Translate

zondag 23 september 2018

Als we God kwijt zijn, is het niet God die kwijt is (Onbekende auteur)




Zou U hier iets over willen zeggen?

En zo is het.
Altijd is deze mens dan verloren, oh niet in de ogen van God maar in hun eigen gedachten- en gevoelsleven.
God koestert deze mensen nog meer dan Het de gelovigen koestert. Waarom?

Omdat ze hun hoop op de eeuwigheid verloren hebben.
Omdat ze geen troost zoeken waar die gevonden kan worden.
Omdat ze eenzaam zijn en waanideeën koesteren over de zinloosheid van het leven. Omdat ze geen perspectief hebben.
Omdat ze de altijd aanwezige geestelijke hulp niet zien en erkennen.
Omdat ze verloren zijn voor zichzelf in een willekeurige koude kosmos waar de dood het einde lijkt.

En ze weten niet.

Dat ze leven in een wereld van perspectief en hoop.
Dat ze gedragen worden door God Zelve.
Dat ze geliefd worden in hun totale zijn.
Dat ze gezien worden in hun vermeende geheimen.
Dat ze niet alleen zijn in een koude kosmos, maar leven in een wereld van liefde.
Dat ze hoop zouden moeten hebben vanwege de oneindige schone wereld die op hen wacht.

En ze zullen ervaren

Dat ze na hun overlijden verbijsterd zullen zijn, zonder uitzondering, over hun dwaasheid en onwetendheid op aarde.
Dat ze zich zullen schamen voor hun halsstarrigheid.
Dat dit ongeloof hen wel veel geleerd heeft over eenzaamheid en verdriet en isolement.
Dat ze worden geconfronteerd met een God Die alles vergeeft, alles rechtzet, alles goedmaakt en alles heelt.

Zij zijn gezegend in hun onwetendheid.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 434

zondag 16 september 2018

Stop nooit met te geloven in wonderen, want wonderen gebeuren elke dag (Hopeloos verloren, 11)




Mijn God, ik heb laatst ook een wonder meegemaakt. Het lijkt klein maar voor mij was het belangrijk. Ik maakte me een beetje zorgen over een rekening die ik plotseling moest betalen en dacht van wie kan ik even het geld lenen? Toen belde een goede oude vriendin mij en zei dat ze me een geldbedrag wilde geven zomaar, omdat ze aan mij dacht en het geld makkelijk kon missen. En het was precies het bedrag dat ik nodig had. Het is niet alleen een geld dingetje, maar ik voelde ineens zo intens dat wij niet alleen staan en dat de geestelijke wereld, als dat mag en kan, gelijk iets regelt waardoor wij geholpen worden.
Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, één van Mijn favoriete onderwerpen.

De geestelijke wereld is oprecht verheugd als een mens door Ons geholpen wordt en de hulp als zodanig herkent en weet dat er een wonder is geschied. Want een wonder is niets anders dan hulp vanuit de geestelijke wereld volgens inzichten en verbanden die jullie niet kunnen zien en begrijpen.

Want hoe werkt dat dan?

Jij hebt een financieel probleem, en een vriendin van jou met geld krijgt de ingeving om jou te bellen en jou exact dat bedrag te schenken dat jij nodig hebt?

Weten Wij niet alles?
Kunnen Wij niet alles?
Zien wij niet alles?
Begrijpen wij niet alles?
Helpen Wij niet altijd?
Steunen Wij niet altijd?
Werken Wij niet altijd mee met de mens en zijn lot? 
Meer valt er niet over te zeggen.

Behalve nog twee dingen.

Als een mens moeilijkheden heeft en hij lijkt niet geholpen te worden, klopt dat niet. De geestelijke wereld helpt altijd, maar niet altijd zichtbaar, niet altijd duidelijk voor de mens en soms is juist het probleem wat voorligt wat Onze hulp moet zijn.

En het andere ding is dit, God kan van 1+1 niet 3 maken. De evolutionaire wereld kent haar eigen weg en haar eigen problemen en rampen. Maar weet dit. Met name als de mens een evolutionaire ramp overkomt die niet bedoeld is en niet past in zijn lot. En dus gewoon een geval van pech heeft en zich bevindt op de verkeerde plek en in de verkeerde tijd. Dan werkt de geestelijke wereld harder dan ooit met hulp en met wonderen, ook al lijkt dat van niet.

Wonderen geschieden elke dag.

Wees jullie allen gezegend
 
Nr. 433

zaterdag 1 september 2018

Je hoeft het niet allemaal op een rijtje te hebben om verder te kunnen (Hopeloos verloren, 10)




Zou U hier* iets over willen zeggen?

Dit gaat  over onzekerheid maar vooral over vertrouwen en loslaten.
Oh mens, met jouw verlammende angsten, jouw overmatig vertrouwen op jouw eigen denken, jouw behoefte om alles in controle te houden.
Alsof het leven daar op zit te wachten.
Het volle rijke dynamische leven heeft de kleine hersenen van de mens niet nodig om door te gaan.

En de mens, hoe heerlijk kan het zijn om een onzekere toekomst in te gaan. Om  verboden stappen te maken. Om niet te weten wat de dag van morgen brengen zal. Zo vaak valt het mee. Zo vaak komt er vanzelf iemand op je pad om je verder te helpen. Zo vaak krijg je ingevingen ter plekke waardoor je weet wat je moet doen. En zo vaak verlopen de dingen anders dan je had gepland.

Laat los, vertrouw, stap met open vizier de toekomst in.
En laat God, laat het leven, laat de dag zelf de weg wijzen.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 432