwetend was. Hij is niet gestraft, want straf is geen geestelijke optie. En de gevolgen van zijn gruwelijke daad zijn uitgesteld, omdat hij oprecht en zuiver was, maar ernstig misleid.
Maar zijn wandaad zal door hemzelf niet licht vergeten worden en bijdragen aan vele jaren van liefdevolle werken met veel mededogen voor de kwetsbare en hulpelozen in de wereld.  

En de goede geesten in de geestelijke wereld zijn nog lang vol ontzag geweest over zijn grote hart en zijn grote inzet. Maar men begrijpt zijn drijfveer. Hoe kan hij anders dit ondraaglijk besef wat hij heeft gedaan verzachten? Hij kan niet anders?

Mogelijk zullen Wij een andere keer een blog wijden aan het leven na de dood van de haatdragende iman die doelbewust bijgedragen heeft aan de misleiding van argeloze, kwetsbare jongeren tot zulke wandaden. Dat zal een ander verhaal worden.
De jongen zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 344

 

*Zie blog 15 november 2015

Het verlangen naar het eeuwige leven op een sterfbed (Sterven, 4)

Een vriendin van mij van 89 jaar is vorige week overleden. Zij was bijna ongeduldig. Zij was zo verlangend om verder te  gaan met haar leven in de geestelijke wereld. Dat is nog eens wat anders dan de andere mensen die ik heb zien sterven, die bang waren voor de dood, of niets geloofden of zo gehecht waren aan hun kinderen dat ze niet dood wilden. Zij is de tweede persoon in mijn leven, die zo sterk deze levenshouding had. Zou U hier iets over willen zeggen?

Jouw vriendin is een uitzondering. Zij was overtuigd van het geestelijke leven. Zij stond open in het leven en was zonder angst voor straf of boete en leefde zonder zondebesef. Zij kon zo vanuit haar hele hart en haar hele verstand dit verlangen hebben, zonder reserve en zonder twijfel.
En weet dat dat verlangen terecht was. Zo liggen de geestelijke zaken voor bijna alle mensen na de dood van het fysieke lichaam.

Er wacht de mens een wonderschone wereld vol liefde en schoonheid en de aardse mens hoeft niet bang te zijn voor boete en straf. Dat is jullie aangepraat door dwalende en zwakke voorgangers met angstige godsbeelden. Zij hebben ongelijk. Jouw vriendin zag het helder.
De mooiste momenten op aarde verbleken bij de geestelijke wereld die jullie wacht.
Hoop erop, vertrouw erop en kijk ernaar uit, mits dit niet ten koste gaat van jullie leven op aarde. Laat deze hoop het leven op aarde verlichten en verrijken.
Jouw vriendin is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 343

Geboren worden is even moeilijk als sterven (Sterven, 3)

Mijn God, ik ben altijd een beetje allergisch voor onvoldoende frisse lucht, heb het gauw benauwd en U weet van mijn angst te stikken. Nu lijkt het me voor een baby -op een gegeven ogenblik zo groot geworden dat-ie naar buiten moet- toch wel heel moeilijk en benauwd. U heeft al iets verteld over het eind van het leven, het sterven. Maar het begin van het leven, dat hele proces van geboren worden, is eigenlijk ook best dramatisch. Dus mijn vraag aan U is: is het proces van geboren worden niet even moeilijk als het proces van sterven?

Geboren worden is over het algemeen even moeilijk als sterven.
Zoals vaak in het leven het beginnen bepaald niet makkelijk is.
Beginnen met veranderen.
Beginnen met het overwinnen van een verslaving.
Beginnen met jezelf te worden als dikkerd, als homo, als zelfstandig denker.
Beginnen met opvaren tegen de maatschappelijke stroom zoals geëmancipeerde vrouw, als atheïst in een streng religieuze samenleving, als criticus in een dictatoriaal land.
Beginnen kan heel moeilijk zijn.

Maar beginnen met leven is echt net zo pijnlijk, net zo confronterend, net zo verwarrend, net zo onzeker makend als sterven.
Neem de foetus, veilig vegeterend in de baarmoeder.
Er zijn, we gaan maar even uit van de ideale situatie, geen spanningen. Het bewustzijn van de moeder is 100% gefocust op de kleine. Sterker nog de laatste weken is ze eigenlijk de buik geworden, de baarmoeder met maximale liefde en aandacht en zorg voor de kleine.

Maar de kleine wordt groot, de foetus moet verder. Er ontstaan signalen in het moederlijke lichaam dat dit enorme speciale orgaan afgestoten moet worden. Dat dit niet zo door kan gaan, dat deze “onschuldige parasiet” genoeg heeft gevraagd  van het lichaam. Laten we hier niet romantisch over doen. Het lichaam wil, nee moet deze excessieve  wildgroei in het lichaam afstoten, kwijt, het moet eruit.
En dit is een zeer pijnlijke fysieke en emotionele ervaring   voor de foetus, het moet uit  die borg waar het eerst zo geliefd en gekoesterd en verzorgd was. Er ontstaan processen van afstoting, zo moet het genoemd worden. Dit is drama nummer een voor de foetus.

Drama nummer twee is het geperst worden door het geboortekanaal. Mensen met claustrofobie gaan hier niet blij van worden. De foetus moet geperst worden uit de baarmoeder door het geboortekanaal, dat op een voor de moeder dramatisch pijnlijke manier wordt uitgerekt. Deze pijn, deze benauwenis, deze beangstigende ervaring van de moeder ervaart de foetus in al zijn kwetsbaarheid en voormalige veiligheid als een terroristische aanslag, zo gruwelijk, zo benauwend, zo pijnlijk: deze ervaringen -als het mee zit slechts een paar uur van door het geboortekanaal geperst worden- zijn heftig voor een klein en kwetsbaar en hulpeloos wezentje.

Drama nummer drie is het geboren zijn. Allereerst de enorme benauwenis van het doorsnijden  van de navelstreng en het moeten ademen met nog niet werkende longen vol vruchtwater, maar tegelijkertijd het kwijt zijn van de beschermende sfeer en vertrouwdheid van het moederlichaam. De baby gaat ademen zeker, de baby gaat wennen aan de autonome zelfstandige levensfase , zeker, maar pas als-t-ie iets terug voelt van de vertrouwde geur en sfeer van het moederlichaam valt de baby uitgeput in slaap.

Kortom, mijn zoon, het is waar, geboren worden is veelal even moeilijk als sterven.
Alle baby’s en hun moeders tijdens de bevalling zijn gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 342