Hoe ziet God eruit?

Mag ik U vragen hoe U er uit ziet, wie U bent?

Als Ik je de waarheid zou zeggen, zou jouw verstand doordraaien. Mijn antwoord is te groot, teveel, te omvattend voor je.

Ik geloof dat ik het wel begrijp.

Maar wilt u toch een poging wagen?

Vroeger zag de mens God in een boom, een schitterend kristal, een rots of berg, later in de maan, de zon, in eigenschappen als kracht en moed. Goden maakte hij zich, Moeder aarde werd er een. Weer later maakte hij zich één God, wat een vooruitgang, een persoonlijke God, aanvankelijk een oude man met een baard , later zeiden verlichte geesten: God is een onnoembaar Iets, een onpersoonlijk Iemand. Maar jullie zullen, zolang je vanuit jullie persoonlijkheid leven, het nooit helemaal kunnen laten God te verpersoonlijken. Want als er iets is wat de persoonlijkheid altijd nodig heeft is het dingen en zaken persoonlijk maken, verpersoonlijken en als er iets is wat jullie moeten leren is dat alles onpersoonlijk is. Maar jullie gaan de goede kant uit, want dat is ook wat God wil, het kan niet anders. Jullie kunnen alleen naar de waarheid toegroeien, nooit ervan af. Dat is een wet van God. Hoewel de laatste duizenden jaren elke godsdienst de waarheid ergens wel poogt te benaderen. Het joodse volk was er al vroeg bij met zijn Onnoembare God. De moslims, die God duizend eigenschappen/namen toedichten, maar nadrukkelijk stellen, dat God EEN is. Heel waar en heel mooi.

Dus wil het niet weten, Mijn zoon, laat God en wees tevreden met het mysterie.

Maar U zegt toch ook heel persoonlijke dingen tegen mij en U praat met me als een persoon.

Nee, Mijn zoon. Ik heb geen vorm en dat jij Mijn woorden hoort, maakt ze nog niet persoonlijk. Alles wat Ik je zeg, is van een buitenmate grote onpersoonlijkheid, alles geldt eigenlijk voor alles en iedereen. Is wat jullie een grote persoonlijkheid noemen niet juist iemand met een grote mate van onpersoonlijkheid? Iemand die naar iedereen open is en liefdevol, alles verdragend, iedereen accepterend, geen onderscheid makend, ruimhartig?

In die richting moet je God zien. Maar als Ik aan jou zou verschijnen, zou Ik wel een wat persoonlijker tint verzinnen, hoor, bij voorbeeld een mooie , daar houd je van, androgyne soort van engel, maar dan zonder vleugels natuurlijk. Is dat wat?

Nou, dat lijkt me wel wat. Maar dat gebeurt zeker niet, zo’n verschijning?

Ik was het niet van plan.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 13
 

Ben ik niet gewoon aan het hallucineren ?

Kan het niet zijn, dat ik gewoon aan het hallucineren ben? Praten met God, een stem horen?

Je bent niet aan het hallucineren. Het gaat beter dan ooit met je. Je bent psychisch gezond, rustig, weloverwogen bezig, opgeruimd en een prettig iemand voor jouw omgeving, een harde werker, liefdevol voor de natuur, op veel fronten met een flinke dosis zelfbeheersing. Klinkt dat als hallucineren? Niet naar Mijn idee.

We kunnen wel onze gesprekken verbeteren, en jouw vermogen Mij goed te verstaan vergroten wanneer jij het volgende doet. Elke keer wanneer je wat gaat doen en achteraf wanneer je het hebt afgerond, draag je alles aan Mij op en geef je het als het ware terug. Zo maak je de banden die je ego met de activiteit heeft geslagen weer los, en ga je weer naar de volgende klus met lege handen. En Ik kan lege handen natuurlijk makkelijker vullen dan wanneer ze al vol zijn of samengeknepen. Ik kan ze dan geheel vullen met dat wat precies nodig is. Door dit opdragen aan God, door alles uit handen te geven, versterken Wij samen jouw band met het geheel. En met het gróte geheel en zo haal je jezelf langzamerhand uit het egocentrische verband, dat een ego automatisch creëert als hij zichzelf centraal stelt. Als hij alles wat hij vastpakt afscheidt van het geheel en alles daardoor klein, onwaarachtig en kinderachtig maakt.

 Wees gezegend
 
Wees jullie allen gezegend

Nr. 12

Aandacht voor een bedelaar kost bijna niets.

Ik fiets naar mijn werk en herinner me, dat ik afgelopen zondag een bedelende invalide op een driewieler op het station van H. wel erg kortaf heb bejegend, zonder iets te geven ook. Ik reageerde in de trant van ” ajb niet” en liep weg. Ik had blijkbaar andere dingen aan mijn hoofd.

Ik vraag God: "Ik geloof dat ik deze invalide man zondag niet erg liefdevol heb bejegend? Zou U er iets over willen zeggen?"

Graag. Iets meer liefde zou wel fijn geweest zijn. Jij had een mooie dag gehad met jouw zoon en partner. Ik heb je die dag alle engelen waarom je verzocht hebt om alles goed te laten verlopen op jouw pad gezonden. Het was mooi weer, je had jouw zoon veilig thuisgebracht, ging nog een mooie wandeling maken in een prachtig bos, je bent gezond, je fijne partner stond op je te wachten, de auto beschikbaar. En dan word je geconfronteerd met een sjofel geklede, niet helemaal goed gewassen invalide 50-er op een driewieler die een onsamenhangend verhaal houdt en vraagt om wat aandacht en een euro. En hij wordt door jou afgesnauwd.

Wat erg, u heeft gelijk, wat had ik dan kunnen doen?

Ook al was je met andere dingen bezig, behoud altijd het respect voor alles en iedereen. Je had hem respectvol kunnen bejegenen, hem aan kunnen kijken van mens tot mens. En zelfs had je kunnen zeggen: sorry ik heb geen tijd, maar een prettige dag. Dat kost toch zeker niets ?

Maar je had tijd genoeg. Je had hem ook aardig kunnen bejegenen en zijn verhaal kunnen aanhoren. Wat kosten 2 minuten en 5 zinnen aan jou, die de hele dag niets dan welvaart en geluk en rijkdom aan lichamelijke en geestelijke zaken had ervaren ? En die dit alles van Mij had gekregen. Wat de lotsbestemming van deze invalide man ook is, en hoe dikwijls je verder respectvol omgaat met bedelaars en bijna altijd wat geeft, op dit moment was even jouw oude ik in volle glorie aanwezig.

U heeft natuurlijk helemaal gelijk. Wat erg, ik schaam me diep. Kan ik dit nog goedmaken?

Krijgen jullie niet altijd de gelegenheid om het goed te maken ? Bid voor hem en herinner je deze fout in volgende gevallen. Dat is al heel wat. Dank je dat je er erover bent begonnen.

Ik zal voor hem bidden, nu gelijk. En ik ben er erg onder de indruk van, dat U mij niet gelijk bij mijn lurven heeft gepakt, maar heeft gewacht totdat ik er over begon.

Weet dat God altijd geduld heeft en weet ook dat de mens bewerkstelliger is van zijn eigen lot. Altijd, en het lot is geduldig en rekent altijd goed en kent een liefdevolle en rechtvaardige planning. Ook al ervaart de mens wanneer hij geconfronteerd wordt met de gevolgen van zijn daden de over hemzelf afgeroepen moeilijkheden als slachtoffer en niet als dader. God vergeet nooit iets, niet uit boekhouderszucht, maar omdat rechtvaardigheid één van Gods wetten is en jullie permanent correctie behoeven. God helpt altijd, ook met inzicht. De geest van inzicht zouden jullie vaker aan moeten roepen, zij is een van Gods belangrijkste maar meest verwaarloosde helpers. Roep haar vaak aan.

Overigens ben Ik ook jouw geweten, dus Ik was het die jou enige dagen later op een rustig moment herinnerde aan dit voorval. Ik heb niet gewacht tot jij er mee kwam maar tot we samen een goed moment voor gesprek en reflectie hadden. Alles wordt door God gezien en begeleid. Jullie leven alsof je alleen bent en ongezien, maar eigenlijk leven jullie op toneelplanken en Wij in de geest zien toe en laten en wachten, en betonen geduld maar grijpen, uiteindelijk als het echt niet anders kan, altijd in.

En wil je keer bidden voor deze invalide? Vraag met name om de engel van hoop, die is bij deze man het hardst nodig. Hiermee zet je jouw onnadenkendheid recht. En is alles weer rond, want weet, dat ook deze man zijn eigen weg moet gaan.

Ik doe het gelijk

Wees gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 11
 

Leven na de dood en "ongelovigen".

Kunt U me uitleggen hoe het zit met geloof en ongeloof en met name bij het overlijden. Orthodoxen, zowel christelijk als islamitisch, voorspellen soms de hel?

Wij maken onderscheid tussen overgave van het hart en overgave van het verstand.

Sterven in genade is wanneer de persoonlijkheid zijn hart heeft overgegeven.
Sterven in geloof is wanneer de persoonlijkheid zijn verstand heeft overgegeven.
We kunnen dus onderscheid maken tussen vier groepen persoonlijkheden die overgaan.
Maar Ik wil er wel bij zeggen, dat het een ideaaltypische situatie is, in de praktijk is er  honderd procent variatie en nuance. Maar even de hoofdlijnen.

·        Wij verwelkomen de persoonlijkheden, die sterven met een overgave van het hart. Dat telt. Dus ook zeer ongelovige persoonlijkheden worden feestelijk ontvangen, wanneer zij hun hart reeds verpand hebben aan de liefde, aan de medemens, aan het leven. Zij moeten wel even wennen, omdat zij de rijkdom van het geestelijke leven, dat hen onmiddellijk wordt aangeboden, niet hadden verwacht. Maar omdat hun hart op de juiste plaats zit, verloopt dat meestal voorspoedig.

·        Dan zijn daar de persoonlijkheden, die sterven met overgave van het verstand, dus wel gelovig maar verder niet. Zij hebben hun hart niet opengesteld voor het leven, voor hun medemens. We  zouden kunnen zeggen dat deze persoonlijkheden betrekkelijk liefdeloos en gevoelsarm zijn. Zij moeten flink wennen. Het is schrikken, omdat ze bijna altijd verwachten ontvangen te worden door God, door Jezus en/of Maria, door Mohamed etc. En dat gebeurt zeker niet, omdat ze terecht komen in kille, koude, harteloze, kleurloze en vervreemdende sferen, zo hebben ze immers geleefd. Er is rechtvaardigheid hierboven! Deze groep persoonlijkheden zit dikwijls behoorlijk vast, heeft veel tijd en hulp nodig om in hun hart te kunnen en te willen ontdooien. Ik benadruk willen, want de groep zit vaak vast in het hoofd, in waanideeën, vooroordelen en liefdeloze meningen over andersgelovigen en ongelovigen en zogenaamde zondaars. En de wilskracht waarmee men dit heeft vastgepakt in het leven en tegen de stroom van het leven in heeft gekoesterd, is groot geweest. Een wel heel extreem voorbeeld zijn islamitische terroristen.

·        Vrij dramatisch, maar door God altijd met veel liefde en interesse begeleid is de groep die èn zonder geloof èn zonder liefde heeft geleefd. Dus zonder overgave van verstand en van hart heeft rondgelopen. Niet fijn voor hun medemens, niet fijn voor God en niet fijn voor zichzelf natuurlijk. Erger kan het bijna niet. Koude materialisten, egocentrische misdadigers, kortzichtige en liefdeloze machthebbers, er zit van alles tussen. Zij vertoonden misbruik van het leven, verspilling van kansen, verwaarlozing van de rijkdom van het leven, minachting voor de gevoelens van de medemens, uitbuiting van de natuur, totale onverschilligheid voor de gevolgen van eigen handelen. Deze persoonlijkheden komen niet in de hel, want die bestaat niet. Maar de wijze waarop ze terecht komen is vaak wel een hel voor ze. Rijken belanden in tochtige krotten, moordenaars kruipen als pootloze insecten over de grond of zitten gevangen in glas. Alles is mogelijk om de juiste (gevangen) levenssfeer op maat te creëren voor deze persoonlijkheden. Ze krijgen precies wat het beste is, wat nodig is, wat hen tot besef kan doen komen, wat hen zal corrigeren en wat hen belemmert ooit nog maar één levend wezen, mens of dier of plan of ding te beschadigen. Met nadruk wil Ik zeggen, dat deze situaties altijd tijdelijk zijn, en slechts zo lang duren als nodig. Eeuwige helle sferen, eeuwig verloren, eeuwig lijdend, omdat men op aarde ontspoord is, is een onzinnig, liefdeloos en door mensen gewrocht waanidee. Wanneer deze persoonlijkheden toe zijn aan inzicht en verandering, krijgen ze in de geestelijke wereld alle kansen om een en ander goed te maken en uiteindelijk gelukkig te worden.

·        De persoonlijkheden, die in overgave van hart en verstand sterven, dus geleefd hebben in liefde en geloof, deze overgang is voor ons allen in de geest een feest. Woorden schieten te kort om het stralend licht van de sfeer waarin ze belanden, te beschrijven. De vreugde van engelen en dierbaren, van hun ziel en hun beschermengel, de kleuren van de omgeving, de hemelse (geestelijke) muziek, de eerbewijzen aan deze persoonlijkheden en de vreugde van henzelf zijn voor allen die dit bijwonen verrukkelijk. Zij waren in alle opzichten succesvol, kijken terug op een rijk, niet per se makkelijk leven. Zij hebben de waarheden des levens reeds verkend. Hun overgang is vreugdevol en liefdevol en schitterend en altijd omringd door feestelijke hoogtijdagen in de geest.

 

Wees jullie allen gezegend

Nr. 10

Over loslaten en opdragen

Ik dank U dat mijn wandeling zo bijzonder was. Alles is even indrukwekkend, de natuur, het weer, de sfeer, de schoonheid, alles is van U, alles laat ik U en ik dank U, dank U daarvoor.

Dank je, dat je dit zegt, Ik ben er blij om.

Waarom bent U blij, maak ik u dan niet blij met een dooie mus, terwijl toch eigenlijk alles van U is?

Ik ga er graag op in. Het is bepaald geen dooie mus. Ik ben jouw Schepper en jij Mijn schepsel , Mijn mens. Mijn "prachtig project" op aarde geeft zich steeds meer over aan Gods wil, is begonnen het leven te leven in waarheid, is aan het begrijpen en erkennen en ervaren, dat alles in God, van God en voor God is. Wij zijn aan het samenwerken. De voorzienigheid heeft dit als hoog doel gesteld, heeft de vrije wil geschonken aan het beeld Gods op aarde, de mens, de bedoelde kroon van de schepping. En deze mens is aan het leren, uit vrije wil, alles wat van God is aan Mij te laten in plaats van het te claimen en op te eisen en te vervalsen en te vervormen. Alles begint hierdoor te stromen en ook dóór te stromen en steeds zuiverder te worden.

Is dit een dooie mus?
Wees gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 9

Bidden voor misdadigers

Ik ben in de Franse stad B. en vraag mijn God: "Wilt u alle organisaties in deze stad zegenen, ook de maffiose en criminele?"

Dank je, ze zijn gezegend. We zijn je zeer erkentelijk.

Waarom zegt U dat ?

Er zijn niet veel lekenmensen die bidden voor criminele organisaties, behalve religieuze mensen en familieleden van maffiose medewerkers, maar die laatsten hebben er belang bij. Jij tilt ze door jouw gebed om zegening door God op. En wat is dat gebed noodzakelijk, of eigenlijk wat is de zegening noodzakelijk. Want wie op aarde heeft in hemelsnaam meer zegen nodig, en moet meer opgetild worden dan organisaties die beroepshalve doden en wreed zijn? Jouw gebed werkt altijd. Want daardoor wordt vanaf de aarde Gods zegening gevraagd, en die  mag zo extra krachtig zijn Moordenaars zullen mogelijk minder moorden, wreedaards zullen mogelijk minder wreed zijn, vrouwen zullen mogelijk minder slecht behandeld worden en medewerkers van deze organisaties zullen zich mogelijk eerder afvragen waar ze mee bezig zijn en eerder luisteren naar de roep van hun geweten en hun ziel. Wij hier boven zijn je dankbaar om jouw gebed, en we nemen jouw aanbod om het dagelijks te doen met graagte aan.

Wees daarom gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 8

God heeft het niet zo op schuld en boete en zonde

Kunt U iets zeggen over schuld en  zonde en boete en lijden waar met name de christelijk kerken zo thuis in zijn?

God heeft het niet zo op schuld en boete en zonde en lijden. De orthodox katholieke kerk en de orthodoxe protestanten hebben dit alles erg uit het verband getrokken en opgeblazen. Jezus heeft zijn lijdensweg geaccepteerd als voldongen feit. En als consequentie van de wrede verhoudingen in die tijd. Het belangrijkste was, dat zijn taak volbracht was: Hij heeft een nieuwe, grote en sterke energetische opening gecreëerd door zijn aanwezigheid op aarde. Deze opening tussen de hemelse en aardse sferen maakt, dat persoonlijkheden makkelijker open staan voor en toegang hebben tot de geestelijke wereld. Dit is bekrachtigd door De Heilige Geest tijdens Pinksteren.

Jezus Christus wordt daarom steevast de Heer van de liefde en Heer van de aarde genoemd. Hij heeft door Zijn leven  de aarde bevochten op de aardegebonden en negatieve krachten. De verpersoonlijking van al deze ontspoorde krachten is de Aap, maar dat is onderwerp voor een andere blog.

Toch hebben de christelijke kerken een mooi punt: het is een grote daad in onze ogen om op aarde als menselijke persoonlijkheid je in te leven in het lijden van Christus en het verdriet van De Moeder. Want hun opdracht was glorieus maar niet makkelijk. En in de hemelse sferen wordt de rol, de moed, het lijden van de vrouw, de moeder, de grote kracht achter àlle schermen geenszins onderschat. God is blij, dat het Vrouwelijke element in deze tijd weer in veel samenlevingen haar verdiende plek terugkrijgt. Maar dat is ook onderwerp voor een ander blog.

En wat zonde en schuld en boete en lijden betreft spreekt God liever van spijtoptanten dan van zondaars, liever van fouten dan van schuld, liever van rechtzetten dan van boete en liever van hard werken, verzaken en opofferen dan van lijden.

Maar we moeten elkaar "recht in de ogen blijven kijken": wanneer de persoonlijkheid op aarde bereid is om de hele weg te gaan, terug naar God, dan moeten alle fascinaties en verslavingen en gehechtheden verdwijnen. Zij moeten tenminste secundair belangrijk worden, en God van primair belang. Niet omdat God dat wil, maar omdat dat tegemoet komt aan de waarheid. God is de Eerste, de Enige, de Oorzaak, jullie Doel, jullie Bron, jullie Toekomst, jullie Rust, jullie Geluk, een andere weg is er niet.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 7

Evolutie en schepping, twee kanten van het leven.

Mijn God, kunt u iets zeggen over onze ziel?

Mijn zoon, Ik begin gelijk met wat principes:

·        De ziel is van geestelijke  oorsprong.

·        De persoonlijkheid is van aardse oorsprong.

·        Reïncarnatie bestaat  niet. De ziel verbindt zich in verschillende tijden met verschillende persoonlijkheden, maar blijft “upstairs”.

·        De aardse persoonlijkheid leeft voort na de dood van het fysieke lichaam en heeft dan een eindeloze reeks van mogelijkheden tot zijn beschikking om zich te ontwikkelen tot grote hoogte.

·        Evolutie (wetenschap) en schepping door God (religie) zijn beiden element van het leven en zijn niet tegenstrijdig.

 

Daar komt de uitleg.

De ziel is volstrekt zuiver wanneer hij door God wordt geschapen. Een ziel is van geestelijke substantie.  Wanneer een ziel een "project" op aarde begint, en zich verbindt met een embryo en zodoende een eigen persoonlijkheid ”neerzet”, raakt deze ziel automatisch verbonden met de activiteiten en de ontwikkelingen van deze persoonlijkheid.

Die aardse persoonlijkheid is nieuw, uniek en bestond niet vóór de conceptie. De aardse persoonlijkheid is volledig een element van de aardse evolutie. De persoonlijkheden op aarde zijn dus van aardse substantie. In principe leeft de aardse persoonlijkheid voort na de dood van het fysieke lichaam, omdat automatisch, vanaf de embryonale ontwikkeling, ook een geestelijk lichaam wordt opgebouwd (met veel hulp van de ziel en natuurlijk van God) En de ontwikkelingsmogelijkheden in de geestelijk wereld zijn vervolgens oneindig.

Wanneer er bijvoorbeeld van alles misgaat en de persoonlijkheid zelfs wandaden begaat (de vrije wil is God heilig) dan komt die persoonlijkheid, volgens de wetten van oorzaak en gevolg, in de geestelijke wereld de gevolgen tegen van diens handelen. Altijd en zeer rechtvaardig krijgt de persoonlijkheid zo tijd en gelegenheid om "een en ander" recht te zetten. Dat kan natuurlijk confronterend en pijnlijk zijn. Alles wordt hem/haar in liefde aangeboden, maar de persoonlijkheid, in zo’n situatie, ervaart het niet als goedschiks, maar als kwaadschiks. Jammer maar nodig. Dat is ook een geestelijke wet.

Bij een ontspoord aards leven lijdt de ziel hieronder. Maar  ze wordt er niet door besmet, blijft er wel sterk mee verbonden. Wanneer de aardse persoonlijkheid na de fysieke dood in de geestelijke wereld alles heeft rechtgezet, gaat de persoonlijkheid verder met zijn/haar geestelijke ontwikkeling. Deze reïncarneert dus niet.

De ziel echter, is dan bevrijd van haar  banden met déze aards persoonlijkheid en verbindt zich in andere tijden met een ándere om haar ervaringen en banden met de aarde verder te ontwikkelen, uit te werken  of op te lossen.

Eigenlijk bestaat reïncarnatie dus niet echt: een blad aan een boom in 2011 is niet de reïncarnatie van een blad aan die boom in 2010. Zo praten sommige mensen er wel over: in mijn vorige leven was ik timmerman. Men zou dus moeten zeggen: mijn ziel heeft zich ooit verbonden met een andere persoonlijkheid, die timmerman was.

Wel zijn alle persoonlijkheden van een ziel door de eeuwen heen middels die ziel met elkaar verbonden. En de ziel kiest door de eeuwen heen, omdat  ze steeds meer ervaring opdoet, meer verfijnde en ontwikkelde wezens.

Je zou dus moeten zeggen,  in plaats van “ik heb een ziel” : “een ziel heeft mij”.

Dat de aardse evolutie voor 100  procent gestuurd en begeleid wordt vanuit de geestelijke wereld hebben de wetenschappers nog niet ontdekt.

Dat het aardse leven middels de methode van aardse evolutie wordt bijgestuurd, wat  door de geestelijke wereld een perfecte methode wordt bevonden, hebben veel religies nog niet ontdekt.

Er bestaat dus èn evolutie èn schepping.

Ik wil eindigen met een uiterst belangrijke rode draad van het menselijke leven, een perspectief, een statement, een hoofddoel van de mens, zijn bestemming.

"De persoonlijkheid kan zich alleen identificeren met God, dat is zijn bestemming."

 Want het wezenlijke in de persoonlijkheid zijn niet zijn lichaam, zijn emoties, of zijn verstand, maar de gerichtheid van fysiek, emotie en ratio op zijn geestelijk lichaam. Want dat is door God en  de ziel opgebouwd, vanaf zijn geboorte, en dat is wat hij wezenlijk is, dat is zijn bestemming, dat is zijn perspectief, dat IS hij. Daarom zei Ik eerder, dat eigenlijk, als jullie  je wezen afpellen tot de kern, jullie moeten erkennen, dat God jullie doel is, dat jullie God zijn, dat God jullie wezenheid is.

Kijken jullie vanaf die conceptie naar de aarde of naar de hemel, naar de grond of naar boven, naar buiten of naar binnen, naar de vreemdheid of naar de nabijheid, naar jullie verderf of naar jullie troost, naar jullie ondergang of naar jullie eeuwigheid?

Dat is aan jullie.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 6

De mening van de mensen versus de mening van God

Ik moet ’s middags een presentatie houden over financiën voor een grote groep directeuren. Ik zit in de trein en ben echt zenuwachtig. Ik vraag mijn God om mij te helpen rustig en ontspannen te zijn op die bijeenkomst.

"Kunt U mij helpen om ontspannen te zijn. Ik begrijp niet, dat ik hun mening belangrijker vind dan de Uwe, want dan zou ik niet meer zenuwachtig zijn. En waarom ben ik eigenlijk niet zenuwachtig bij U? Dat lijkt me reëler."

Het is terecht dat je niet zenuwachtig bent bij Mij, want wat wil Ik jou aandoen? Ik ben de God van liefde, Ik koester, Ik verzorg, Ik ben een Ouder voor Mijn kind, met eindeloos geduld, Ik dring me nooit op en oordeel niet. Maar het lijkt terecht, dat je zenuwachtig bent bij mensen, zeker bij managers. Want zij zijn degenen die mede verantwoordelijk zijn voor wat mis gaat in de wereld. Zij dienen hun eigen belang teveel. Zij zijn degenen die zich verrijken ten koste van de armen. En in sommige organisaties en landen zijn zij degenen die misdaden begaan tegen de mensen, tegen de beschaving, tegen de gevoelens van hun medewerkers en onderdanen. Zij zijn soms degenen die moorden of,  laten moorden.

Maar om op jouw zenuwen terug te komen. Spreek de volgende mantra uit, voordat je op moet:

”de mening van God is mij belangrijker dan de mening van  mensen”.

Dan zal jouw nervositeit verdwijnen als sneeuw voor de zon. Want je maakt hun mening belangrijker dan nodig is. Ben je niet aan het streven Mijn mening te allen tijde in alle situaties te laten prevaleren?

Wees gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 5

Zen en de kunst van het ware gezicht.

Mij schiet een Zen boeddhistische filosofische vraag te binnen, die gesteld wordt aan studenten om hen te verleiden dieper in zichzelf te keren. Ik stel hem aan mijn God.

Kunt u mij helpen met deze vraag
 “Wat was mijn gezicht voordat mijn ouders werden geboren?”

Het was het Mijne.

Ik ben ontroerd door het antwoord.

“Dank U, God”.

Wees gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 4

Googlen of God?

Ik kan niet op de naam van een schrijver komen en vraag mijn God: "Weet u de naam van de schrijver?"
Ik krijg geen antwoord, vraag het weer, krijg weer geen antwoord. En zeg tegen God: "U weet het niet, maar als U het niet weet, alwetend en zo, dan weet ik het ook niet meer, dan ben ik mezelf aan het belazeren".
Ik ben ontdaan, trek conclusies over het uitblijven van een antwoord en heb mijn bedenkingen over het aarzelen van de Stem en het niet geven van een antwoord. Ik ben altijd zo gewend, dat ik onmiddellijk antwoord krijg. Bijna een half uur lang twijfel ik echt, herwin dan mijn evenwicht en vraag: "Kunt U me helpen met wat hier nu gebeurd is, dus niet mijn vraag, maar de hele situatie?"

Ja, dat kan Ik. Het gaat hier niet om of Ik al jouw vragen kan beantwoorden, maar of Ik ze wil beantwoorden.

Kun je niet beter gaan googelen ?

“Gij zult Uw Here God niet beproeven”.
 

Sorry, mijn God, ik begrijp het. Ik moet het vak nog leren, ik wil U niet als vraagbaak gebruiken, maar het onderscheid leren maken tussen serieuze zaken en mijn eigen gewone dingetjes. Dank U, mijn God.
 

Het is goed. We zijn alles samen aan het onderzoeken en het is voor Ons beiden, ieder vanuit Ons eigen perspectief, een ontdekkingsreis. Maar schroom nooit. Ik ben geduldig en verdraagzaam en begrijp alles, maar je zult het echt wel horen als je over grenzen van respect gaat of Onze communicatie te lichtvaardig neemt. Ik zie, dat je zeer jouw best doet, dus wees gerust. We houden samen alles helder en open. In dit geval koos Ik er even voor om te zwijgen.

Wees gezegend

Dank U, mijn God.
 

Wees jullie allen gezegend

Nr. 3