Translate

zaterdag 25 februari 2017

Het mentale leven (De eenvoud, 3)


Vroeger was het mentale denken van de mens overzichtelijker, met minder impulsen van buiten, maar ook met meer ongefundeerde rigiditeit. Er waren meer traditionele gedachten en ideeën waar geen verandering in mogelijk was. Er zijn nu, mede door de ontwikkeling van het onderwijs en de media, meer logica en vrijheid binnengetreden. Men kan zelf wat bedenken of eigen conclusies trekken, die meer passen in het eigen leven. En door de enorme lawine van kennis via boeken, tijdschriften en social media staat er veel meer op losse schroeven. En het mentale denken van de huidige mens is groter geworden dan het was van de mens vroeger.

Er is nu grote onrust, teveel informatie en ook nog eindeloze nieuwe informatie. Dit vraagt om een eenvoudige houding van de mens t.o.v. zijn eigen denken om zodoende helder te blijven, het overzicht te houden en zichzelf te blijven.
De eenvoud van het denken vraagt maar om één dwingende en duidelijke wenk.
Relativering.

Bij wat men ook denkt, vindt, bedacht heeft, aan standpunten heeft ontwikkeld, aan godsdienst heeft gekozen of aan levensfilosofie heeft aangemeten zou dit volgende gewenst zijn. En er is maar één mentale keuze nodig om alles rustig en  overzichtelijk en helder en open te houden. Dat is het vermogen om te relativeren.
Wat is dat en hoe doet men dat?

Relativeren van het eigen denken en al diens voortbrengsels is het eenvoudig tegen zichzelf zeggen: “Dit denk ik wel, maar het zijn alleen mijn gedachten en de andere  zeven miljard mensen denken wat anders. Het is mijn waarheid en er zijn  zeven miljard waarheden”. Hierdoor wordt men nooit fanatiek, rigoureus en fundamentalistisch. En hoe relativeert men zo makkelijk mogelijk? Door de geest van de humor aan te roepen of eenvoudig gezegd, door om zichzelf te lachen en te glimlachen. Dan voelt men dat wat men bedacht heeft alleraardigst is, maar verder niet zo heel relevant voor de rest van de kosmos. En intussen is het heel belangrijk voor het eigen leven in deze kosmos.
Relativering getuigt van wijsheid, ruimte en openheid.
En deze zijn in een wereld van zeven miljard mensen hard nodig.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 374

zaterdag 18 februari 2017

Het emotionele leven (De eenvoud, 2)


Het hebben van emoties en vooral heftige emoties en helemaal negatieve emoties is één van de uitdagingen van de mens.
De mens heeft een heftige emotie en dan kan het volgende gebeuren.
Hij zwelgt erin en trekt verkeerde conclusies over zijn toekomst of krijgt ruzie met zijn medemens.
Hij onderdrukt ze en bouwt frustraties, onbewust gedrag of zelfs mogelijk ziekten op.
Hij hecht zich eraan en dan worden het sentimenten, dus halve waarheden.
Hij minacht ze en dan transformeren ze tot fundamentalisme of eenzijdig rationalisme.
Terwijl het veelal om niet meer gaat dan het ervaren van één emotie, soms niet langer dan een halve dag.

En de oplossing van God en wijze mensen en goede psychologen om hier mee om te gaan is van een simpele schoonheid, die toch nog door te weinig mensen dagelijks wordt toegepast.
Gewoon accepteren, gewoon ja zeggen, gewoon laten, gewoon ondergaan, gewoon liefdevol omarmen, ook al “voelen ze gruwelijk aan”.
Want een kenmerk van emoties moet zijn dat ze stromen, naar binnen en weer naar buiten zonder al teveel bemoeienis en vervuiling door het ego. Gewoon voorbijstromen.
Want dat is een kenmerk van bijna alle emoties, ze zijn tijdelijk, zo tijdelijk, dat ze dikwijls eerder  verdwenen zijn dan de mens die ze had durfde te vermoeden.

En de mens die in deze grote eenvoud t.o.v. emoties gaat leven, en op z’n minst ze accepteert of op z’n best liefdevol ja zegt tegen zijn emoties, ervaart het volgende.
Ze worden een bron van informatie, blijven zo kort als mogelijk hangen, verrijken de innerlijke en uiterlijke mens, dragen bij aan de kleurrijkheid van het menselijke emotionele lichaam en zijn een bron van geluk.

Want is het niet heerlijk na een zware gedeprimeerde dag vol zwartheid de volgende dag weer ja te kunnen zeggen tegen het mooie leven, het opgeruimde gemoed, de nieuwe dag, de schone natuur, de vriendelijke medemens?
Jantje huilt en Jantje lacht. So what? Welkom op aarde, dat is nu eenmaal een feit.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 373
 

zondag 12 februari 2017

Het fysieke leven (De eenvoud, 1)


 
Mijn God, soms denk ik, dat we in het leven teveel informatie krijgen en niet meer door hebben wat de bedoeling is. Dat we niet meer weten wat belangrijk is of waar we ons vooral op moeten richten. Het is gewoon belachelijk wat er op ons af komt. We worden door werkdruk en door de informatiemaatschappij en internet en reclame volgens mij zo opgefokt, dat we het niet meer overzien. Zou U daar iets  over willen zeggen?

Laat Ik dat doen, mijn zoon. Want God heeft dat overzicht natuurlijk wel, en ziet de rode draad van het menselijke leven.

Eerst maar het fysieke leven.
Het lichaam is een wonderbaarlijk instrument, door de evolutie en door God jullie middel op aarde. Het zou goed onderhouden moeten worden. Meer niet. Onderhouden jullie jullie huis, auto, computer en tuintje niet buitengewoon? Des te meer deze kosmische prestatie, dit instrument, waar een robot een knijper bij vergeleken is.
En dat onderhouden, dat valt tegen. Jullie eten teveel, bewegen te weinig, of sporten teveel, blessures zijn letterlijk veronachtzaming. Jullie reageren jullie stress en spanningen af op jullie lichaam, jullie bombarderen jullie arme hersenen met teveel Tv-kijken, ach, kortom.

De eenvoud van het leven vraagt op fysiek vlak niet meer dan aandacht, soberheid, matigheid en onderhoud. Meer niet. En als jullie dat niet geven, kan dat ook. Maar de heer van de wereld, de machtige geest die alles voor jullie fysiek in orde houdt, roept jullie wel ter verantwoording, hier op aarde of in de geestelijke wereld. Dat is een kwestie van respect en rechtvaardigheid en wetmatigheid.
Dus als we het eenvoudig stellen: wees jullie een goed rentmeester van jullie eigen lichaam. Dat is beter voor alles en iedereen.

Wees jullie gezegend

Nr. 372

zaterdag 4 februari 2017

Het merkteken van het beest op ons voorhoofd, 666 (Openbaringen Johannes, 2)


En het [beest uit de aarde] maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, en dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft. Hier is de wijsheid: wie verstand heeft, berekene het getal van het beest, want het is een getal van een mens, en zijn getal is zeshonderd zesenzestig.’ (Openb. 13:16-18)

Zou U hier op in willen gaan?

De openbaringen van Johannes zijn ook een beetje de angsten van een oude man, en het is toeval dat het boek in de bijbel terecht gekomen is, en andere boeken weer niet.
Maar die 666 is wel een heftige symboliek, waar Ik graag op inga.
We halen niet al teveel mystieke interpretaties erbij en Ik ga er geen wetenschappelijk onderzoek van maken. We houden het simpel.

Je kunt zeggen, dat in een tijd dat  de mensheid nog nooit zo rijk geweest is, men nog nooit zoveel  met geld bezig geweest is. En dat was altijd al een kenmerk van veel rijken, en nu dus van veel mensen. Het geld staat a.h.w. op hun voorhoofd gebrand. Hoe kom ik eraan, hoe geef  ik het uit, wat kost alles? zijn zo vragen van de gemiddelde wereldburger. En dat was dus een aardige waarneming van Johannes, die uitgekomen is. En Wij in de  geestelijke wereld vinden dat niet fijn, het is beperkend, het is oppervlakkig, het is onvolwassen en het hoort nog bij de oude/huidige tijd en dat zal veranderen.  Want een geestelijk volwassen mens is met andere dingen bezig dan met geld, zoals de medemens, zijn innerlijke leven, de natuur, God.
Maar…er zijn veel mensen met deze hogere zaken bezig, heel veel, en steeds meer.

Het wereldje rond 666 is ook het wereldje van de reclame, van kopen kopen kopen, van de commerciële wereld die geld wil verdienen, van verspilling van materie zoals plastics en weggooiartikelen. Het is dus vooral het sfeertje van gebrek aan verantwoordelijkheid, van manipulatie van de behoeften van de massa.
En dat alles zal stoppen, helaas noodgedwongen. Maar daar is in andere blogs genoeg over gezegd.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 371