Zou U op dit citaat in willen gaan?
Het is inderdaad een
afgrond, want het ego, de eigenwijze wil, de zelfzucht van de primitieve mens
vinden in het hart, als ze God naderen een afgrond. Men kan er alleen maar
instorten en zichzelf verliezen. Maar een geestelijk ontwikkeld mens ervaart
geen afgrond maar een heiligdom, een rustpunt. Midden in het hart, en men voelt dat God daar altijd vertoeft,
altijd wacht, altijd ontvangt, mits men bereid is met lege handen te komen.
Want hoe kan God volle handen vullen?
Een primitieve mens
ervaart een afgrond want wat gebeurt er
met hem als het leven alles uit zijn handen slaat, dat is een pure afgrondservaring,
als men geïdentificeerd is met de volle handen. Maar een ontwikkeld mens komt
met lege handen en laaft zich aan de giften van God. En weet niet hoe snel hij
die giften moet doorgeven aan anderen om weer met lege handen terug te kunnen
keren naar God.
Blaise Pascal is
gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 403
