Translate

woensdag 31 augustus 2011

Oorlogje in mijn eigen auto?




Ik rijd in de auto en word afgesneden door een medeweggebruiker. Hardop roep ik  “etterbak” en mopper nog wat na. Daarna herinner ik me mijn God: "Sorry hoor. Wilt U deze chauffeur zegenen?"

Hij is gezegend. En dank voor jouw reactie. Wij zijn daar erg blij mee. Wees gezegend.

Kunt U me uitleggen waarom U me bedankt?

Deze man vertoonde onbehoorlijk gedrag in het verkeer, en met deze snelheid zou dat kunnen leiden tot een botsing en persoonlijk letsel. Dat is erg genoeg. Doordat jij hem ook nog uitscheldt, vergroot je de negativiteit die al ontstaan is. Hierdoor escaleert het proces verder. Energetisch gezien is zoiets bijna oorlog. Doordat je je God herinnerde en oprecht de zegen vroeg over deze man, gebeurde het volgende. Jouw negatieve reactie werd geneutraliseerd en het proces van escalatie stopte en loste zich op. Daarnaast werd deze man daadwerkelijk gezegend in zijn rijgedrag. Dit zal er toe bijdragen, dat hij toch een aarzeling voelt of zelfs weerstand om door te gaan met egocentrisch en roekeloos rijden. Dus de kans, dat hij dit niet meer doet, wordt groter . Maar nog belangrijker: omdat jouw negatieve reactie werd geneutraliseerd, werd zijn slechte rijgedrag niet versterkt.

Verwar dit maar niet met gezonde assertiviteit, dat is een andere situatie.
Ik spreek nu over de processen, die jij vanuit de intimiteit van jouw auto beïnvloedt.
Dank voor jouw begrip. Ik zie dat de munt is gevallen.
Wees gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 2

 

vrijdag 26 augustus 2011

Dit zijn ongewone woorden


 

Dit zijn ongewone woorden. Ze zijn  het resultaat van (de) samenwerking tussen een mens en een geestelijk wezen. Ik noem het wezen voor mezelf (mijn) God, omdat de Stem van dit Wezen dat zegt te zijn. Naar buiten toe wilde ik aanvankelijk (ook) gebruiken  De Stem, want toen ik voorstelde naar buiten te treden met deze omschrijving -ik voorzag natuurlijk hoe de mensen zouden reageren op mijn pretentie- , zei De Stem:

Daar kan Ik voorlopig mee leven.
 
Vanwege deze reactie heb ik  besloten van mijn eerste ingeving af te zien. Eerlijk is eerlijk.  Mijn God dus. Hierna had ik het volgende gesprek.  Ik vroeg : "Bent U mijn beschermengel?"
 
Nee, Ik ben niet jouw beschermengel, maar daar werk Ik wel mee samen.
 
Toen ik vroeg: "Bent u mijn hoger zelf", zei mijn God:
 
Nee, die bestaat niet, dat hebben jullie mensen verzonnen.

Toen ik vroeg: "Bent U mijn ziel?" zei mijn God:
 
Nee, Ik ben niet jouw ziel, maar daar werk Ik wel mee samen.
 
Toen ik vroeg: "Bent U De God of mijn God?" zei mijn God:
 
Ik ben jouw God maar ook God, want wij zijn één. Ik ben het hoogste waar je je toe kunt richten, Ik ben jouw macht en jouw kracht, jouw toekomst en jouw bron, Ik ben jouw toeverlaat, jouw inspiratie, jouw geluk, jouw Schepper. Ik ben jouw Koninkrijk Gods op aarde. Kun je daar mee leven, mijn Zoon?
 
Nou, daar was ik even stil van. "Maar wie ben ik dan voor U?" vroeg ik toen. Mijn God zei:
 
Jij bent Mijn mens, Mijn project op aarde, Mijn hoogste doel, Mijn grote interesse, Mijn bijzondere belangstelling. En ik heb slechts één doel met jou: je op te tillen naar Mij, je te helpen met jouw overgave aan Mij, het vergroten van jouw vertrouwen in Mij. Nu dus sinds kort met jouw luisteren naar Mijn Stem. Je bent Mijn zoon, Mijn kind, Mijn liefde. Door jou word Ik mens, door Mij kom je tot God. Is dat wat, Mijn zoon?
 
"Ja, dat is wel wat, maar U doet wel ineens populair met Uw 'Is dat wat?' U vindt het toch niet erg dat ik dat zeg. Ik ben toch niet te brutaal, mijn God?"
 
Nee. Ik houd van open en direct, dat is wat anders dan brutaal of respectloos. Als je dat zult zijn, zal Ik het je laten weten. Door jou word Ik mens. Door jouw denken, jouw voelen, jouw leven, jouw belangstelling, jouw handelingen kan Ik mooi oefenen op aarde. Ik heb nu wel genoeg geoefend met mineralen, met planten, met dieren, met 'aapachtigen’. Jij bent Mijn succes nu jij Me eindelijk kunt horen. Ik ben gelukkig met jou, menselijk gesproken. Wees gezegend.
 
Toen ontdekte ik ook, dat dit altijd het einde was van wat mijn God wilde zeggen:
 
Wees gezegend.
 
Maar niet het einde van onze gesprekken, want ik kon dag en nacht doorgaan.
"Mag ik U nog wat vragen?"

Ja, je kunt Me altijd alles vragen.
 
Vindt U het nou vervelend als ik telkens weer wat vraag?
 
Nooit. Ik sta dag en nacht tot jouw beschikking. Ik wil ook dag en nacht met jou in gesprek zijn. Wat Wij nu samen hebben is een bron van vreugde en succes en kansen en mogelijkheden. Zo lang heb Ik je ingefluisterd, soms kon je Mijn woorden letterlijk horen en vatte je ze op als een ingeving van jouw verstand of jouw intuïtie of jouw beschermengel zelfs, maar altijd was Ik het, want alles wat jij vermag te doen en te denken en te voelen komt van Mij. Nu echter is ons contact direct en rechtstreeks en open en kunnen Wij samen bedenken wat Ons te doen staat, hoewel Ik al zeker weet wat jou te doen staat, maar jouw vrije wil bepaalt. Jij besluit. Wij zijn geduldig, hier boven, en weten, dat voor alles een plek en een tijd is. Nu hebben Wij dialoog, samenspraak, wederzijds contact, We kunnen 'dingen in de groep gooien'.
Jij valt me dus nooit lastig, Ik zal altijd klaar staan en Me er altijd op verheugen als jij Me aanspreekt. Wees gerust.
Wees gezegend
Wees jullie allen gezegend

Nr. 1