'Hoe meer we het verleden idealiseren en weigeren om onze kindertijd te erkennen, des te meer dragen we dat verleden onbewust over naar de volgende generatie.*'
Zou U hier iets over
willen zeggen?
Het kind in de mens
is levensgroot aanwezig en bepaalt veel van het handelen, zeker het onbewuste
handelen. En in grote beslissingen, in extreme moeilijkheden en op belangrijke
momenten bepaalt het kind in de mens meer dan de verstandige mens beseft.
En dit kind in de
mens is zoals Alice Miller heeft beschreven eigenlijk altijd geschonden,
onrechtvaardig behandeld, teleurgesteld in de volwassenen of gekrenkt door een
ouder.
En dit mishandelde
kind bepaalt dus ook de beslissingen van de mens, dus meer dan die mens beseft.
Zo komen sommigen volwassenen nooit aan een partner, belanden in een leven van
verslavingen of depressie, juist door
dit verborgen lijdende kind in hen. En pas als de mens dit lijdende kind erkent
en meeleeft met dit kind, kan men verder. En wat de meeste mensen doen is hun
kinderleed bedekken met een zeer grote mantel der liefde. En zo blijven ze hun
hele leven een grotere last dragen, met meer invloed op hun leven, dan
nodig is.
En God pleit er niet
voor dat iedereen in therapie gaat. Een
goede therapie kan de mens bij zijn eigen mishandelde kind brengen. Maar ook een
mooie ontmoeting, een duidelijke droom, een openhartig mens op het levenspad,
een inzicht, een intensief gebedsleven of een diepe band met God kunnen hierbij
helpen. De mens kan zo liefde op gaan brengen voor dat kleine verborgen kind in
zichzelf. En veel kan dan worden opgelost en genezen.
Alice Miller zij
gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
*Eigen
vertaling uit Alice Miller, For Your Own
Good: Hidden Cruelty in Child-Rearing and the Roots of Violence
Nr. 390
