Translate

zondag 31 januari 2016

Het hier en nu, maar uit de waan van de dag



Ik fietste naar mijn werk en  besefte ineens, dat ik helemaal niets dacht.  Het was zo stil van binnen en zo rustig. Ik moest mezelf dwingen om iets te denken, zoals “ dat is een boom” en daarna was het weer stil van binnen. Toen ik in de stad was gearriveerd en nog steeds van binnen niets dacht, nam ik de stad en de straten waar en kreeg toen een rare dubbele gewaarwording. Aan de ene kant was ik erg in het hier en nu en aan de andere kant ervoer ik een soort tijdloos iets. Het leek het wel of ik me herinnerde, dat de stad eeuwen bestond en dat die stad de ervaringen van alle mensen door de eeuwen heen uitademde. Alsof de straten zich vollediger aan me kenbaar maakten. In het hier en nu en tegelijkertijd stapte ik uit de waan van de dag in een nieuwe volheid waar ook het verleden deel van uitmaakt. Ik had in ieder geval een enorm besef van historische heelheid.

 Zou  U daar op in willen gaan?

Mijn zoon, Ik ga hier graag op in.

Weet overigens, dat  Ik je in deze ervaring heb getrokken, omdat het tijd was voor deze stap! Het denken mag bij jou langzamerhand opgenomen worden in de Boezem van God, in de stilte, in wat jij noemt jouw Rozenhof.

Elke ervaring in het hier en nu impliceert automatisch een gewaarwording van heelheid. En die heelheid bevat niet alleen het verleden, maar ook de toekomst. Oftewel, je maakte contact met het wezen van die stad. Je maakte contact met de heelheid waarin die stad zich bevindt en dus automatisch met haar verleden en met haar toekomst. Want op een ander energieniveau bestaan deze tijden tegelijkertijd.

Kortom: jouw waarnemingsvermogen werd uitgebreid, welkom in de wereld van de geest. En weet, dat wanneer je je in deze staat van niet-denken bevindt, de dualiteit is opgelost en jouw ego verder is verzaakt. Jouw denken staat dan meer ter beschikking van Mij. Jij staat dan meer open voor de volheid van het leven in plaats van voor de waan van het ego.

Wees gezegend

Wees jullie allen gezegend

Nr. 316

zondag 24 januari 2016

Frenkie wordt ziek maar ook weer niet


Ik begon me het weekend een paar weken geleden al een beetje gammel te voelen, en ja hoor, maandagavond kreeg ik forse keelpijn, zo’n flinke neusverkoudheid en wat verhoging dat ik dus een stevige griep aan het ontwikkelen was. Want ik ben deskundig op dat vlak: neusverkoudheid, keelpijn, verhoging, paar dagen griep,  noem maar op. Niet erg interessant zou men zeggen, maar nu komt het.
Uit het verleden weet ik, dat ik het dan zo benauwd kan krijgen, dat ik eigenlijk niet kan liggen, alsof ik dreig te stikken. Die avond was het zo heftig, dat ik niet naar bed ging, maar in een fauteuil rechtop wilde proberen beneden de nacht door te komen. Ik kreeg het steeds benauwder en zei op een bepaald moment tegen Mijn God:

 “Ik kan niet ziek worden, morgen heb ik een paar belangrijke dingen, waarbij ik echt mensen dupeer als ik er niet bij ben.
En ik smeek U, Mijn God, bevrijd me van deze combinatie van heftige keelpijn en complete neusverkoudheid, ik raak ervan in paniek. Geeft U me erge hoofdpijn of alleen keelpijn of alleen neusverkoudheid of alleen vreselijke maagpijn of laat me heel bang zijn of erg neerslachtig of doodmoe. Ik kan echt dat alles in stilte verdragen.  Ik smeek het U, maar niet déze nacht en ook nog zware keelpijn én vreselijke neusverkoudheid, dit is me te erg. Het is me gewoon te zwaar, ik kan dit niet. Ik wil alles extra voor U doen, ook emotioneel  lijden, maar als het U belieft, niet dit!”

Wees gerust, Mijn zoon, Ik ken jouw angst voor benauwdheid. Je zult niet ziek worden en vannacht zul je ontlast worden in jouw benauwdheid, wees gerust.

Het werd even nog erger en erger, maar na een kwartier gebeurde het volgende: ik voelde mijn keelpijn minder worden, echt heel behoorlijk minder, en vervolgens loste zich mijn neusverkoudheid zodanig op, dat ik gewoon zo zittend in de fauteuil in slaap ben gevallen. De volgende  ochtend kon ik gewoon naar mijn werk en heb dus niemand gedupeerd.
 Ik ben nog de hele week gammel en verkouden gebleven, met veel gesnotter, maar ik ben niet ziek geworden.

En ik ben zeker een hele week heel blij en dankbaar geweest om deze dubbele verhoring van mijn gebed. Niet ziek worden en geen ernstige benauwdheid. Oh wat was ik dankbaar en blij.

Zou U daar iets over willen zeggen?

“Waarom word ik niet genezen en Frenkie wel?”, zullen  mensen zich afvragen?
Het antwoord is simpel.
Dit gebed kon gewoon worden verhoord, letterlijk en vrijwel onmiddellijk.
En de redenen gaan alleen Frenkie en Mij aan, niemand anders, maar dit kan er over worden gezegd.

Sommige kwalen en sommige problemen kunnen na een gebed van iemand worden afgenomen.  Maar dan is er altijd sprake van een groot geloof, veel  verzakingen, grote offers, veel gebed en de genade, dat door God om goede redenen een uitzondering wordt gemaakt. Want God weet hoeveel andere problemen Frenkie heeft die hij in stilte draagt. Maar dit gebed mocht worden verhoord.

En alle gebeden van mensen worden altijd gehoord, men ontvangt altijd verlichting in het lijden, men ontvangt altijd kracht en levensmoed, zelfs als het probleem niet wordt opgelost.
Want gebed werkt, altijd, maar niet volgens de wensen van de mens,  maar volgens de wetten en inzichten van God.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 315

zondag 17 januari 2016

Mentaal en emotioneel bewustzijn van bomen en planten (3, biodiversiteit)


Ik stond eens bij een zeer mooie zeker twee honderd jaar oude rode beuk. Ik keek vol bewondering naar die beuk en zei hardop: “oh wat ben jij een mooie boom!”.

Ik werd overvallen door een gevoel van ontzag en respect en voelde ineens, dat dit een zeer machtig wezen was met wijsheid en bewustzijn . Ik kreeg toen heel duidelijk een zeer sterk gevoel terug wat ik niet had verwacht. Ik voelde me even één met de beuk. De beuk liet mij voelen, dat ze het zeer waardeerde dat ik haar mooi vond, dat ik genoot van haar schoonheid en dat dat één van haar taken was: de mens te steunen in het leven. Ik was erg onder de indruk. Het gevoel dat de beuk me teruggaf is me dagen bij gebleven: de eenheid met dat prachtige, levende bewustzijn!

En nu trof ik op internet dit verhaal van Mike Hernandez*

Het bos werd gekenmerkt door een mooie mix van jonge en oude bomen, die schaduw voortbrachten, en ik heb er vooral van genoten om er elke ochtend  langs te wandelen. Ik ben niet erg dol op warmte (dat wil zeggen boven de 63 graden F) en de bomen voorzagen me van een koele schaduw die me een goed gevoel gaf en me hielp om me fit en helder geestelijk voor te bereiden op waar ik die dag mee aan de slag moest. Ik vermoedde totaal niet, dat één van deze bomen mijn leven voor altijd op een zeer belangrijke manier zou veranderen. ...... ..

Een groep bouwvakkers viel me op, met enkele graafmachines achter een omheind gebied recht tegenover de bomen .........

Toen ik over het trottoir in de richting van het groepje bomen liep, keek ik toevallig naar links. Tot mijn schrik zag ik een van de graafmachines de bomen met zijn lange arm duwen en beuken, kennelijk in een poging om ze tegen de grond te krijgen en ze te verwijderen uit de omgeving. Ik was verbijsterd. Ik was sprakeloos. Ik was geschokt ...... ..Ik voelde me meteen gedwongen om naar het bosje van bomen te rennen en hield stil voor de grotere, oudere boom. Ik keek recht omhoog naar de boom en zei: "Oh mijn god! Waarom doen ze dit? Waarom zijn ze je aan het vellen? Wat is hier aan de hand ?! " Ik stond op het punt in tranen uit te barsten.

Met een stem die kristalhelder en heel hoorbaar in mijn hoofd klonk, zei de boom: "wees niet bang, mijn zoon. Maak je geen zorgen. Zo gaat het in het heelal. Dit is een onderdeel van ons leven. Treur niet – wees in plaats daarvan blij''. “Maar ze zijn je aan het vellen! Waarom doen ze dat toch? Oh, nee! ", zei ik. Op dat moment wilde ik in huilen uitbarsten. Maar de oudere boom stond het me niet toe! "Huil niet, mijn zoon. Dit is slechts een deel van ons leven zoals de dood voorwaar een deel van jouw leven is. Wees blij dat we verder gaan. Wees blij met jouw leven. Wees blij dat de Schepper je heeft gezegend. Huil niet, blijf lachen. Blijf gewoon lachen. " Vanaf dat moment kon ik niet (meer) huilen, hoezeer ik het ook wilde. Het enige wat ik kon doen was lachen.

Toen realiseerde ik me ineens. Ik was in gesprek met een boom! Ik was aan het praten met een boom!
"Hoe komt het dat ik tegen je praat? Waarom klinkt jouw stem als de mijne? Ben ik gek? Wat is hier aan de hand " Toen zei de boom: " Dit is slechts één van jouw vele verborgen gaven, die nu er aan toe zijn om zich aan je te openbaren. ......... . Je zult met nog veel meer bomen gaan spreken en vanaf nu zal een raad van bomen je helpen op verschillende terreinen in jouw leven. Je zult ze in jouw eigen stem horen, zodat je kunt begrijpen wat ze tegen je zeggen. Je zult absoluut weten wanneer een boom tot je spreekt. " Toen hij dat zei, voelde ik een zeer specifieke tintelende gewaarwording en beweging in mijn gedachten en in het midden van mijn borst. Tot op de dag van vandaag, weet ik wanneer ik echt met een boom aan het praten ben, omdat ik dan diezelfde nauwkeurige gewaarwording ervaar. ..........

Om nu te zeggen dat ik niet kon niet geloven wat er net gebeurd was met mij is een groot  understatement. Ik voelde me veranderd. Ik voelde me als het ware een ander mens. Ik voelde me als een waarlijk gezegend mens. Oudere Amerikaanse Indianen zeggen dat je kunt praten met de natuur, met dieren en met onze “gevederde vrienden", als je gewoon jouw geest hiervoor openstelt.  Ze hebben zo gelijk. Dit doet me denken aan een gezegde van Walking Buffalo van het Nakoda Volk (ongeveer begin jaren 60):

"Weet je dat bomen kunnen praten? Nou, dat doen ze. Ze praten met elkaar, en ze praten tegen jou, als je wilt luisteren. Het probleem is, dat witte mensen niet luisteren. Ze hebben nooit geluisterd naar de Indianen, en dus vermoed ik, dat ze evenmin gaan luisteren naar de andere stemmen in de natuur. Maar ik heb veel van bomen geleerd, soms over het weer, soms over dieren, soms over de Grote Geest. "

Nu U , Mijn God.

Mijn zoon, dank je voor de aftrap.
Alles op aarde heeft bewustzijn, hoe kan het ook anders. Maar dat wil niet zeggen, dat een boom de gevoelens heeft van een dier of een mens, of dat een brandnetel evenveel ervaart als een beuk. Er is wat nuance nodig.

Jij en Mike hebben contact gehad met de spirituele tegenhanger van de boom, die meer geestelijke vermogens heeft, uiteraard, dan de fysieke boom. Jullie spirituele lichaam heeft ook meestal meer vermogens dan jullie aardse persoonlijkheid. En jullie ziel kan weer meer dan jullie geestelijke persoonlijkheid, en jullie Godsvonk en God nog meer. En dan zijn we er wel zo ongeveer.

Laat dit in deze blog de boodschap zijn: de mens ziet de fysieke verschijning van planten en bomen, maar dat is slechts een klein stukje van de werkelijkheid. Elke plant en boom heeft ook een geestelijke “collega”, die de aardse verschijning koestert en verzorgt en liefheeft. En deze geestelijke collega’s worden op hun beurt gesteund en gevoed door de deva of groepsziel van deze betreffende planten- en diersoort.

En het moge duidelijk zijn, dat een brandnetel, met alles respect voor deze mooie plantensoort, geen hersenen heeft zoals een dier, en geen gevoelsleven en ontwikkelde chakra’s zoals een mens, maar dit moet gezegd:

Alles wat een mens doet met planten en bomen, waarderen, kweken, veredelen, eten, omhakken, vertrappen of vervuilen wordt ervaren, en deze ervaring is niet alleen fysiek maar ook gevoelsmatig en mentaal. Dit geschiedt  in nauwe samenhang tussen de plant, zijn geestelijke tegenhanger en de deva van die plant of boom.

En deze prachtige, spirituele en door God geschapen en bedoelde en door de evolutie verfijnde samenhang moet niet worden onderschat of veronachtzaamd door de mens.
  • Een boom “ervaart” het wanneer een mens van hem geniet
  • Een krop sla “weet” dat ze gekweekt wordt om gegeten te worden.
  • Een plant wordt “graag” geplukt als ze dient om te genezen.
  • Een bloem leeft o.a. om te worden gekoesterd door de mens om diens schoonheid.
  • Een bloem “is bereid” om korter te leven als ze geplukt wordt voor een vaas, omdat dan uitgebreider wordt genoten van haar schoonheid.
  • Een grasperk krijgt “graag bijtijds aangekondigd” dat er gemaaid gaat worden of een struik dat ze gesnoeid wordt,  zie blog http://watchthegod.blogspot.nl/2015/08/eerst-vertellen-dan-pas-snoeien.html
  • Plantensoorten “waarderen” het, dat ze opgroeien in een moestuin met een grote variatie van bloemen- en plantensoorten.
  • Een aardappel “voelt” zich meer beperkt in groei en bloei en voedzaamheid op een monocultuur van aardappelen dan in een veldje met andere soorten.
  • Planten in een natuurlijke tuin zijn “gelukkiger” dan die aan de rand van een tegeltuin. 
En de aanhalingstekens zijn bewust geplaatst om iets aan te geven. Hier wordt even in het midden gelaten waar de mentale en gevoelsmatige gewaarwording precies plaatsvindt. Dit kan zijn op fysiek niveau (plant of boom zelf), op spiritueel niveau (diens geestelijke collega) of op werelds niveau (de deva).  En ook hoe die wisselwerking is. Dat is hier in dit verband geen onderwerp van gesprek. Maar de emotionele en mentale ervaringen van planten en bomen vinden wél plaats.

Kortom: er komt een tijd, zoals nu gewoon is in de tuinen van Findhorn*, dat de mens met een bewuste en respectvolle houding omgaat met de planten- en boomsoorten om hem heen. Maar daar is nu nog veel respectloosheid, gemakzucht, nonchalance en wreedheid. En de gevolgen daarvan zijn zich aan het uitstorten over de mensheid.
Verminderde weerstand, depressies, ziektes, psychiatrische aandoeningen onder zelfs jonge kinderen, geestelijke onrust en angst zijn slechts enkele van de gevolgen.

De plantenwereld is het tweede machtige rijk op aarde, heeft meer historische rechten dan het rijk der mensen en laat niet met zich sollen.

Mike Hernandez zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*De gave van het Spreken met Bomen, geplaatst op 01/30/2013.
Zie hiervoor https://mjhernandeztarot.wordpress.com/2013/01/30/the-gift-of-talking-to-trees


Nr. 314

zaterdag 9 januari 2016

Mentaal en emotioneel bewustzijn van dieren (2, biodiversiteit)



“Ik zie mijn meester weglopen. Ik weet dat hij me gaat doden. Ik heb hem andere dieren dood zien schieten. De energie rondom zijn lichaam is zwaar, vervuld van verdriet. Ik leef echter in het moment, dus ik niet bang. Er is alleen het moment, en op dat moment leef ik.

Als hij terugkomt, draagt hij een geweer. Hij is erg overstuur. Ik kwispel bezeten met mijn staart. Ik ben niet bang, hoewel ik weet dat mijn dood daar is, ik moet met vee werken, niet aan een ketting liggen. Ik wil vrij kunnen rennen, kunnen jagen op de hielen van grote kuddes vee. Een doffe plof slaat mijn kop tegen de grond, een explosie van licht, en ik spring op en ren. Vrij als de wind ...... .. *

Is dit een handig citaat?

Wees gerust, goed gekozen!
Michael Roads is een begenadigd medium en is uitstekend in staat (gesteld) om het gedachteleven en het gevoelsleven van dieren te verwoorden.
Toch is dit ideaaltypisch en is er sprake van antropomorfe projectie of van een perceptie op een ander niveau dan het aardse, en daar is natuurlijk veel meer mogelijk. Oftewel het gedachte- en gevoelsleven van de mens is iets te veel opgelegd in dit voorbeeld.

Maar,  dieren hebben hersenen en een zeker mentaal bewustzijn, kennen een zeker “denken”.
En dieren hebben een gevoelsleven en ervaren veel meer in het leven en ook in de omgang met mensen dan de mens vermoed.
Mensen  die intensief met dieren omgaan kunnen hier meer over vertellen. En de verhalen hierover zijn er in overvloed.

Zoals:
  • Een blindengeleidehond die zich opoffert voor zijn blinde baas
  • Een walvis die gedood wordt door de mens, en weet, dat de mens hier verkeerd aan doet
  • Een varken in zijn te kleine hok, dat toch de boer niets verwijt
  • Een vogel in een kooi die de verschillende gevoelens van zijn baas gewaarwordt
  • Een hond die bereidwillig de spanningen van zijn baas overneemt
  • Een paard, dat voelt, dat iemand bang voor hem is.
Men erkent, dat de mens een gedachte- en gevoelsleven heeft.
Men erkent, dat de mens dankzij de evolutie voortkomt uit de dierenwereld.
Waarom zou dan die dierenwereld geen voorstadium van dat gedachte- en gevoelsleven kunnen hebben? Anders, minder, minder ontwikkeld, minder sterk.

Maar elk dier heeft een geestelijke tegenhanger, en elke diersoort heeft een groepsziel, die deze diersoort koestert en voedt. En deze groepszielen of deva’s zijn machtige geestelijke wezens.
Dieren staan meer open voor hun geestelijke tegenhanger en hun deva dan de mens met zijn wanen op denk- en gevoelsgebied openstaat voor zijn eigen ziel.

Daarom weten dieren dat er een storm of een tsunami aankomt.
Daarom weten vogels de weg terug feilloos te vinden.
Daarom nemen zelfs insecten een groter geheel waar en luisteren ze daar naar.

Dus wie is de mens om het gedachte- en gevoelsleven van dieren te minachten, te veronachtzamen of te ontkennen?
Er zal zeker een tijd komen, dat de mensheid in een meer respectvolle verhouding tot de dierenwereld zal komen te staan, en het gedachte- en gevoelsleven van dieren heel serieus zal nemen.
Daar zie je nu al de eerste tekenen van.

Wees jullie allen gezegend 

*Uit Journey Into Nature, p. 83, Michael Roads

Nr. 313
 

zondag 3 januari 2016

Mentaal en emotioneel bewustzijn van dieren en planten (1, biodiversiteit)


 
Ik las dit krantenbericht.

“Bij het artikel over koeien knuffelen (Trouw, 30 december 2015) dacht ik aan mijn broer. Hij was boer en had een bijzondere band met zijn vee. Heel speciaal met een koe, die hij als kalf had aangehouden. Als hij dit dier niet even had geknuffeld voor het melken, zette de koe haar linkerpoot naar voren, zodat mijn broer het melkstel niet kon aanbrengen. Na de knuffel liet ze zich gewillig melken” (een briefschrijver, 2 januari 2016).

Zou U hier iets over willen zeggen?

Dieren en planten hebben een gevoelsleven.
Dieren en planten hebben een gedachteleven.
Misschien niet zo ontwikkeld als dat van mensen, maar toch.
Sterker nog, er zijn diersoorten die een rijker gevoels- en gedachteleven hebben dan sommige mensen.
Maar laten we niet naar primitiviteit kijken.
Laten  we naar rijkdom en variatie kijken.

De emotionele biodiversiteit is op aarde enorm toegenomen sinds de komst van de mens, maar planten en dieren hebben ook een gevoelsleven.
De mentale biodiversiteit is op aarde enorm toegenomen sinds de komst van de mens, maar planten en dieren hebben ook een gedachteleven.

Laten  We daar op ingaan.
Veel mensen denken dat ze dieren en planten kunnen behandelen als minderwaardig wezens, ondergeschikt en dienstbaar aan de mensheid.
En dat is een grote misvatting.
De dieren- en plantenwereld worden in het algemeen door de mensheid ernstig onderschat.
En ernstig misbruikt.
En ernstig mishandeld.
En ernstig uitgebuit.
En ernstig vernietigd.

En uitbuiting en mishandeling en vernietiging komen altijd terug bij de dader.
De handelwijzen van de mens ten opzichte van dieren en planten is in de ogen van de geestelijke wereld een misdaad.
En misdaad heeft altijd repercussies, vroeg of laat.
De mensheid mag daar op wachten, en het zal vroeg zijn.

Intussen zij de boer in het krantenartikel zeer gezegend. Hij was een verlicht mens wat dit betreft, en een voorbeeld voor de toekomstige mensheid.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 312

vrijdag 1 januari 2016

Een nieuw begin, elke dag een nieuw begin, elke dag opnieuw


“Wie is wijs? Diegene die leert van ieder mens…. Wie is sterk? Diegene die zijn neigingen overwint….Wie is rijk? Diegene die tevreden is met zijn lot….Wie is eerbaar?     Diegene die zijn vrienden eert….Ben Zoma, Waarden van de Vaders, 4:1

Mijn God, als ik deze tekst lees van de oude Joodse vaders, overvalt me zo’n gevoel van hoop.
Net alsof wij elke dag opnieuw met U achter de schermen kunnen kijken.
Net alsof wij elke dag opnieuw kunnen beginnen.
Net alsof daar een grote Waarheid verborgen is.
Een Waarheid, die er gewoon is.
Een Waarheid , die er voor ons is.
Een Waarheid, waar wij uit kunnen putten.
Een Waarheid, die ons gewone dagelijkse leventje telkens opnieuw kan opschudden.
Een waarheid die ons helemaal opnieuw laat beginnen.
Zou U daar iets over willen zeggen?

Mijn zoon, zijn dit alles niet Mijn woorden?
Komen deze vragen vanochtend in dit nieuwe jaar niet van Mij?
Ben Ik niet Degene Die ze jou ingeeft?
Heb Ik jou niet geleid naar dit gezegde?
Zal Ik jou niet beamen?

De mens, wonderschone creatie van God.
De mens, vrucht van de aardse beperking.
De mens, beloofde vrucht van de eeuwigheid.
Eenvoudig evolutionair schepsel met de Eeuwigheid in zich.
En die Zich is God.
Die Zich is de Godsvonk, de Mijn God, het Deeltje van de Eeuwige God.
Jullie belofte.
Jullie hoop.
Jullie garantie voor een eeuwig leven.
Jullie kans op overleven van de aardse  dood.

God, Die jullie brengt naar nieuwe waarheden.
God, Die jullie brengt naar nieuwe perspectieven.
God, Die jullie brengt naar nieuwe kansen.
God, Die jullie brengt naar nieuwe hoop.

Jullie allen krijgen elke dag de kans opnieuw te beginnen.
En elke dag krijgen jullie alles aangereikt wat daartoe nodig is.
Elke dag opnieuw alle kansen.
Ook al lijkt dat niet.

En als jullie deze oude Joodse wijsheid, die voor de hele mensheid bestemd is,  tot je nemen, ervaren jullie onmiddellijk nieuwe inzichten, nieuwe hoop, een nieuw elan, de elke dag hernieuwde belofte op groei en perspectief en eeuwigheid.
Ben Zoma zij gezegend.
 
Wees jullie allen gezegend

Nr. 311