Atheïsten en ongelovigen vergissen zich danig

Mijn God, mag ik U vragen.

De laatste tijd struikel ik steeds over mensen, die zeggen, niets te geloven. Ik weet dat er  genoeg van die types zijn, maar ik bedoel met struikelen, dat ik ze vervelend vind worden en zelfs irritant. Hoe durven ze, met hun eigenwijze waan te beweren dat U niet bestaat, dat de geestelijke wereld niet bestaat, dat met de dood van het lichaam alles ophoudt. Ik ben in toenemende mate verbaasd dat ze het heiligste van het heiligste, U dus, God, gewoon domweg ontkennen met hun kleine eigenwijze waanwijze domme, kleinzielige hersenen. U merkt het, het maakt me boos en opstandig. Nou, dat is er uit. Ik weet dat U in allerlei blogs uitlegt dat zij ook hun redenen hebben, dat ze met liefde ontvangen worden in de geestelijke wereld, noem maar op. Maar ik ben ze even zat. Nou U graag.

Dat is goed, Mijn zoon, nou Ik.

Wij zijn ze niet zat, niemand  trouwens. Wij begrijpen alles, accepteren alles, en jullie weten inmiddels dat zelfs de grootste misdadiger met liefde en beleid uiteindelijk door Ons de goede richting uitgeholpen wordt. Namelijk de richting naar God.

Laat Ik nu maar ingaan op jouw boosheid, jouw verontwaardiging, jouw irritatie. Want dat alles, heb je niet snel. Ik neem het heel serieus. Daar gaan We dan.

 Weet, dat deze waanwijze mensen met grote  verbazing in de geestelijke wereld terecht komen. In het gungstigste geval zijn ze gelijk bewust en zeer verbaasd, in het ongunstigste geval leven ze in een benauwde koker van , wat zij denken, verwarde dromen, en staan ze niet open voor enige suggestie dat zij nog leven. Ze dromen, denken ze, en dat kokerbewustzijn kan lang duren, afhankelijk van hun wilskracht, waanwijsheid, en hun vermogen niet te luisteren. Langdurend drama dus.

Maar het ergste is, Mijn zoon, is hun bittere spijt en schaamte, als ze gaan ontdekken, dat ze zich vergist hebben, dat ze eigenwijs waren. En het voornaamste, dat ze het geestelijke leven, alle geestelijke wezens, God voorop, systematisch hebben ontkend, veronachtzaamd en genegeerd. Diepe tomeloze schaamte en spijt is dan hun deel. En dat is erg, spijt, dat is erg, schuldgevoel, dat is erg, constateren dat men in een zieke waan geleefd heeft , en in onwaarheid.

De moraal is  dus, erger je maar niet, beperk je tot respectvol medelijden, want het zijn veelal echt goede mensen, ook al vergissen ze zich gruwelijk. Dat woord gebruik Ik bewust.  

Wees jullie allen gezegend

Nr. 578

Ik ben verbaasd over Uw vrije wil

Ik wil U  vragen. Nog steeds ben ik verbaasd dat U als Almacht zich afhankelijk maakt in de mens van de vrije wil van die mens. De grootste gek op aarde  kan zijn gang gaan met die vrije wil. Zie om ons heen hoe het gaat met de wereld. Maar ook bij mijzelf. Ik kan dom doen, verkeerd denken, ongezond handelen, uit frustratie onaardig zijn tegen een ander. En U werkt gewoon mee. Ik heb het wel begrepen, de zon schijnt ook gewoon voor iedereen misdadiger of niet. Zo werkt het natuurlijk. Maar U, almachtige God, Mijn Godsvonk, U bent totaal afhankelijk van mijn nukken en grillen. Dat geeft toch geen pas?

Als je het zo stelt, lijkt het vreemd. Jij kunt jouw gang gaan met Mijn energie, en het ook nog misbruiken. En Ik geef maar. Toch lijkt het alleen maar vreemd, het is het niet. Jouw zogenaamde misbruik, en dan ben je nog een betrekkelijk braaf mens, laat staan een flinke crimineel of een misdadig dictator, ze gaan allen gewoon hun gang. En God geeft maar. Lijkt dus, want schijn bedriegt. Het misbruik van de energie van God is ingebed in een volmaakt systeem van wetten van toezicht, rechtvaardigheid èn liefde.

 Iemand doet iets verkeerd. Punt.

En  misbruikt Gods energie. Punt.

Maar laat Ik op een rij zetten wat er eigenlijk gebeurt:

·         Diegene doet maar en veroorzaakt veel verdriet en  verderf en leed om zich heen

·         Diegene heeft ergens diep van binnen een geweten dat tzt op gaat spelen en hij kan dan gaan leren  van zijn fouten

·         Diegene krijgt later, ooit, eens, volstrekt algeheel met dezelfde kracht en intentie alles terug op zijn bordje, in dit leven of daarna.

·         Diegene gaat dan een lange weg in van verbijstering, schuldgevoel, verdriet en schaamte om dit leven

·         De voormalige misdadiger wordt ooit de meest gemotiveerde helper in de geestelijke wereld, dus op de lange duur wordt alles bij de misdadiger rechtgezet.

·         Diegene is gelukkig niet verantwoordelijk voor hoe een ander reageert op de gevolgen van zijn misdaden.

·         Het vermeende slachtoffer van de dader kan de ellende ondergaan en veel verdriet en leed meemaken

·         Het slachtoffer kan er sterker van worden, er van leren, zien hoe het niet moet in het leven, de gevolgen van de  misdaad beantwoorden met liefde en wijsheid.

·         De misdaden roepen bij het slachtoffer en zijn omgeving naast leed en  verdriet ook liefde, eensgezindheid, weerbaarheid, strijdvaardigheid en goedheid op.

·         De misdaden vinden plaats binnen de creaties van God, dus er zijn kaders, wetten, regels, consequenties (ook achter de schermen) die maken dat de misdaad op den duur het meervoudige aan goede daden genereert en uiteindelijk alles wordt goedgemaakt.

·         Dit is het allerbelangrijkste: alles wordt bij iedereen 100 % goedgemaakt,  rechtgezet, genezen. Dus letterlijk: gelijk al met het begaan van de misdaad wordt een kettingreactie in gang gezet van heling, ook al wordt dat door de mens niet gezien. Het verderfelijk gedrag bestaat zo niet alleen als zodanig, maar veroorzaakt op den duur louter inzicht, geluk en overgave.

  

Kortom, God maakt Zich afhankelijk van de vrije wil van de mens, zeker. En God weet als geen ander dat dat gebeurt in een feilloos mooi en rechtvaardig systeem van leven.

 

Wees jullie gezegend

 Nr. 577

Een nieuwe kans op liefde in ons hart

De lieveling van de wereld is gekomen, en het past ons een ruimte te zoeken om Hem  te verwelkomen

Mijn God, ik heb de Kerst wel ervaren als een feest van Licht, religieus en spiritueel. En het Kerstdiner, ach daar heb ik het niet over. Nu terugkijkend, merk ik dat bovengenoemd citaat, mij erg bezig houdt. Zou U daar op in willen gaan?

Mijn zoon, het is wel duidelijk, dat je dat zelf ook graag wilt, steek maar van wal.

Oh ja zeker, ik laveer tussen de oude en de nieuwe Frenkie. Oude en nieuwe patronen, oude gehechtheden en nieuwe idealen. En ik ben maar matig tevreden. Ik weet dat wij mensen meedogenloos zijn over onszelf, veel te hoge eisen stellen, niet met veel liefde naar onszelf kijken, dus dat geldt nu ook voor mij. Als ik deze tekst tot me neem “de lieveling van de wereld is gekomen, en heb ik genoeg ruimte gemaakt voor Zijn komst ? ”  mwahh ,niet dus.

Lieveling van de wereld, lieveling van mij, lieveling van mijn leven, nummer één. Nou ik doe mijn best, maar niet dus. Gewoon te weinig, te oppervlakkig, te terloops, en zeker met te weinig respect. En toch, ik weet ook dat het mooi is, dat door alleen deze tekst te lezen het mij al zeer ontroert, en dat is ook wat natuurlijk. En ik probeer het wel, ruimte te maken, zeker.

Dat is zeker wat. Want dat betekent dat je openstaat voor de aanwezigheid van de Christus in jouw leven. Dat zou voor iedereen geweldig zijn. Toch heb je ook gelijk. Het kan altijd mooier en beter. Wat leven de mensen met zichzelf, met hun eigen dingetjes, hun wensen, verlangens, teleurstellingen, zorgen. Wat kan de mens zijn/haar leven klein en beperkt houden.

En de kerstperiode maar ook een nieuw jaar staan toch voor een nieuw licht in het leven van de mensen, een nieuwe aanwezigheid, een nieuw begin. En het maakt Ons in de geestelijke wereld niet zoveel uit of Christus nu echt geboren is op 25 december of ergens in de zomer. Of jullie geloven in de onbevlekte ontvangenis van Zijn moeder of juist niet. Of jullie in het nieuwe jaar met nieuwe voornemens beginnen of wat later. En ga zo maar door.

Wat Ons uitmaakt, is dat jullie de Lieveling van de wereld in jullie hart ontvangen. Dat jullie openstaan voor een nieuw begin. Dat jullie hopen op een beter leven. Dat jullie een moment, of in ieder geval vaker dan voorheen, stil staan bij de macht en de invloed die dit alles kan hebben op jullie leven. Deze vertederende tekst laat jullie voelen, dat Christus, de mensgeworden God, de vergeestelijkte mens, het voorbeeld van volmaaktheid, de zuiverheid, de liefde van God, dat dit alles dichterbij gevoeld wordt in jullie hart, in jullie hoofd, in jullie wezen, in jullie innerlijk. En dat is een genezende, zuiverende, inspirerende energie die jullie zo tot je nemen.

De Lieveling van de wereld, nu en onmiddellijk beschikbaar in jullie leven. Ga daar maar eens om. En het mooie van alles is, en dat is een Kerstboodschap en een Nieuwjaarwens ineen: jullie zelf hebben het vermogen om deze grote vleesgeworden Liefde in jullie leven niet alleen elke dag opnieuw te verwelkomen, maar ook te  leven. Jullie kunnen het zelf zijn, hier en nu, de Liefde zelf, voor jezelf, voor de ander, voor de wereld, voor de natuur, het is een Keuze, de grote Keuze in jullie leven, hier en nu  te maken. Is dat geen prachtige gedachte? Jullie als mens van goede wil kunnen het. God wil het . Wat houdt jullie tegen?

Wees jullie allen gezegend

*What sweeter music (Robert Herrick (tekst) en John  Rutter (muziek)

Nr. 576

Het boek is er.

Jaja, na heel wat jaren is het er, in het Nederlands. Inmiddels ook in het Engels..

De eerste honderd blogs zijn geredigeerd en in boekvorm uitgebracht. Ik ben blij. Dit project heeft lang op de plank gelegen, maar een goede vriendin van mij heeft de eindredactie gedaan en voor een goede uitgever gezorgd. Zij heeft veel ervaring opgedaan met eindredactie en de uitgeverswereld. Ik ben haar heel dankbaar.

De uitgever BraveNewBooks vind ik geweldig. Zeer prettige ondersteuning, service en communicatie. Check https://ap.lc/vmXtn . De Engelse versie is te verkrijgen ook op Amazon.nl ik hoop spoedig ook op Amazon.Usa 

Veel leesplezier, en wie weet, als het boek goed verkoopt of er komen meer donateurs aanzetten, dan kan ik met redacteurs gaan werken aan de uitgave van blog 101-200. En zo verder, want we zitten nu op blog 575.

Het boek is makkelijk te bestellen, en goedkoop, de paperback en de hardcover. Ik heb de fee voor de schrijver, haha, ik dus, bewust laag gehouden, zodat alles niet te duur wordt. De blogs zijn immers al gratis te checken.

Vind het boek door Frenkie Oosterveen op internet te typen, de eerste hit geeft een link naar de blogs, de volgende hits links naar  het boek. En verder zijn er natuurlijk meer websites waar boeken gekocht kunnen worden.

Veel leesplezier  en naar ik hoop veel inspiratie. Ik dank de goede God.

 Frenkie 

Nr 575

Wereldcrisis

Mijn God, mag ik U vragen?

Ik werk twee jaar als vrijwilliger in de moestuin van een klooster in mijn dorp.

En ach wat een wonder alles. De schoonheid van de mist in de ochtend over de velden. De groei van de trostomaatjes in de kas. De bloemen van de tulpenbollen in het voorjaar. De bloesem van de fruitbomen. De dauw op het gras in de ochtendzon. De snoek in het water die wegschiet bij mensenlawaai. De dieprood kleurende wilde wingerd op het dak van een oude schuur. Ik kan wel een hele pagina doorgaan met voorbeelden. Maar mijn vraag is deze. Gaat dit alles verloren door de toenemende milieucrisis, door de vervuiling, in de komende jaren als ik denk aan de gigantische veranderingen zoals door U voorzegd in andere blogs? Ik ben zo bezorgd. Ik ben zo belast door dit besef, omdat de door de mens geforceerde vernietiging mij zo bedroefd maakt.

Ja, Mijn zoon. Zeer veel gaat verloren. Jullie zullen door eigen toedoen, en door jullie blindheid voor de gevolgen van jullie handelen en door jullie gruwelijk optimisme, dat het alles wel mee zal vallen en jullie grenzeloos egoïsme de komende vijftig jaar getuige zijn van een totale omwenteling. Oh er zijn veel mensen al bezig met milieuvriendelijk leven, maar de mensheid als geheel, doet te weinig hieraan, zeker die in de rijke landen. De veranderingen ten positieve zullen te gering blijken. Als lemmings rennen jullie bewust naar de afgrond. En de vernietiging zal vrijwel totaal zijn. Geen eindtijd verhaal, geen Christus die terugkomt om de bokken en de schapen te scheiden. Geen wezenlijke veranderingen ten goede. Nee, totale vernietiging die gepaard gaat met instortende economieën, uitsterven van vele planten- en diersoorten, epidemieën en decimering van de mensheid van ongekende omvang.

Dit alles is voorzien, en zo zal het gaan. Zijn jullie niet nu al getuige van dit alles.

 Nu hebben Wij toch altijd troostrijke blogs met veel perspectief en optimisme, en nu deze woorden? De  troost zit hem erin dat dit alles voor jullie tijdelijk is, daarna gaat het leven verder, in de geestelijke wereld met grote blijdschap omdat jullie dan eindelijk weer perspectief hebben. En het leven op aarde heeft ook perspectief want het leven is sterker dan de mens. Moeder natuur zal met ongekende kracht een nieuwe schone wereld laten ontstaan met een uitbarsting van nieuwe planten – en diersoorten, wel op termijn zeker. Het leven gaat door, de  toekomst van de mensheid op een schone aarde is voorzien. En jullie  zelf nu hebben recht op het eeuwige leven. Kortom, alle leed is zeer tijdelijk, er gloort hoop aan de horizon, nu, altijd, hoe kan het ook anders. Hoop is leven, het leven bestaat uit hoop.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 574

Ik ben niets.

Mijn God, mag ik U vragen. Het is alweer ruim een maand  geleden dat ik een blog doorkreeg. Als ik aan de blogs denk, is er geen inspiratie, ik denk ook dikwijls `is niet alles gezegd?’. En ik denk nooit, misschien moet er gestopt worden, want dat station hebben we al een paar keer gepasseerd. Dus ik zit hier en vraag aan U, zegt U het maar, alstublieft?

Ach, Mijn goede zoon. Dus nog steeds stap je in de oude valkuil, dat jij een onderwerp moet verzinnen of een citaat aandragen en dat dan Ik wel kom met de inhoud en de woorden. Dat is zeker zo. Maar ook het aandragen van de inspiratie komt van Mij, ook het zoeken en vinden van een citaat, gezegde of mooie anekdote komt van Mij. Dus wat wil je, wat kun je anders dan gewoon open gaan staan en wachten op Mij. Nog steeds is jouw ego aanwezig en heeft een gevoel van verantwoordelijkheid, van initiatief moeten nemen, van betrokkenheid. Maar die is in dit hele proces afwezig, je bent niet meer dan een toehoorder, je bent geen geïnspireerde profeet, geen veroorzaker van nieuws, geen verantwoordelijke in de blogs. Anders dan als luisteraar. En wie weet, misschien komen de mooiste boodschappen wel op momenten dat je het het minst verwacht.

Is dat ook niet jouw levenservaring?

Op cruciale momenten, als de hoop verloren lijkt, reik Ik je een hand, geef Ik je nieuwe hoop, open Ik een deur als alle deuren dicht geslagen zijn. Op onverwachte momenten bied Ik je nieuwe gezichtspunten, steun Ik je op wankele momenten, draag Ik je, als je uitgeput bent. Daar heb je ervaring mee, dat weet je, dat is de basis van jouw geloof, wanneer je verzucht: “niet ik maar U bent de Doener”.

En nu de blogs. Niets is van jou, geen woord, geen zin, geen tekst, geen inspiratie, geen onderwerp, geen inzicht, geen onverwachte wending in een onderwerp, geen verfrissende perspectieven waar jij die niet vermoedde. Alles is van Mij, alles wordt door Mij aangedragen, alles wordt door Mij gedacht en gebracht. Waarom denk je dan nu dat jij geïnspireerd moet zijn, dat jij iets moet bedenken, dat jij met een onderwerp aan moet komen? Niets is van jou, alles is van Mij.

En accepteer dit dan maar, Mijn goede maar argeloze, naïeve, onschuldige èn eigenwijze zoon van Mij, ga maar gewoon openstaan en wachten, dan doe Ik de rest. Als je wat kunt laten in dit proces, is dat Mij hinderen.

Als je wat kunt doen in dit proces, is dat Mij laten.

En als er geen blogs komen, is dat omdat jij andere keuzes maakt in het leven, er is ook zoveel interessants, is het niet?  

Wees jij gezegend in dit nederige werk.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 573

 

 

Het verlangen van het innerlijk

De wereld is vol hunkerende zielen die van honger omkomen, terwijl het brood des levens toch bij hen is: de mensen sterven zoekend naar juist de God die in hen woont. De mensen zoeken naar de schatten van het koninkrijk met verlangende harten en met vermoeide voeten, terwijl deze schatten alle binnen het directe bereik van het levende geloof liggen (Urantia boek, Leringen van Jezus, 159:3.8).

Tja, mooie tekst toch en denk ik zo waar. Zelfs de grootste atheïsten voelen zich verloren in deze grote en risicovolle wereld. En natuurlijk kun je je vastklampen aan een partner, de kinderen, werk, fanatieke hobby’s en heel hard roepen dat je gelukkig bent en niks nodig hebt verder, en zeker geen geloof. Maar ik geloof ze niet, zeker als ik dit lees. Zou U hier op in willen gaan, aub?

Wij kijken in de geest van de mens, in zijn hart, in zijn innerlijk. En hoe waar is het wat Christus zei. Hoe kan het ook anders? Hij was in Zijn aardse leven nauw verbonden met Zijn God, dus behalve in de hof van Gethsemane, in Zijn grote beproeving, nooit eenzaam. Hij verkeerde met God, dag en nacht.

En nu de mens. Zeker de westerse mens, en zeker de ongelovige westerse mens. Wat een  treurigheid, zou je kunnen zeggen. Het vastklampen aan de materie, het lichaam, vakanties, de ratio. Maar het is niet  treurig. Wij in de  geest vinden het aandoenlijk. Want de ongelovige mens ontkent zijn diepste wens terug te keren naar de Vader-Moeder God, niet meer eenzaam te zijn. Maar hij heeft dat onder het kleed van zijn eigenwaan geschoffeld. Aandoenlijk.

Maar laten we het niet hebben over de ongelovige mens, daar zijn al blogs aan gewijd. Laten We het hebben over de mens die verlangt naar God.

Gelukkig mens die verlangt naar God en dit ook voelt met heel zijn wezen. Dit verlangen is een garantie voor toekomstig succes, en het bewijs van het bestaan van God. Levensbrengend Principe, Sleutel tot Geluk, Troost  in bange dagen, Enige Ware Zuivere en Liefdevolle aanwezigheid in de mens. Zo dichtbij, zo aanwezig, zo wachtend op de mens die verder kijkt dan zijn neus lang is, die zoekt in zijn innerlijk en niet in uiterlijke godsdiensten of voorgangers en goeroes. Gezegend de mens die God weet in zijn innerlijk, die bewust luistert naar De Stille Stem van binnen. Gezegend de mens die niet meer eenzaam is, omdat hij God weet in zijn hart.

En natuurlijk ook gezegend alle andere mensen, eens komen ze achter de Grote Waarheid, is het niet in het aardse leven, dan wel in het leven na de fysieke dood. Die belofte ligt daar.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 572