Translate

zondag 28 september 2014

Jihadisten, Oekraïne en Ebola


Zou u iets kunnen zeggen over de huidige crises in de wereld, zoals het Jihadisme en Oekraïne en Ebola?

De wereld is verder ontwikkeld dan regionale onrust kan vernietigen.
Men maakt zich wereldwijd zorgen.
Men is overal bang voor aanslagen door Jihad gangers.
Men denkt, dat het conflict in Oekraïne tot een nieuwe koude oorlog zal leiden, en mogelijk een wereldoorlog.

Maar zo zal het niet gaan.
Het wereldbewustzijn kan dit niet meer accepteren.
De Global Village via internet en de media, de contacten via internationale netwerken zoals de Verenigde Naties hebben meer kennis van en verlangen naar beschaving voorgebracht, onder ALLE  mensen, dan regionale conflicten kunnen aantasten.

Oorlogszuchtigen hebben de tijd tegen.
Onderdrukkers van vrije meningsuiting hebben de tijd tegen.
Onderdrukkers van vrouwen hebben de tijd tegen.
Haatzaaiers hebben de tijd tegen.

Regionale conflicten zullen wel hun tijd vergen en zullen uitwoeden zoals in het voormalige Joegoslavië, maar alleen regionaal. En de terroristische daden internationaal zullen schokkend zijn, maar ze zullen de krachtige democratieën van de wereld niet wezenlijk aantasten.

De uitbuiters van de armen in de Arabische landen zullen hun prijs betalen.
De machthebbers die hun volk onderdrukken en onwetend houden zullen hun prijs betalen.
De politieke manipulators van de massamedia zullen hun prijs betalen.
Want ook op aarde geldt, wat men zaait zal men oogsten.
Maar dit alles blijft regionaal.

Op wereldniveau  zal eerder dan de mensheid wil en vermoedt de grote crisis van de milieuvervuiling zich manifesteren. En daar onlosmakelijk mee verbonden is de reactie van moeder natuur via virale en bacteriële epidemieën. En Ebola zal nog onschuldig lijken vergeleken met nieuwe mutaties. Het moet gezegd.

Jullie kunnen echter vertrouwen op het groeiend wereldbewustzijn onder de mensen.
Jullie kunnen zeker in alle zaken vertrouwen op de onvoorwaardelijke steun en hulp van de geestelijke wereld.

Wees jullie allen gezegend

 

zondag 21 september 2014

Crisis is niet wat het lijkt


Zou U hier op in willen gaan?

Crisis betekent oordeel fase.
Crisis brengt omstandigheden van buiten of binnen, die zo moeilijk zijn, dat je het een crisis noemt.
Maar God weet, dat een crisis iemand dwingt tot verandering.
Een crisis is een gelegenheid.
Een crisis brengt de mens tot bewustwording.

Een crisis kan gepland zijn als noodzakelijke verandering.
De crisis wordt dan aangereikt aan iemand die wezenlijke aspecten van het leven ontkent, die op een bepaald vlak ontspoord is en de kans krijgt zijn leven te heroverwegen en te veranderen.

Een crisis kan toevallig zijn en is dan een test: hoe houdt men zich?

Vervalt men tot zelfmedelijden?
Vervalt men tot negatief, destructief gedrag?
In dat geval schept men zich een wat langere weg van ontsporing, van lijden en uiteindelijk altijd nieuwe kansen tot groei.

Stelt men zich open voor nieuwe krachten, die God aanreikt?
Vraagt men zichzelf af hoe men bezig was?
Dan is een crisis een geweldige kans om snel en grondig zaken af te leren, oude zaken te elimineren en zich open te stellen voor ongekende mogelijkheden.

“Verandering wordt dikwijls voorafgegaan door een crisis. Hoe groter de crisis, hoe groter de kans om de toekomst te heroverwegen”

De geestelijke wereld ziet tot in detail vrijwel alle crisismomenten aankomen en wacht met grote interesse, grote liefde en grote bereidheid tot ondersteuning af hoe een ieder zich in die crisis zal opstellen.
En in alle gevallen wordt men met liefde begeleid en met liefde ondersteund.

Wees jullie allen gezegend
 

zaterdag 13 september 2014

Wees jezelf, alle anderen zijn al bezet (Oscar Wilde)


Zou U hier op in willen gaan?

Wees jezelf.
Hoe doet een mens dat, die uit zoveel lagen bestaat.
Aanleg, opvoeding, karakter, angsten, teleurstellingen, verlangens, gelukservaringen.
Hoe wordt een mens zichzelf?

Daar zijn vele manieren voor om dat te bereiken.
Psychologische kennis, zelfhulpboeken, even internet raadplegen voor adviezen.
Maar Ik reik jullie ook iets aan, een trefzekere methode.

Vraag je eenvoudig af wat je belangrijker vindt: de mening van de mensen of de mening van God?
En elke keer als je je dit afvraagt, in welke situatie dan ook, gebeurt trefzeker het volgende:
De mening van de mensen raakt op de achtergrond.
En je laat hen achter met hun meningen.

Je ervaart rust in jouw innerlijk.
En zo krijgt God de ruimte om je dat inzicht te geven, wat precies nodig is om bij jezelf te komen.
Of dat beeld, die gedachte, die oplossing, die aanpak om naar jezelf te luisteren, om beter rekening te houden met jezelf, met jouw talenten en met jouw beperkingen.

Want God ziet jullie staan, God heeft voor jullie mens-zijn respect, God gaat uit van het hier en nu en wat jullie zijn en kunnen  en niet kunnen.
God heeft het goede beeld.

Anders gezegd: luister naar jullie hart.
Daar zit de integere, echte, waarachtige wijsheid, die jullie jezelf laat zijn.
Ongeacht de omstandigheden.
Ongeacht de mensen om je heen.
Ongeacht de mening van anderen, die je al dan niet aan jouw innerlijk hebt opgelegd.
Een streng vader, een dominante godsdienst, een beperkende moraal, een lelijke mening, al dit raakt zo op de achtergrond.

En op de voorgrond word je jezelf.
Slechts oefenen is nodig.
Het kan niet missen.

Wees jullie allen gezegend

zaterdag 6 september 2014

Ophouden met worstelen




Mijn God, vorige week had ik een slechte dag.
Ik was moe, had last van zorgen over mijn werk, was neerslachtig en eigenlijk moedeloos. Ik voelde me slecht.
Ik liep in een bos en zag niet echt hoe mooi alles was: het had net geregend, de aarde geurde, alles was zo groen. En omdat het windstil was kreeg alles een bijna hemels sfeertje. En die prachtige oude beuken, waar ik langs liep.
Dat alles zag ik wel, maar ik voelde me alleen maar rot.

Plotseling realiseerde ik me, dat ik wel erg in mijn emoties zat, en ze niet erg aardig behandelde. En U had me net die blog gegeven over “Emoties mogen er zijn”.
Dus ik schrok eigenlijk en mopperde tegen mezelf:  “lekker mooie teksten op internet zetten en zelf er niet naar luisteren, mooie jongen ben jij”.
Ik zei tegen U: “Sorry, Mijn God, mag ik met U een poging doen”?
U zei: “Graag, Mijn zoon”.

Ik keek naar mijn neerslachtigheid en zei: “Je mag er zijn, ik dank je, want je brengt me ook zoveel: begrip voor anderen die het moeilijk hebben, ik neem rust, je laat me voelen dat niet alles goed hoeft te gaan in het leven, dat alle successen niet vanzelfsprekend zijn”.
En ik dacht aan degenen die altijd neerslachtig zijn, terwijl ik maar af en toe last ervan heb. Neerslachtigheid doseert haar aanwezigheid, zoveel als ik kan hebben.
En ik voelde hoe mijn neerslachtigheid een plek kreeg in mijn wezen en omgeven werd met een zachte, gouden omhulsel en alsof het ineens goed was en draaglijk om te ervaren.

Ik keek naar mijn vermoeidheid en zei: “waarom mag jij er niet zijn? Zul jij geen reden hebben voor jouw aanwezigheid in mijn leven? Je laat me alleen maar zien, dat ik teveel gedaan heb en mijn lichaam en mijn geest teveel heb gevraagd. Ik dank je dat je er bent. Je roept me een halt toe, je vraagt me uit te rusten, meer niet.”
En ik voelde ineens letterlijk zoveel liefde voor mijn vermoeidheid, alsof God zo naar me keek.

Zo kijk Ik ook naar je, Mijn zoon, met nog meer liefde dan jij nu ervaart.

En het was alsof mijn vermoeidheid omgeven werd met een zachte, gouden omhulsel en alsof het ineens goed was, dat ze er was.

Zo nam ik emotie voor emotie rustig en met liefde onder de loep.
En geleidelijk aan veranderde er iets in mijn wezen. Ik had niet meer het gevoel, dat ik op mijn rug lag, en overladen met negatieve emoties, zodat ik niet kon bewegen.
Ik had nu de gewaarwording, dat ik recht overeind stond in mijn eigen schoenen, en dat alle negatieve emoties een eigen plek hadden gekregen in mijn wezen en ik voelde zoveel liefde ineens voor al die emoties, voor mezelf, voor het leven. En ik zei tegen God: ”Is het niet Uw liefde, die ik voel, niet de mijne?”.

Het is Mijn liefde, die je voelt, en deze liefde staat altijd tot jouw beschikking, dag en nacht, en weet, dat je in deze liefde, door hoe je nu aankijkt tegen jouw vermeende negatieve emoties, dat je dan heel dicht bij Mij bent.

En zeker drie dagen lang leefde ik in een wereld van ruimte en rust en liefde en verwelkomde alle negatieve emoties en verheugde mezelf op de zware dagen die zeker zouden komen.

En toen was ik alles weer kwijt en werd opgeslokt door nog heftiger emoties, die me nog verder van huis trokken en ik wist, dat ik nog een lange weg te gaan had.

Maar ik wist ook wat mogelijk was in mijn leven met de liefde van God.
Ik dank U God voor alles.

Wees gezegend.

Wees jullie allen gezegend