Translate

zaterdag 27 augustus 2016

Dorre grond zonder God




Tot U strek mijn handen ik uit. Mijn ziel – dorre grond-  smacht naar U*

Mijn God, op de een of andere manier raakt deze tekst me zeer.
Ik heb geen minderwaardigheidscomplex en ik voel me  goed.
Toch lijkt me deze tekst de kern te raken  van de relatie tussen de mens en   God.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, hoe kan het anders zijn?
De mens is een schepsel van God, in liefde en wijsheid geschapen en vol belofte en toekomst, ook al is zijn fysiek lichaam onderhevig aan de aardegebonden evolutie met het vooruitzicht van de dood.
Maar niet zijn geestelijk lichaam, in deze psalm ziel genoemd.
Het  geestelijk lichaam  van de mens is zonder God dorre grond, levenloos en doodgebonden, maar met het levenswater  van God over zijn grond uitgestort geschiedt het wonder.
Dan begint het wonder van het geestelijke leven , de schoonheid van de eeuwigheid, de belofte van God aan de mens, de geweldige ongeëvenaarde toekomst van de voormalige aap die met God samen een eeuwigheidsrelatie aangaat, een geestelijk huwelijk sluit en de tijd, de ruimte, de dood en de beperking achter zich laat.
Gezegend de mens die begint te beseffen dat hij zonder God dorre grond is en met God de schoonste bloemen en vruchten zal  voortbrengen.
De psalmisten wisten dit al, gezegend zijn zij.
De mensheid gaat dit beseffen.

Wees jullie  allen gezegend
 

*Deel van Psalm 143 die gezongen is in een dienst  van de monniken in Maria Toevlucht, klooster in Zundert, Nederland
Nr. 347
 

 

zaterdag 20 augustus 2016

Een miskraam of een abortus zijn niet het einde



Ik wil U vragen. Ik heb toch wel uit verschillende boeken en verhalen  van mediums begrepen, dat vrouwen (en hun mannen) een kind hebben, opgegroeid in de geestelijke wereld, na een miskraam of een abortus. Dat  zou betekenen dat inderdaad een mens, die zoiets meegemaakt heeft en de  geestelijke wereld betreedt, nog wel eens verrast zou kunnen staan. Daar wacht hen mogelijk een eigen kind, waarvan ze het bestaan niet vermoedden. En volgens mij zijn er vrouwen, die na een miskraam of abortus ergens intuïtief het gevoel hebben niet alleen een kind kwijt te zijn, maar ook ergens toch nog een kind te hebben.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Dat doe Ik graag.
Tijdens de conceptie van een foetus in de baarmoeder, bouwt de geestelijke wereld aan het geestelijke lichaam van dat nieuwe aardse fysieke wondertje. En omdat de geestelijke wereld meer vermag te kunnen dan de fysieke wereld, is deze geestelijke baby bijna altijd levensvatbaar, want de conceptie op aarde is een geboorte in de geestelijke wereld.
Laat dit door God duidelijk en helder worden verkondigd in deze watchthegodblogs:

De conceptie op aarde is een geboorte in de geestelijke wereld.
Zelfs al wordt de groei van de foetus op aarde door fysieke problemen of menselijk ingrijpen afgebroken, dan groeit de geestelijke baby verder. 

De geestelijke wereld is niet erg afhankelijk van de fysieke gebeurtenissen.
En de biologische ouders kunnen de gevolgen van een conceptiedaad afbreken, zelfs God stopt de geestelijke gevolgen niet: de geboorte van een nieuw geestelijk wezen in de kosmos. En dit kleine geestelijke baby’tje wordt, als de fysieke tegenhanger is gestorven of gedood, met de grootste liefde en zorg ontvangen, opgevangen, gekoesterd, verzorgd en opgevoed tot een liefdevol mooi wezen. Deze kinderen zijn bijna zonder uitzondering “halve engeltjes”, omdat ze nauwelijks of niet aangeraakt zijn door de primitieve processen op aarde. Dus op een bepaalde manier is een miskraam of een abortus een geweldige kans om een bijzonder geestelijk pad te vervolgen.

Wel zullen zulke kinderen, eenmaal opgegroeid, het ergens in het hart betreuren dat de enorme levenservaring op aarde zo bruut werd afgebroken, zeker als men mensen spreekt, die wel een aards leven hebben afgemaakt. Maar God zet alle negatieve gebeurtenissen met veel liefde en plezier om in positieve zaken. Dat illustreert dit verhaal.

En nog even wat praktische informatie over biologische ouders op aarde en hun kind in de geestelijke wereld. Hun kind groeit door de uitzonderlijk goede omstandigheden in de geestelijke wereld twee keer zo snel op. Dus een kind dat als driemaandelijkse foetus in 2006 sterft op aarde, is in 2010 acht jaar en in 2014 16 jaar oud. En in de geestelijke wereld ben je dan volwassen. Dus de ouders hebben in 2006 een miskraam en in 2014 een volwassen kind in de geestelijke wereld.

En afhankelijk  van de situatie blijft hun kind zeer betrokken bij het leven van zijn biologische ouders op aarde, zelfs als het gaat om hoertjes, verkrachters of onenightstands. De geestelijke wereld heeft andere normen dan een primitieve planeet als de aarde.
En voor de goede orde, Mijn zoon, de conceptie van nieuw leven begint in de geestelijke wereld. Pas daarna lukt het een spermacel door de ondoordringbare wand van een eicel heen te dringen, niet eerder.
Alle biologische ouders en hun kind in de geestelijke wereld zijn gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 346

zaterdag 13 augustus 2016

Mijn God is een echte feminist



De journaliste Sue Lloyd-Roberts heeft een boek geschreven, dat kortgeleden vertaald is in het Nederlands “De oorlog tegen vrouwen”. Ze is in 2015 gestorven aan leukemie, vlak nadat ze haar boek had geschreven. Tijdens een van haar reportages verzuchtte ze: “God is duidelijk geen feminist”.
Nou U.

Mijn zoon, nu Ik inderdaad. Leuk dat je Me zo introduceert, alsof ik jou niet heb geleid naar dit artikel in de krant.
Bij de olifanten bestaat een goed geleid matriarchaat. En dat komt bij meer diersoorten  voor dan menig mens weet. Maar onder de apen zijn de patriarchaten evolutionair sterk ontwikkeld. En omdat jullie van de apen afstammen, zitten jullie daar nu (nog) mee. Maar niet meer voor zo lange tijd.

De ingrijpende gebeurtenissen  van de komende decennia zullen de mensheid de feiten onder ogen doen zien. Dat in grote nood, in grote crisissituaties, bij rampen jullie alleen alles te boven komen als jullie alle krachten en machten gebruiken die jullie tot jullie beschikking hebben, en dan moet de andere helft van de bevolking echt meedoen. En pas daarna, als er onder de aardse mensheid definitief wettelijk en  maatschappelijk is afgerekend met discriminatie van vrouwen, zoals nu min of meer met slavernij, pas daarna kunnen jullie aansluiting  vinden bij de andere volkeren in de kosmos.
Men wacht daar op jullie inzichten. Men gaat niet in zee met al te primitieve volkeren  omdat de ervaring leert dat een volk eerst een zekere  volwassenheid bereikt moet hebben om te kunnen communiceren met andere  volkeren in de kosmos.

En om op Sue Lloyd-Roberts terug te komen. Mijn stelling is dus: “God is een Vader-Moeder God. God is een groot liefhebber van mensen, mannen en vrouwen”.
Dus zij verzuchtte begrijpelijkerwijs gezien haar ervaringen, een onwaarheid. Eigenlijk had ze moeten zeggen: “God is machteloos nog bij zoveel sexisme op aarde”.
Zij is zeer gezegend, zeker nu ze overgegaan is naar een geestelijke wereld waar seksisme geldt als achterhaalde waarde. Eindelijk mag ze deze gerechtigheid meemaken.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 345

zondag 7 augustus 2016

Een terrorist die niet meer is dan een misleide onwetende jongeman




Laatst las ik een artikel in de krant over jongeren zonder opleiding en zonder kennis van de wereld die door fanatieke imams en het gedachtengoed van IS verleid worden om een terroristische aanslag te plegen. Zij komen toch niet in de dezelfde situatie na hun dood als de meeste terroristen die uit haat en fanatisme doden*?
Zou U daar iets over willen zeggen?

Dat doe Ik graag.
Neem een klein dorp in Afghanistan. De jongeren hebben geen opleiding, zijn afgesneden van de wereld, er zijn geen kranten, geen internet, er is geen kennis, geen besef van de wereld. Alleen de imam in het dorp onderwijst ze, evenzeer alle andere dorpelingen. De mensen kijken tegen de imam op, hij is toch een man van Allah, hij weet het. Maar deze imam is fanatiek, kortzichtig, haat andere godsdiensten en is overtuigd van het gelijk van de islam. En de imam haat het westen, haat de Amerikanen, haat vrouwen en haat nog veel meer. Hij vergiftigt de dorpelingen met zijn denkbeelden en zelfs de liefdevolle en ruimdenkende dorpelingen durven niet openlijk tegen hem in te gaan. In zo’n dorp kan IS makkelijk gegadigden vinden voor haar doeleinden.

En zeker één bepaalde jongen van 17 jaar is heel ontvankelijk, zijn vader is vroeg gestorven, en hij heeft zelf een zeer beperkte intelligentie maar een groot gevoel  voor rechtvaardigheid. Hij is gevoelig voor de dweperij van de iman en de verhalen van IS.

Later, wanneer hij de aanslag heeft gepleegd en hij uit zijn lichaam wordt geslingerd door de hevigheid van de explosie, blijft hij bij bewustzijn in  zijn geestelijk lichaam, dat goed is ontwikkeld en goed functioneert. Het was een goede jongen, maar een beetje dom. Hij bevindt zich in een gebouwtje dat lijkt op de Koranschool uit zijn dorp. Meer kent hij niet  van de wereld. IS had hem zo gedropt op een markt van een stad waar hij nog nooit was geweest.  Hij ziet wel snel dat er geen 72 maagden op hem wachten, maar hij was sowieso te jong om daar erg mee bezig te zijn.

Hij is verbaasd, dat hij in dit ogenschijnlijk zelfde gebouwtje uit zijn dorp zit, en nog verbaasder als zijn overleden vader binnenkomt.
Vol liefde en mededogen omarmt de vader zijn zoon en praat met hem over van alles, maar niet over het aantal doden als gevolg van de aanslag, gepleegd door zijn zoon. De vader wist  van de misleiding van zijn zoon, wist van de ontvankelijkheid van zijn zoon en wist van de alles beïnvloedende en verzengende haatdragerij door de iman. Hij had de iman nooit gemogen en was vanuit de geestelijke wereld niet bij machte dit tegen te houden. Maar door de kracht van zijn gebed mocht de zoon beschermd worden na zijn dood tegen de feitelijke kennis over het aantal doden van de aanslag.

Er wordt omheen gepraat en vrij snel lukt het de goede vader zijn zoon op een ander spoor te brengen, het spoor van liefde en mededogen. De jongen accepteert dat hij voorlopig niet mag praten over de aanslag.
Maar hoe nu  verder?

Een jaar na zijn overlijden pas is de jongen uitgegroeid in de  geestelijke wereld tot een volwassen en bewuste persoonlijkheid met veel gevoel en een inmiddels redelijke intelligentie. Hoeveel kan niet worden rechtgezet in de geestelijke wereld, ook matige intelligentie!
Wanneer de jongeman van zijn eigen vader verneemt van de  feitelijke gevolgen van de door hem gepleegde aanslag, is dit een bijna ondraaglijke schok. De spijt en het verdriet om deze wandaad zal de jongen nog vele jaren achtervolgen.

De jongeman zal nog lang uitzonderlijk gemotiveerd, onverschrokken en vol liefde en hartstocht zich inzetten voor de begeleiding en ontwikkeling van jongeren in de geestelijke wereld. Later zal hij jongeren op aarde mogen begeleiden vanuit de geestelijke wereld.
De moraal van het verhaal is, dat deze jongen nauwelijks de gevolgen van zijn wandaad heeft ondervonden, omdat hij misleid en onwetend was. Hij is niet gestraft, want straf is geen geestelijke optie. En de gevolgen van zijn gruwelijke daad zijn uitgesteld, omdat hij oprecht en zuiver was, maar ernstig misleid.
Maar zijn wandaad zal door hemzelf niet licht vergeten worden en bijdragen aan vele jaren van liefdevolle werken met veel mededogen voor de kwetsbare en hulpelozen in de wereld.  

En de goede geesten in de geestelijke wereld zijn nog lang vol ontzag geweest over zijn grote hart en zijn grote inzet. Maar men begrijpt zijn drijfveer. Hoe kan hij anders dit ondraaglijk besef wat hij heeft gedaan verzachten? Hij kan niet anders?

Mogelijk zullen Wij een andere keer een blog wijden aan het leven na de dood van de haatdragende iman die doelbewust bijgedragen heeft aan de misleiding van argeloze, kwetsbare jongeren tot zulke wandaden. Dat zal een ander verhaal worden.
De jongen zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 344
 

*Zie blog 15 november 2015

maandag 1 augustus 2016

Het verlangen naar het eeuwige leven op een sterfbed (Sterven, 4)



Een vriendin van mij van 89 jaar is vorige week overleden. Zij was bijna ongeduldig. Zij was zo verlangend om verder te  gaan met haar leven in de geestelijke wereld. Dat is nog eens wat anders dan de andere mensen die ik heb zien sterven, die bang waren voor de dood, of niets geloofden of zo gehecht waren aan hun kinderen dat ze niet dood wilden. Zij is de tweede persoon in mijn leven, die zo sterk deze levenshouding had. Zou U hier iets over willen zeggen?

Jouw vriendin is een uitzondering. Zij was overtuigd van het geestelijke leven. Zij stond open in het leven en was zonder angst voor straf of boete en leefde zonder zondebesef. Zij kon zo vanuit haar hele hart en haar hele verstand dit verlangen hebben, zonder reserve en zonder twijfel.
En weet dat dat verlangen terecht was. Zo liggen de geestelijke zaken voor bijna alle mensen na de dood van het fysieke lichaam.

Er wacht de mens een wonderschone wereld vol liefde en schoonheid en de aardse mens hoeft niet bang te zijn voor boete en straf. Dat is jullie aangepraat door dwalende en zwakke voorgangers met angstige godsbeelden. Zij hebben ongelijk. Jouw vriendin zag het helder.
De mooiste momenten op aarde verbleken bij de geestelijke wereld die jullie wacht.
Hoop erop, vertrouw erop en kijk ernaar uit, mits dit niet ten koste gaat van jullie leven op aarde. Laat deze hoop het leven op aarde verlichten en verrijken.
Jouw vriendin is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 343