Van een zwaar naar een licht gemoed

Ik fietste van mijn werk naar huis en ik voelde me niet fijn. Ik was moe, twijfelde over een paar toestanden op mijn werk en hoe ze aan te pakken. Ik somberde behoorlijk over de toestanden in de wereld en was bedrukt over het volgende. Een vriend van mij is nogal van de samenzweringen en had mij de dag ervoor betoogd hoe een machtige groep achter de schermen bezig is met het ensceneren van de derde wereldoorlog. En dat doen ze met behulp van de islamitische aanslagen, en er komen er meer, ook met vuile kernbommen. Het had mij  blijkbaar toch meer geraakt dan ik had beseft. Kortom, behoorlijk downig.

Ik bedacht, dat ik niet ging bidden om kracht. En ik had ook geen zin om ontspanningsoefeningen te gaan doen of weet ik wat ik in huis heb om tot de rust en de stilte te komen die ik graag heb in plaats van dat getob.

Ik gooide het over een andere boeg.
Ik besloot om alles te laten en gewoon God te gaan danken voor alles wat ik had aan goeds in mijn leven. Ik laat hier de details achterwege maar het is echt heel erg veel, en dat geldt voor iedereen. Het kan gaan van kunnen zien tot in een vrij land wonen, van werk hebben tot veel kunnen lachen, van een goede intelligentie tot de bewondering van de bloeiende hyacint in de achtertuin, van het hebben van een goede broer tot de nieuwe vulpen op je bureau. Iedereen heeft een eigen flinke rij.

Kortom, dat deed ik.

En het wonderbaarlijke gebeurde: ik ging me steeds lichter voelen, steeds beter en ik maakte weer contact met het perspectief van het leven, met de nabijheid van God. Eigenlijk vrij snel al ging het weer aardig met me.
Zou U daar iets over willen zeggen?

Dat doe Ik graag.

Jij stapte eenvoudigweg van het draaiende wiel  naar de stilte van de as. En eigenlijk gebeurde dat in een half uur tijd, heel makkelijk, heel ontspannen, heel natuurlijk. Hoe kon dat zo snel geschieden, alsof je een dure massage had gekregen, of een korte vakantie,  zo snel als je terechtkwam in de stilte, in het overzicht, in het vertrouwen, in Mij, in God! Je werd weer licht en stond weer open!

Elke keer maakte je contact met de giften van God als je dankte voor iets. En Ik zag dat je dat zeer meende, ook al voelde je het niet zo, omdat je vast zat aan al die negatieve emoties.

Elke keer voelde je de schoonheid van Mijn liefde meer, elke keer kwam je dichter bij Mij, elke keer dat je voor iets dankte kwam je dichter bij Mijn waarheid, dat het leven een gift van God is, ondanks alles. Elke keer stapte je verder weg van de waan van de dag, weg van de zorgen en angsten en twijfels van het alledaagse leven.

Dus je stelde Mij ook in de gelegenheid jou te bereiken met Mijn kracht en Mijn perspectief, doordat je uit vrije wil elke keer je meer openstelde.

Zo makkelijk is dat, als de mens maar wil.
Wees jij gezegend.
 
Wees jullie allen gezegend

Nr. 327