Hoe benaderen wij God?

Sommigen staan op hun tenen om God te doen praten – maar je probeert het te veel, vriend- val op jouw knieën en luister, hij hoort je dan beter (Terri Guillemets)

Zou U hier iets over willen zeggen?

Wil jij maar de aftrap doen?

 

Ach, natuurlijk.

Nou daar ben ik wel goed in, om me uit te sloven om U te bereiken, en van alles uit de kast te halen in mijn pogingen U te horen. En hierdoor blokkeer ik natuurlijk alles, forceer de communicatie en hoor U niet of slecht. Ik weet het God, ik weet het. En waarschijnlijk doet ieder mens dat.

Niet?

 

Bijna ieder mens doet dat. Een eindeloos proberen en forceren en ook veel toeters en bellen uit de kast halen omdat de mens denkt dat God dat nodig heeft om te kunnen communiceren. En alles belemmert de communicatie behalve dit: knielen en luisteren. 

Het knielen staat voor niets doen en niets proberen en niets willen maar wachten en het ego opzij zetten.

En het luisteren staat voor niet vragen, niet willen,  niet afdwingen en niet eisen.

Gezegend de mens die dat niet doet en nog meer als hij dat wel doet.

 

Wees jullie allen gezegend

Nr. 494

God is heel dichtbij

Om God te zoeken en te trachten tot gemeenschap met hem te komen, behoeft de mens niet verder te  gaan dan zijn eigen innerlijke ervaring ……  (Urantiaboek, Verhandeling 5, § 0 pagina 62)

 

 Zou U hier op in willen gaan?

 

Is er één onderwerp belangrijker dan dit, Mijn zoon, dus dat doe Ik graag.

 

Elke godsdienst is een omweg.

Elke goeroe of dominee of  iman is  een omweg.

Elk geestelijk boek is een omweg.

Elk geloof is een omweg.

Elk godshuis of tempel is een omweg.

 

De directe weg is naar God reiken in het innerlijk.

En God wacht op deze directe communicatie en neemt totdat het moment daar is zeker genoegen met de omwegen van de mens. En neemt tot dat moment genoegen met de noodzakelijke hulpmiddelen op het pad van de mens van aap naar geest, van de materie naar de geestelijke wereld, van het buiten jezelf zoeken van God naar het vinden van God in het eigen innerlijk.

En jijzelf, Mijn zoon, gaat naar kerken en gebedshuizen, en praat met jouw medemens over het geloof, en gebruikt hulpmiddelen om dichter bij God te komen, zoals kaarsen en beelden en wierook en andere heilige middelen, maar ze zijn niet nodig. Ik wacht op jou in jouw innerlijk en wil met je communiceren maar je hebt de kleinmenselijke hulpmiddelen nog steeds nodig en dat accepteer Ik en begrijp Ik maar ze zijn niet nodig. Wanneer komt het moment dat je altijd genoegen neemt met de kortste en meest directe weg namelijk met het besef dat Ik in jouw innerlijk vertoef en daar wacht op jou.

Wees intussen gezegend in al jouw pogingen.

 

Wees jullie allen gezegend

Nr. 493 

De moeilijkheden des levens en het tellen van zegeningen

Ik en met mij velen vinden dat er nu wel erg veel problemen in de wereld zijn: Corona, terroristische aanslagen, economische crisis, onzekere toekomst, vluchtelingen noem maar op. Maar nu lees ik een boek dat speelt in de middeleeuwen. De wreedheid, de onwetendheid, de vooroordelen, de armoede, de ziekten, het is echt vele malen erger dan nu. Nou ja behalve de milieucrisis, dat is wel een dingetje.

Klopt het, Mijn God, dat de zorgen des levens echt minder zijn dan vroeger?

Mijn zoon, jullie leven in de hemel vergeleken met de middeleeuwen. Dus het zou fijn zijn, als jullie de moeilijkheden een beetje relativeerden, als jullie jullie zegeningen meer telden, als jullie je beter wapenden tegen wat  er nu speelt. Het leven is er de afgelopen vijf eeuwen voor het merendeel van de mensen oneindig beter op geworden. Niet alleen fysiek, materieel en qua gezondheid maar ook qua onderwijs, vrijheden en rechtvaardigheden leven jullie bijna allen in de hemel, vergeleken met de hel van de middeleeuwen. Tel jullie zegeningen en schrik niet van moeilijkheden. Jullie voorouders hadden echt een zwaarder leven. Ik zeg niet dat jullie verwend zijn maar wel dat jullie het heel goed hebben. Verheug je daar meer over.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 492