Ik was aan het fietsen van mijn werk naar huis en het stormde en ik verveelde me een beetje. Nog een hele tocht te gaan, ik had geen zin om na te denken, de omgeving was wat het was, hard fietsen tegen de wind in en ik had geen zin ook in bidden. Dus ik vroeg aan God, zou U met mij willen praten, wat willen vertellen? Natuurlijk hoorde ik gelijk
Graag Mijn zoon, Ik
wil altijd met je in gesprek.
(Ik
had toen ik thuis kwam onderwerpen voor zes blogs. Nu de eerste dus)
Ik
zei tegen God, ik zou zo graag willen weten wat U hier nou van vindt, zo dag en
nacht bezig zijn met zo’n apestraal als ik ben. Oh nee, dat vindt U natuurlijk
niet. Ik zal wel een heel liefdevol antwoord krijg en mezelf niet zo moeten
noemen: dat ik een goed mens ben. Maar ik hoop voor U dat U ook nog andere
dingen te doen hebt en niet dag en nacht met mij bezig hoeft te zijn enzo. Maar hoe intensief bent U
eigenlijk met me bezig? Want dat lijkt me, eerlijk gezegd, heel saai en
onprettig voor U.
Mijn zoon, niets wat
Ik met jou doe vind Ik saai of onprettig. Het is alles een mooie en heerlijke
taak. Ik geniet van jou, als jij liefdevol bezig bent, of sociaal of je
innerlijk rustig voelt of bewust leeft of voor me open staat. Dan geniet Ik
zeer.
Ik ben met aandacht
met jou bezig, alles ziend en zonder oordeel of ongeduld, als je wispelturig,
egocentrisch, kortzichtig of primitief bezig bent. Dan bezie ik alles
met aandacht.
Maar het is waar, dat
Ik niet de hele dag met jou bezig ben. Slechts drie procent van Mijn tijd ben
Ik actief met jou bezig en 97 % van Mijn tijd met andere belangrijke zaken.
Dat wil zeggen dat ik
dan andere dingen doe en ergens in een belangrijke hoek van Mijn bewustzijn wel
met aandacht op je blijft letten. Je kunt het, en ik weet dat je dit niet
verkeerd opvat, het beste vergelijken met wanneer een mens met zijn hond
wandelt in de natuur. Soms ben je echt actief met jouw hond bezig, maar meestal
met andere zaken, zoals nadenken, gebeurtenissen van de dag overdenken,
genieten van de schoonheid van de natuur, van een boom, een bloem, en ergens in
een hoekje van jouw bewustzijn houd je jouw hond in de gaten.
En dan bedoel ik niet
sommige mensen die de hele tijd aan de riem van hun hond lopen te trekken of
tegen hun hond lopen te roepen wat ze allemaal wel en niet mogen doen. Nee, meer
zoals jij vroeger met jouw hond liep, hij liep los, je liet hem zijn gang gaan,
en heel af en toe bemoeide je je actief met hem. Zoals nu, nu Ik met jouw
praat. Dus neem Mij deze vergelijking
niet kwalijk en begrijp het in het juiste perspectief. Met alle respect voor
honden, maar ik vergelijk de verhouding tussen Mijn God en Diens mens alleen in
termen van aandacht met die van een mens die wandelt met zijn hond.
Ik
begrijp het nu goed God, ik vat het niet verkeerd op. En wat doet U met die
andere 97 % als ik vragen mag.
Dat mag je Mijn zoon,
en je krijgt voor een deel antwoord.
De ene helft van de
resterende tijd ben Ik bezig met zaken die de aarde aangaan, met medecontact
met de andere Godsvonken op aarde, niet alle maar volgens Hogere doelen en
plannen, zo werken Wij voor jullie allen. En Ik ben bezig met de ander
geestelijke wezens rondom de aarde, zoals de beschermengelen, de geesten van
gebieden en de deva’s van dieren en planten.
De ander helft van de
resterende tijd ben Ik bezig met zaken, die je niet kunt bevatten, die niet uit
te leggen zijn aan een mens. Neem maar de eenvoudige vergelijking, dat het voor
Einstein ook moeilijk was om zijn gedachten over de relativiteitstheorie uit te
leggen aan een jongetje van zes die net rekenles krijgt. Het heeft geen zin, en
het is niet mogelijk.
Intussen ben Ik wel
zo competent, laten we deze moderne aardse term gebruiken, dat Ik elk moment
dat jij dat wilt of nodig hebt helemaal beschikbaar ben. Vertrouw daarop.
Wees gezegend om jouw
vraag.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 472
