Wereldcrisis

Mijn God, mag ik U vragen?

Ik werk twee jaar als vrijwilliger in de moestuin van een klooster in mijn dorp.

En ach wat een wonder alles. De schoonheid van de mist in de ochtend over de velden. De groei van de trostomaatjes in de kas. De bloemen van de tulpenbollen in het voorjaar. De bloesem van de fruitbomen. De dauw op het gras in de ochtendzon. De snoek in het water die wegschiet bij mensenlawaai. De dieprood kleurende wilde wingerd op het dak van een oude schuur. Ik kan wel een hele pagina doorgaan met voorbeelden. Maar mijn vraag is deze. Gaat dit alles verloren door de toenemende milieucrisis, door de vervuiling, in de komende jaren als ik denk aan de gigantische veranderingen zoals door U voorzegd in andere blogs? Ik ben zo bezorgd. Ik ben zo belast door dit besef, omdat de door de mens geforceerde vernietiging mij zo bedroefd maakt.

Ja, Mijn zoon. Zeer veel gaat verloren. Jullie zullen door eigen toedoen, en door jullie blindheid voor de gevolgen van jullie handelen en door jullie gruwelijk optimisme, dat het alles wel mee zal vallen en jullie grenzeloos egoïsme de komende vijftig jaar getuige zijn van een totale omwenteling. Oh er zijn veel mensen al bezig met milieuvriendelijk leven, maar de mensheid als geheel, doet te weinig hieraan, zeker die in de rijke landen. De veranderingen ten positieve zullen te gering blijken. Als lemmings rennen jullie bewust naar de afgrond. En de vernietiging zal vrijwel totaal zijn. Geen eindtijd verhaal, geen Christus die terugkomt om de bokken en de schapen te scheiden. Geen wezenlijke veranderingen ten goede. Nee, totale vernietiging die gepaard gaat met instortende economieën, uitsterven van vele planten- en diersoorten, epidemieën en decimering van de mensheid van ongekende omvang.

Dit alles is voorzien, en zo zal het gaan. Zijn jullie niet nu al getuige van dit alles.

 Nu hebben Wij toch altijd troostrijke blogs met veel perspectief en optimisme, en nu deze woorden? De  troost zit hem erin dat dit alles voor jullie tijdelijk is, daarna gaat het leven verder, in de geestelijke wereld met grote blijdschap omdat jullie dan eindelijk weer perspectief hebben. En het leven op aarde heeft ook perspectief want het leven is sterker dan de mens. Moeder natuur zal met ongekende kracht een nieuwe schone wereld laten ontstaan met een uitbarsting van nieuwe planten – en diersoorten, wel op termijn zeker. Het leven gaat door, de  toekomst van de mensheid op een schone aarde is voorzien. En jullie  zelf nu hebben recht op het eeuwige leven. Kortom, alle leed is zeer tijdelijk, er gloort hoop aan de horizon, nu, altijd, hoe kan het ook anders. Hoop is leven, het leven bestaat uit hoop.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 574