Zijn wij uit het goede hout gesneden?

Ik wilde U vragen.  Een vriendin van mij verzuchtte tegen de geestelijke wereld, na de zoveelste tegenvaller “Is dit nog niet genoeg ?, ik ben alles wel goed zat!”. Toen zei een innerlijke stem tegen haar “We willen zien of je uit het goede hout bent gesneden”. En ze kreeg daarbij een gevoel van een grote geestelijke knipoog en proefde veel liefde.

Ik vond het frappant en ontroerend wat mijn vriendin had gehoord.

Toen ik dat aan een zus van mij vertelde, zei ze “nou ik vind het vreemd, ik geloof niet dat God ons met ellende op gaat zitten schepen, om te zien hoeveel we kunnen hebben”.

Ik viel eigenlijk stil want ik had niet het gevoel dat dat mijn vriendin overkomen was.
Zou U hier op in kunnen gaan?

Dat doe Ik graag.

Oh de mens met al zijn interpretaties en misverstanden. Jullie zijn alle drie gelovige liefdevolle mensen die hun best doen bewust te leven en te luisteren naar God en dan ontstaat er toch z’n misverstand. Daar wil Ik graag op ingaan.

God gaat niet bewust mensen met ellende opzadelen om te bezien hoeveel ze kunnen hebben. Natuurlijk niet. Dat is geen liefde, dat is schoolmeestertje spelen.

Wat jouw vriendin overkwam was een moment van vertwijfeling en verzuchting en een vraag aan God waarom ze dat meemaakte maar ook een vraag om troost. En die heeft ze gekregen en zo had jij dat ook begrepen.

Er overkomt mensen grote moeilijkheden. En het aardse leven is vol gevaar. Er speelt zoveel risico in een mensenleven.

Soms is dat het gevolg van verkeerd handelen.
Soms is het een geval van pech, dat gebeurt in een evolutionaire wereld.
Soms is het de bedoeling om een mens verder te helpen.
Soms is het een test, niet om te pesten, maar om uit te zoeken of een mens de volgende stap kan maken. Want met elke ontstane moeilijkheid kan een kans gepaard gaan tot inzicht of groei.

Maar altijd onderzoekt God uit wat voor hout iemand is gesneden. Altijd.

En dat gebeurt niet om te testen of te pesten maar om de mens te begeleiden in liefde en met aandacht. En om zoveel mogelijk kansen te benutten om de geestelijke persoonlijkheid te doen groeien. En het ego van zijn troon te doen stappen en om plaats te maken voor God op die troon. Dus alles wordt door God altijd gewogen en gebruikt en ingezet met dat ene doel: een mens dichter bij God te laten komen en dichter bij de eeuwigheid.
Jouw vriendin en jouw zuster zijn gezegend.

Wees jullie allen gezegend

 

Nr. 477 

De moeilijkheden in de Coronacrisis zullen overtroffen worden door de verademing van Moeder Natuur en de talenten van de mensheid

Mijn God, mag Ik u vragen? In deze Paastijd wordt door de mensen een verband gelegd tussen het lijden van de Christus en dat van de mensheid nu. Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn goede zoon, ik zie de angst in jouw hart, ik zie de angst in de harten van de mensheid. Ik zie het verdriet, de eenzaamheid van de stervenden, het isolement van de levenden. Ik zie het gebrek aan lichamelijke aanraking tussen mensen. Ik zie de zorgen om de besmette medemens, het stikken van patiënten op de intensive care. Het smachten van familie en vrienden naar een aanraken van hun stervende geliefde. Ik zie de financiële nood van bedrijven en werklozen. Ik zie een grote economische crisis. Ik zie de vleesgeworden angst onder alle mensen. Ik zie jullie lijden.

En Ik zeg je, de Paastijd voor de mensheid is niet nieuw. Maakt niet ieder mens een Paastijd door van leed en ondraaglijk ongeluk? Dus die Paastijd heeft altijd al bestaan, was allang aangebroken, maar nu wereldwijd. En het betreft geen tijdelijke Paasweek maar een hele Paasperiode. En de ziekte, het lijden, de teloorgang van economische banden zullen massaal en wereldwijd en ingrijpend zijn. Maar dit is niet Mijn Paasboodschap.

Mijn Paasboodschap is dat Ik ook nog iets anders zie.

Deze Paastijd zal gepaard gaan met een wereldwijde bewustzijnsverandering, die zijn weerga niet kent. De mensheid zal door Moeder Natuur op haar knieën worden gebracht. En Saulus veranderde in Paulus op zijn knieën. En “als je zag wat leed bijdraagt aan de schoonheid van jouw ziel, vroeg je om nog meer  leed”, zei De Christus tegen Vassula Ryder.

De planten – en dierenwereld haalt opgelucht adem in deze lockdown. Moeder Natuur kan een beetje herstellen nu de vliegvelden en de wegen leeg zijn, nu de fabrieken stilliggen, nu het eindeloze mileuvervuilende gedrag van de mensheid een halt is toegeroepen. Ik zie rust buiten, bezinning binnen, Ik zie genezende eenzaamheid achter de voordeuren. Ik zie bescheidenheid groeien in het innerlijk van de mens , Ik zie bravoure en hoogmoed minder worden in de mensheid.

Ik zie eindelijk weer een gemeenschappelijke vijand voor de mensheid. Dat vraagt om meer, Mijn goede zoon, dat vraagt om meer. En Ik kom jullie niet troosten met dat het zal stoppen, maar Ik kom jullie troosten met de directe en zichtbare gevolgen van deze crisis. Kijk om jullie heen en wees verbaasd over de creativiteit, de moed, de warmte en de veerkracht van de mensheid in nood.

En het is al eerder gezegd, en Ik herhaal het graag voor jullie: De Christus heeft gezegevierd over Zijn lijden. En de positieve gevolgen van deze Coronacrisis zullen wereldwijd verre de negatieve gevolgen overtreffen.

Want de wetten van God garanderen dat het positieve zegeviert over het negatieve.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 476

Het ego maakt alles klein en verdeelt , God ziet alles groot en in één geheel (Wilt U met mij praten, vroeg ik aan God, 3)

Mijn God, in ons gesprek, ik op de fiets, kwam het ego zo ter sprake en eigenlijk is in een aantal blogs dit wel aan de orde geweest. Maar Uw opmerking zo gezegd vond ik wel heel treffend. Het ego maakt alles klein en U ziet alles groot. Het ego verdeelt en U heelt.
Nou ik verwacht eigenlijk toch nog iets nieuws en dat komt er vast?

Ja mijn zoon, jouw verwachtingen worden altijd door Mij overtroffen, niet alleen omdat Ik altijd wel iets verrassends of moois in petto heb, maar ook omdat jouw kinderhand zo gauw gevuld is, want je houdt hem open en leeg, telkens opnieuw.

Het verrassende is dit.

Het ego moet van God alles klein maken. En het ego moet van God alles delen. Want alleen zo ontwikkelt ze zich. Alleen zo groeit ze uit tot een volmaakt instrument. Alleen zo groeit ze naar de volgende fase, namelijk de kans op overgave. De kans op instrument worden i.p.v. het doel willen zijn. Alleen zo gaat het het beste.

Een moeder wil toch ook niet dat het kind de hele koektrommel leegrooft? Slechts één stap naar de koektrommel alsof er niets anders op de wereld bestaat dan die ene koektrommel. En als het deksel er eenmaal af is, dan is het toch prachtig dat het kind één koekje pakt? Niet meer anders zou dat ontdekt worden, denkt het kind. Eén koekje slechts. En terwijl het kind focust op de koektrommel en zijn koekjes-actie ziet de moeder de hele kamer, en die is groter dan de koektrommel, immers. En zo werkt het goed.

Het ego maakt alles klein. En God overziet het grote geheel en voorziet elke stap van het ego om meer te gaan zien, om meer te gaan ontdekken, om meer te gaan ervaren totdat de hele wereld de koektrommel geworden is.

Het ego verdeelt. En God heelt. En God helpt het ego om langzamerhand meer los te laten, meer te gaan zien, meer te beseffen. Zo is die samengeknepen hand met dat éne koekje, ook al wordt het koekje daarna opgegeten, symbool voor de totale identificatie van het ego met het kleine, met het beperkte. En ach, God weet meer nog dan het ego dat dat alles tijdelijk is, en belooft naar meer, en groter en heler.  

En aldus ziet God dat alles goed is.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 475