In tijden van duisternis wacht God op jullie vragen (Tweet van God, 9)

Zou U deze tweet van 28/4 willen toelichten?

Wij zien jullie leed, jullie worstelen, jullie verdriet, jullie duisternis.

En dan doen Wij alles om jullie te ondersteunen met inzichten, energie, hoop, kracht of iemand op jullie pad voor een troostend woord of een helpende hand.

In jullie nood zijn jullie echter dikwijls volledig geabsorbeerd door het probleem. Jullie luisteren dan zo absoluut naar jullie negatieve gevoel van het moment. Jullie trekken voor de toekomst zulke onware en irreële conclusies, dat Wij graag zouden zien, dat jullie Ons om hulp vragen op dat moment.

Ik heb Frenkie getoond om als hij in duisternis verkeert de mantra te herhalen: “Mijn God, wees mij nabij?”. Hierdoor opent hij vensters, reikt zijn hand, opent zijn hart, en Frenkie mag daar zelf wat over vertellen.

Ja, het is waar. Als ik het doe, maar soms zwelg ik in mijn problemen en wil ik het niet doen. Dan geloof ik meer in de duisternis dan in U, dan kies ik ervoor er in te zwelgen ipv me open te stellen voor Uw macht, en Uw kracht en Uw steun.

Maar als ik het doen, is het altijd verbazingwekkend.

Ik herhaal de mantra, en na de tweede, derde keer al, laat staan na tien keer, voel ik hoe ik recht op kom te staan. Niet het probleem ben, maar het probleem heb. Dat ik de negatieve emotie een plek kan geven. Dat ik het met meer liefde ervaar. Dat er andere dingen boven komen, waardoor ik me herinner dat het alleen maar een momentopname is. Dat ik conclusies aan het trekken was. En ik besef en voel, dat het tijdelijk is. Dat het best is zo, dat ik het aankan. Dat ik er ja tegen kan zeggen ipv er tegen te strijden.
En heel snel al voel ik Uw liefde en kracht.

Dus ik zou zeggen:  het probleem is niet, dat U altijd helpt, maar dat ik er ook vaak voor kies niet geholpen te worden. Zoiets?

Ja, Mijn zoon, zoiets. Precies dat.

God helpt altijd, maar de mens kiest er vaak voor niet geholpen te worden. Als het ego op de troon zit, wil hij daar blijven zitten, ook al is het een ellendige zit.

”Vraag en u zal worden gegeven”

Gebruik het vuur van God om jullie moeilijkheden te overwinnen en jullie hartenwensen te vervullen!

Wees jullie allen gezegend

Liefde is geen emotie maar de keuze van een vrije geest (Tweet van God, 8)

 

Zou U deze tweet van 29/4 willen toelichten? Hij sprong zo in mijn geest, voordat ik er een tweet van maakte. Zeker van U?

Wat is niet van Mij?

Maar jouw punt is, of Ik je deze woorden in de geest heb gelegd om te twitteren.
Ja. En Ik ga er graag op in.

Het lijkt alsof liefde een emotie is. Dat is het niet.

Hoewel er zeker sterke gevoelens bij liefde komen kijken en de energetische sensatie in het hart lijkt op een gevoel.
Liefde is echter vooral een levenshouding, een levensperspectief, een aspect van het menselijke bewustzijn, dat het meest wordt gekoesterd door God.

Waarom is het de keuze van een vrije geest?

Waarom is het eigenlijk geen emotie?
Waarom is vrijheid zo’n belangrijk element?

Omdat liefde het bloed is van de kosmos

Omdat liefde de essentie is van het bestaan.
Omdat liefde het wezen van het leven is.
Omdat liefde de grondstof van God is.

De waarheid zal je vrij maken, zei de Christus.

En een mens, die de diepste waarheid van het leven gaat zien, kiest in vrijheid om in die waarheid te leven.
En die waarheid behelst:

• dat de medemens niet gescheiden is
• dat de medemens van eigen vlees en bloed is
• dat de mensen allen kinderen van God zijn en DUS broers en zusters
• dat houden van jezelf en houden van de ander dan samenvallen.

Daarom is haat de keuze van een gevangen geest, een keuze vanuit de vrije wil voor het wezenloze, voor de aap van God.

Daarom is liefde de keuze van een vrije geest, een keuze vanuit de vrije wil voor het wezenlijke, voor de waarheid, voor God.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 220

 

Het lijden van een blindengeleidehond

Van de week zat ik in de bus, toen een dame met een blindengeleidehond binnen kwam. Alles verliep goed. Schuifelen, plek zoeken, geholpen worden door aardige mensen, de hond ging braaf liggen, stond op als er mensen langs kwamen, ging liggen als de bus ging rijden, reageerde op haar aanrakingen.

En omdat ik er pal op zat te kijken, raakt ik steeds meer gefascineerd door die hond. Hij zag er zo trouwhartig uit, maar zo gelaten. En hoe langer ik keek, hoe meer ik de indruk kreeg, dat die hond een zware last op zijn schouders had, dat hij zich opofferde, dat hij eigenlijk leed. Nu wil ik niet mijn menselijke interpretatie opleggen aan de emoties van die hond.

Maar ik dacht echt: die hond lijdt. Of zie ik het verkeerd?
Zou U hier iets over kunnen zeggen?

Ik was er bij en heb alles gezien.

Die hond leed zeker, dat heb je goed gezien.

Veel dieren lijden in deze wereld.

De mensenwereld onderschat het bewustzijn van dieren, wat ze ervaren, wat ze waarnemen, wat ze voelen, hoe ze lijden. Maar dat is onderwerp voor een ander blog.
Veel dieren lijden.
En dan bedoel ik niet wanneer ze na een mooi leven worden opgegeten door de mens, ook dat is (nog) onderdeel van de natuur: eten of gegeten worden, vroeg of laat.
Maar dan heb ik het over andere situaties.

Over de bio-industrie.

Over stervende walvissen, half doodgemaakt en leegbloedend op een schip.
Over een vogel in een kooi, die eigenlijk wil vliegen en vliegen en vliegen.
Over een roofdier in een dierentuin met 30 M2 tot zijn beschikking.
Over ganzen die worden uitgebuit voor ganzenleverpaté.
Over vissen die sterven met plastic in hun maag, niet na een dag maar na maanden verstopping.
Over met olie besmeurde watervogels, die na weken pas omkomen.
En over blindengeleidehonden.

Deze goed getrainde hond blijft een hond.

En een hond moet rennen, loslopen, snuffelen aan ander honden, springen, en niet de hele dag aan de leiband van zijn baas, dat is geen hondenleven, maar een slavenleven.
Tot zover het natuurlijke, het aardse.
Toch is hier nog iets anders aan de hand.

Alle dieren hebben een directe band met een groepsziel, een deva, waar ze met hun geestelijke energie naar terugkeren na hun fysieke dood. Ze houden eigenlijk onmiddellijk of vrij snel op te bestaan als individu.

Toch zijn bepaalde dieren door hun aardse leven geïndividualiseerd en hebben op de mens gericht geleefd (mensen zijn verder met hun individualiteitontwikkeling). Zij hebben een individuele energie opgebouwd, die kan overleven na de fysieke dood. Ze blijven dan wel verbonden met hun groepsziel, maar leven zelfstandig verder als individu. En hebben zo de eeuwigheid verworven. En in de eeuwigheid zijn de mogelijkheden voor individuele ontwikkeling (ook van dieren) eindeloos. Maar dat is ook onderwerp voor een ander blog.

Deze hond lijdt, en offert zich op. En zal na zijn dood overleven als geestelijk wezen. Aanvankelijk met de verschijningsvorm van een hond. Hij zal dan vrij zijn en kunnen gaan leven zoals een hond behoort te leven, springen, rennen, snuffelen, met andere honden ravotten. Ja, hij  is daar niet de enige.

Deze blindengeleidehond heeft een zwaar slavenleven, maar zijn 10/12 jaar op aarde op deze wijze staan garant voor een geestelijk toekomst, die voor de meest dieren (nog) niet is weggelegd.

Alle dieren gaan op in de groepsziel, houden op te bestaan als individu, maar niet deze hond. Andere voorbeelden zijn het eigen paard van Amerikaanse indianen, een pratende papagaai in een huiskamer, een getrainde dolfijn, etc.

En wat deze hond betreft: is dat vanuit een bepaald perspectief niet zeer de moeite waard, 10/12 jaren lijden, en dan de eeuwigheid verkrijgen?

Plus dat deze hond in dit leven zeker mooie momenten kent van stilte, rust, genot, warmte en liefde. Want er wordt wel zeer van hem gehouden, en dat overkomt niet veel dieren.
En de menselijke liefde is ècht veel waard.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 219

 

Lach tenminste éénmaal per dag om jezelf !

Zou U dit gezegde willen toelichten?
Het lijkt gewoon grappig, maar volgens mij zit er meer in?

Dit doen, dit oefenen, dit laten zien aan anderen, dit toepassen op alle vlakken van jouw leven is een wijze weg bewandelen.

Waarom?
Omdat God hier achter zit, omdat dit de nieuwe spirituele persoonlijkheid opbouwt en voedt.
Omdat er dan deuren en ramen opengaan naar de buitenwereld.
Omdat je dan lichter wordt in jouw geest.
Omdat je dan losgemaakt wordt van identificatie en benauwenis.
Omdat het ego dit helemaal niet kan waarderen.
Omdat lachen om jezelf het ego van de troon stoot.

Want één van de kenmerken van duivels gedrag en van het kleine ego, van rigiditeit, van orthodoxie, van star denken, van dogma’s van vastlopende karakterstructuren , van doodlopende wegen, van psychische donkerte, van identificatie, van het kwaad is humorloosheid, vooral met betrekking tot zichzelf.

Dus Ik zou zeggen:

”lach niet om jezelf ééns per dag, maar probeer het zoveel mogelijk te doen. Bezie jezelf in de spiegel als je fronst en je je zorgen maakt. Lach alles (even) weg. En wordt dan zo licht in jouw gemoed, dat je opstijgt naar de engelen.”

En weet jullie allen, dat de engel van humor, de geest van humor één van de belangrijkste geesten van de nieuwe tijd zal worden.

En in deze overgangstijd is ze broodnodig en kan ze altijd aangeroepen worden, altijd.
En jullie zullen zichtbaar en voelbaar resultaat ervaren.
Probeer het maar.

Want zij is Gods rechterhand.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 218