Translate

maandag 17 december 2018

De mens wordt door het leven zelf bevraagd (Viktor Frankl)




Uiteindelijk moet een mens zich niet zozeer afvragen ‘wat is de zin van mijn leven’, maar zich realiseren dat hijzelf door het leven bevraagd wordt

Mijn God, zou U hier op in willen gaan?

Dat is goed, Mijn zoon.
De geestelijke wereld weet beter dan de mens, dat niet alles wat hem overkomt gewild en bedoeld is door God. We hebben daar ook nog de evolutie en haar eigen wetten, en het toeval, dat een mens soms ernstig parten kan spelen. Dus soms overkomt de mens iets gruwelijks dat niet bedoeld is, dat niet bij zijn lot hoort en dat niets betekent. Behalve dit ene, waardoor de geestelijke wereld zeer zeer zeer gefascineerd is namelijk ‘hoe reageert de mens op dit lot, welke geesteskracht vertoont hij?’.

Reageert de mens met slachtofferschap, met geklaag, met weerstand, met negativiteit en passiviteit of doet men dit met moed, met wijsheid, met wilskracht en met vertrouwen? Zet men de citroenen die het leven de mens voorschotelt vol afgrijzen op zij of maakt men er citroenlimonade van? En de geestelijke wereld oordeelt niet. De mens die zich in negativiteit en slachtofferschap wentelt over “zijn lot” wordt met  veel liefde en geduld op duizenden manieren geholpen en gesteund.

Maar de moedige wijze mens, ach, wat een vreugde is het voor God om te bezien hoe zo iemand het leven tegemoet treedt. En hoe zo iemand onmiddellijk aan de slag gaat om er het beste van te maken, om het leven te leven, om gelijk wijs en moedig antwoord te geven op wat hem overkomt. Eigenlijk zoals de Christus deed, met liefde en met acceptatie en met vertrouwen in de Goede God. 
En aldus heeft deze mens terwijl hij nog midden in de ellende zit al zijn sporen verdiend. Zo kon Christus zeggen “Uw wil geschiede”, zo kon Etty Hillesum zeggen “ik wil het lot van mijn volk ondergaan”.

De zwakke mensen zijn gezegend.
De sterke mensen eigenlijk nog meer.
 
Wees jullie allen gezegend

Nr. 440