Het Ik tijdperk is kinderachtig bezig

Mijn God, in een interview met een Nederlandse pedagoog, Gert Biesta, over volwassen worden, beschreef hij hoe de opvoeding van kinderen gericht moet zijn op volwassenwording, en dat solidariteit, de gerichtheid op de ander belangrijker moet zijn dan de gerichtheid op het zelf. En toen merkte hij op, dat het verlangen naar een eigen identiteit infantiel kan worden, want……

Uiteindelijk gaat het niet om wie je bent, maar hoe je bent

Zou U hier op in willen gaan?

Dit raakt één van de grote principes in de geestelijke wereld. Als jullie daar arriveren, wordt niet gevraagd wie jullie zijn, wat jullie geloven en wat jullie hebben gedacht, maar hoe jullie hebben geleefd en hoe jullie hebben gereageerd.

“Wat jullie gedaan hebben voor een van de minsten van deze broeders en zusters van Mij, dat deed je voor Mij” zoals de grote Mensenzoon sprak.

Hoe sta je in het leven, hoe reageer je op moeilijkheden, hoe kijk je en luister je naar de ander, hoe begaan ben je met het lot van de ander, van de samenleving, van de schoonheid, van moeder  aarde, van de natuur? “Wie je bent” is voor God peanuts, “hoe je bent” is de maat waarmee God jouw lot weegt op de gouden weegschaal van de eeuwigheid.

Gert Biesta is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 465

Je hebt God niet nodig om goed te zijn (citaat van een atheïst)

?

Ik wilde U vragen. In mijn ochtendblad fulmineert een historicus nogal tegen de godsdiensten en zegt dat ze positieve ontwikkelingen hebben tegengehouden. En dat de grote maatschappelijke ontwikkelingen mogelijk waren in die landen waar de secularisatie van de samenleving het grootst is, dus waar de conservatieve kerken de vernieuwing niet tegen konden houden. En eigenlijk ben ik het met hem eens.
Maar hij eindigt zijn betoog met “ik blijf altijd op mijn hoede voor hen die  beweren dat je
Gods toestemming nodig hebt voor een moreel leven”.
Eigenlijk zegt hij: je hebt God niet nodig om goed te zijn. Zou U hier op in willen gaan?

We zullen de discussie maar gelijk op scherp zetten, mijn zoon, dan wordt het duidelijker.

De mens kan goed zijn zonder godsdienst, maar niet zonder God

Eigenlijk verwoordt de historicus dat veel gevestigde instituten conservatief worden en de status quo willen behouden en tegen verandering zijn. Veel godsdiensten doen dat ook. Dus  hij heeft een punt. En vervolgens neemt hij waar dat in landen waar deze gevestigde godsdiensten macht verliezen en de democratie het overneemt, veel meer veranderingen worden gerealiseerd zoals vrouwenkiesrecht, bescherming van rechten van arbeiders en voorzieningen voor onderdrukten.

En de historicus trekt dan de logische conclusie dat mensen goed kunnen doen zonder de naam van God te gebruiken, dus moreel kunnen zijn zonder godsdienst. En uiteindelijk maakt hij er dan van dat je goed kunt zijn zonder God.

Oeioei wat moet Ik daar nu van zeggen?

Simpel dit: een mens kan moreel zijn, kan goed zijn  zonder godsdienst, zonder kerk, zonder de dienaren van God op aarde. Maar niet zonder God.
Een gemiddelde atheïst, of agnost, die niets gelooft, kan heel moreel handelen en heel goed zijn en denken dat te doen vanuit zichzelf èn zonder God.

Maar in de praktijk is elk van de zeven miljard mensen, of hij gelooft of niet, 100 % afhankelijk van de kracht en macht van zijn Godsvonk. Zijn geweten en zijn hart worden , ook als hij niet gelooft en niet in een godsdienst participeert, voor 100 % gevoed door de invloed, de energie, de impulsen en krachten van zijn Godsvonk.

De mens kan goed zijn zonder godsdienst, maar niet zonder God

Dus een atheïst denkt dat hij een geweten heeft en gebruikt, maar hij heeft niets van zichzelf, hij wordt geweten door God. Ook al kan een atheïst dat natuurlijk niet zien en geloven en accepteren. God werkt heel goed zonder het kleine denken van de mens.

Intussen is de historicus gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 464