Ik las deze zin in een boek van Jane Roberts* “Op fundamenteel niveau is de toekomst op geen enkele wijze voorbeschikt. Dit betekent niet dat de toekomst soms niet kan worden voorspeld. Wan in de praktijk ga je vaak verder langs een bepaalde waarschijnlijkheidslijn die ‘vóór de tijd’ kan worden gezien.” Het lijkt wel erg tegenstrijdig met dat God alles weet en het lot van de mens in Diens handen heeft. Zou U hier op in willen gaan?
Mijn zoon, door een recente levenservaring ben jij hier erg mee bezig, is het niet? Ik ga hier graag op in. Het betreft een voor de mens zeer belangrijk onderwerp, namelijk de lotsbestemming van de mens en de wil van God. En de vraag waarom de een de verschrikkelijkste dingen meemaakt en de ander door het leven lijkt te “zwijnen”.
Sinds de allegorische val van Lucifer, voormalig Koning van de engelen en opperheerser in de hemelse dreven, en sindsdien in de ogen van de mens Satan en heerser van de duisternis, speelt dit onderwerp. Waarom sindsdien? Omdat God toen besloot, dat het evenbeeld van God op aarde, de mens, een vrije wil zou krijgen en zijn eigen lot zou mogen bewerkstelligen, met alle gevolgen van dien. De mens mag zijn eigen lot bewerkstelligen, mag zijn eigen vrije wil volgen en zijn eigen keuzes maken, heerser in zijn eigen universum worden, zijn eigen weg gaan. En zo is het gegaan. Lucifer is nog steeds verontwaardigd dat zo’ n voormalige aap meer potentie en toekomstmogelijkheden van God meekreeg dan wat er ooit mogelijk zou zijn voor dat andere ras van schepselen, de engelen. En zo is het, nog steeds.
De mens is op fundamenteel niveau de maker van zijn eigen lot, meester van zijn eigen universum. En deze waarheid is zeer tegen de zin van menig dienaar van een godsdienst, wordt niet begrepen door menig liefdevol mens die oog heeft voor het aardse leed.
Oh aards leed, zo dikwijls niet begrepen en verkeerd geduid.
Het aardse leed, veroorzaakt door de toevalligheden van de aardse evolutie, door de bewuste keuzes van de mens voor het ego, voor de begeerten, voor het kortstondig geluk ten koste van anderen. Het aardse leed, zo veelvuldig veroorzaakt door kwade wil, aardse pech en begeleid in een hemels geduld.
Het aardse leed, zo dikwijls het gevolg van de aardse evolutie en ook regelmatig een geval van op de verkeerde plek en in de verkeerde tijd leven, niet perse gewild door God, maar wel plaats vindend in de tuinen van God.
Het aardse leed, zo dikwijls niet bedoeld door Gods wil, maar altijd onderhevig aan Gods wetten, waardoor dit ene altijd geschiedt: hoe erg het leed ook in omvang, in hevigheid is, in zijn gevolgen voor de mens, het is altijd onderhevig aan die ene schone wet van God: “de gevolgen van het kwaad in goede zin zijn duizend maal groter dan het kwaad zelf”.
Wees jullie allen gezegend
*Jane Roberts, Je lichaam, je leven en het wezen van creativiteit. Pag. 140
Nr. 349
