Nobody is born evil (Alice Miller, 1)

Ik wilde U vragen.
Ik heb de laatste weken een paar keer verhalen gehoord over een ontspoord mens, die  vreselijke dingen had meegemaakt in zijn jeugd, groot verdriet en kwetsing door “slechte” ouders. En toen moest ik sterk denken Alice Miller*. Zou U hier op in willen gaan?

Laten We dit citaat van Alice Miller als uitgangspunt nemen.

Hoe kan een liefdevolle God het hier niet mee eens zijn?
Is het onderwerp van vele blogs niet geweest de compassie en de liefde en het begrip voor de mens, ook en juist voor diegene die vreselijke daden begaat?

Alice Miller stond in haar aardse leven heel dicht bij haar God, zodat ze diepgaand en waarheidslievend kon beschrijven  wat een kind meemaakt in zijn jeugd. Elk kind. Ik zeg met nadruk: elk kind. Ontgroeid aan de veilige baarmoeder gaat het kind een eigen leven leiden. En elk kind maakt zelfs bij de  beste ouders kwetsing en krenking mee.

Laat staan bij ouders die niet in staat zijn een kind op te  voeden. Eén van de grootste taboes van de mensheid is, dat de omgeving zich niet mag bemoeien met hoe slechte, onvolwassen en ongeschikte ouders hun kind opvoeden, alsof het kind hun eigendom is.

En de samenleving bemoeit zich er pas mee als het echt te laat is.

En zo ontstaan ontsporing, krenking, verdriet, wildgroei van eigenschappen,  verslavingen en kwaadaardig gedrag. Door ontspoorde opvoeding. En het kind betaalt de rekening. En toch kan niet alle gedrag herleid worden tot de opvoeding. Zijn er niet grootse mensen die het kwaad in hun jeugd hebben omgebogen tot goedheid? Maar dat zijn sterke mensen, en de meeste mensen zijn niet sterk genoeg.

Wee de kinderen, die eigendom zijn van onwetende en slechte ouders.

Wee de ouders, die hun kinderen zo bijna dwingen tot een ontspoord leven van verdriet en verslaving.
Wee de omgeving die het heeft laten gebeuren en aldus altijd de prijs betaalt. Zo is de cirkel rond. Want nooit is één schuldige aan te wijzen, zelfs niet bij de grootste misdaden.

Daarom is de compassie van God met ontspoorde mensen groter dan Diens liefde voor rechtschapen mensen. Want zij hebben vaak veel meegekregen in hun jeugd, wat ze alleen maar hoeven te delen.

Met liefde zij de ontspoorde mens gezegend.
Alice Miller zij  gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Alice Miller, Het drama van het begaafde kind, Gij zult niet merken,

Nr. 387

Zal het ooit klaar zijn voor de mens en de aap van de aarde ? (Aap van God, 5)

Mijn zoon, niet voor de mens en niet voor de aap, en niet op aarde.
Maar Ik denk dat je  bedoelt te vragen ‘zal het ooit klaar zijn met de hel op aarde, het leed, het verdriet, de pijn en de werken van de duivel’? Dat zal ooit klaar zijn.
Want de evolutie  van de aarde zal volgens plan, volgens het tijdschema van de kosmos en volgens de wetten van God leiden tot uiteindelijk een Planeet van Licht en Liefde*. Ik zeg het met hoofdletters, want het zal een planeet met hoofdletters zijn, waar de geestelijke mens vertoeft, waar de wetten van God werkzaam zijn èn iedereen leeft naar die wetten.

Het is eigenlijk de oude belofte van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, van het scheiden van de bokken en de geiten, van een eeuwige staat van hemels geluk gerealiseerd op de materiële aarde.

Alleen komt Christus niet op een wolk nederdalen en de duivel ter aarde slaan. Dat is een erg eenzijdige en primitieve versie van wel een werkelijke toekomst, want het Christusbewustzijn zal dan gerealiseerd zijn op aarde. Wat niets anders wil zeggen dan dat de mens op aarde dan is verenigd met zijn Godsvonk. En de bokken en de schapen scheiden zal dan inhouden dat geestelijke wezens onder een bepaald niveau van volmaaktheid niet meer kunnen vertoeven op aarde omdat het stralingsniveau op aarde te hoog geworden zal zijn.

Maar over miljoenen jaren pas, de aarde bevindt zich in haar evolutie nog maar aan het begin. Dus geef God nog wat tijd, accepteer de mensheid in haar zeer gestage maar in jullie ogen trage ontwikkeling. Natuurlijk is de mens ongeduldig, maar God is dat niet. Bestudeer jullie geschiedenis, nog maar honderdduizend jaar  geleden liepen jullie in berenvellen.  Nog maar 2000 jaar geleden hebben jullie de Christus mogen ontvangen, nog maar 500 jaar geleden mocht de wetenschap wereldwijd haar vlucht nemen, nog maar 30 jaar  geleden maakten jullie de eerste stappen tot één wereldwijd gevoel door de mogelijkheden van internet.

Jullie hebben alle tijd.

Gods molens malen langzaam, de wegen van de evolutie zullen jullie en moeder natuur, de  dieren  en de plantenwereld leiden tot hogere trillingsniveaus. En over een zeer lange tijd is het trillingsniveau van de planeet aarde zo hoog geworden, dat lagere energieën verdwenen zullen zijn en de aap van God werkloos geworden. Uiteindelijk mag de duivel zich af gaan vragen wat hij nog te doen heeft op aarde. En aarde gebonden als hij is zal hij in zijn werkloosheid bij zichzelf ter rade gaan of hij zelf niet ook een ander weg kan bewandelen. De gevallen engel kan terugkeren naar het Goddelijk huis of anders wacht de apen van God totale vernietiging en er zal dan nooit meer van hen gehoord worden. Maar kosmische ervaring wijst uit, dat uiteindelijk ook zij veelal terug keren op hun schreden.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 386

Urantia boek p. 621

Hoe kom ik dichter bij U ? (Aap van God, 4)

Het oude verhaal van godsdiensten dat je moet kiezen tussen goed en kwaad, tussen de smalle weg en de brede weg, tussen God en de duivel, is niet de oplossing. Dat vind Ik nu niet de goede insteek.

Alles is goed wat een mens doet, omdat hij het wil, omdat hij er voor kiest, omdat het hem overkomt, omdat hij niet anders kan. En de gevolgen van zijn daden worden vanzelf voelbaar, soms vrij snel zichtbaar. Dus of het goed was of niet, kwalijk voor zijn innerlijk of niet, of hij een ander mens dupeert of niet, alles wordt vroeg of laat duidelijk.

Dus het advies is niet dat de mens moet kiezen tussen goed en kwaad of tussen God en de duivel, want dat zijn de traditionele adviezen van godsdiensten. Een beetje ouderwets zelfs. In deze tijd van vrijheid en onderwijs en gezond individualisme stimuleert de geestelijke wereld met een derde weg. Het advies van God is dat de mens moet doen wat zijn hart hem ingeeft, waar hij naar trekt, wat hij aantrekkelijk  vindt, wat hem fascineert, want daar ligt zijn weg, daar gaat zijn leven zich voltrekken, daar wordt zijn lot zichtbaar, daar gaat hij zijn fouten maken, daar gaat hij ervaring opdoen, daar ontstaan zijn grote levensinzichten, nergens anders. Teveel mensen hebben zich in het verleden laten inpakken door normen en waarden vanuit de heersende moraal, en daarmee is veel verdriet geschapen, veel talent onderdrukt en veel levenservaring ontnomen.

De derde weg is die van het hart, zelfs als het hart naar verkeerde richtingen en verkeerde neigingen trekt. Alles wordt uiteindelijk vanzelf duidelijk want alles geschiedt volledig in een systeem waar Gods wetten heersen. Hoe kan het dus op de lange duur misgaan? Want in het kwade handelen zitten de gevolgen besloten die leiden tot inzicht en verandering en uiteindelijk tot de juiste keuzes. Het kwaad is er niet omwille van het kwaad maar omwille van het goede.

Daarom kiest men tegenwoordig niet meer  tussen goed en kwaad maar naar het eigen individuele hart. En dat is goed, want zo komt men veel sneller bij God dan door gedwongen en geforceerde goedheid. 

Wees jullie allen gezegend

Nr. 385

Het lijden van de aap, de ondankbare taak van beproever (De aap van God, 3)

Maar wie bidt voor Satan? Wie heeft in achttien eeuwen de minimale menselijkheid opgebracht om te bidden voor de ene zondaar die het het meest nodig had, onze ene broer die het meest nodig had om een vriend te hebben, maar die er geen enkele had, de één zondaar onder ons allen die het hoogste en duidelijkste recht had op de dagelijkse en nachtelijke gebeden van elke christen, en wel om de ondubbelzinnige en onberispelijke reden dat hij dat het eerste en meeste nodig heeft, hij onder de zondaars de allergrootste? (autobiografie van Mark Twain)

De mens denkt dat de duivel moedwillig volhardt in zijn werkzaamheden en houding tov God. En toch is dat maar ten dele waar. Als de verleider en beproever een mens tegenkomt die hem weerstaat, dan wekt dat woede bij hem op, maar ergens diep van binnen ook een onbewuste en diepgevoelde hoop. Want deze weerstrevende standvastige mens brengt de duivel dichter bij de verlossing*.

Want ook in de duivel vertoeft ergens ongedeerdheid en onschuld, daar waar God Diens zaad heeft gelegd. Ja ook bij de duivel, bij welk geestelijk leven heeft God dat niet gedaan? Zijn duivels niet ook voormalige engelen, geestelijke wezens, en zijn ze niet ook door God geschapen? Zijn ze niet gewoon ontspoord en verloren geraakt in hun eigen wanen en denkbeelden over het leven? Is de duivel niet kwaadschiks de verleider van de mens geworden en heeft hij nog wel werk als de mens zover is ontwikkeld, dat hij boven de werken van de duivel is uitgegroeid? Wat heeft de duivel anders dan nog te doen, dan werkloos zich af te vragen waar hij mee bezig is, waar hij van is, wat hem te doen staat in een leeggestroomde hel?

Wat moet hij dan nog anders dan zich afvragen, waartoe hij leeft, als al zijn doelen zijn opgelost op de planeet die leven en licht geworden is?

De duivel zij  gezegend als deze periode is aangebroken. Want hij kan dan kiezen  voor de lange weg terug naar het Vader-Moederhuis en zijn rechtmatige plaats innemen tussen de engelen of halsstarrig vasthouden aan zijn erfenis en hij zal dan vernietigd worden. En nooit zal er in de kosmos meer van hem gehoord worden.

Wees jullie allen gezegend

*De smarten van Satan, Marie Corelli

Nr. 384