Zou U iets willen zeggen over het leven van bisschop Hopko?
Dat doe Ik graag,
want Vasil’ Hopko is een trouw en zeer moedig mens geweest. Zijn hele leven is
hij beïnvloed door de geesten van trouw en moed en liefde voor Christus.
Hij is gemarteld en
vergiftigd door de communisten, terwijl hij trouw bleef aan zijn geloof. Hij
weigerde zijn gelofte van trouw aan Rome te verraden. Hij was vooral vervuld
van de wens de beproeving, die de apostel Petrus in zijn jonge jaren niet doorstond
wèl te doorstaan: in groot gevaar voor eigen leven trouw blijven aan Christus.
Want zo voelde Vasil’Hopko
dat toen hij in de gevangenis geprest werd om zijn eed aan Rome te verraden, om
zijn eed aan de Katholieke Kerk te verraden, om zijn eed aan Christus te
verraden. Vasil’Hopko hield vol onder de vreselijkste martelingen. Hij is een
jaar lang ernstig gemarteld, zonder te zwichten. En in de gevangenisjaren
nadien werd hij vergiftigd met
arsenicum, waardoor hij nooit meer de oude is geworden. Maar hij is altijd trouw
gebleven. En het Slowaakse volk wist dit en kon mede door zijn voorbeeld moed
houden te blijven geloven, ondanks alles. Bisschop Hopko heeft door zijn moed
het geloof in (Tjecho-)Slowakije gevoed en gesteund.
Hij heeft ook in zijn
jonge jaren veel geleden door de vroege dood van zijn vader en het vertrek van zijn moeder naar
Amerika om werk te zoeken. Oh, wat
heeft hij gehunkerd naar de liefde van zijn moeder. Wat heeft hij verzaakt in het
besluit priester te worden i.p.v. zijn moeder te volgen naar Amerika! Maar het
wonder geschiedde: net had hij besloten met al zijn gezondheidsproblemen in
Slowakije priester te worden, of ze verdwenen als sneeuw voor de zon. Dit was
één van de wonderen die hij beleefde in zijn aardse leven.
Zo vroeg al heeft hij
zijn ego, zijn persoonlijke leven , zijn intiemste wensen verzaakt om de kerk te dienen, om Christus te
dienen, om God te dienen.
Na zijn
gevangenisstraf heeft hij vier jaar geijverd voor erkenning van de
Grieks-Katholieke kerk en daarna nog acht jaar mogen werken aan de wederopbouw
van de kerk. Hij deed dat met alle liefde en krachten die hij had*, **.Vasil’Hopko is zeer gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
*Na zijn dood is hij inmiddels zalig verklaard.
**Hij maakte zich de woorden eigen van bisschop Gojdic:
“Voor mij is het niet belangrijk of ik sterf in het bisschoppelijk paleis of de
gevangenis; wat telt is binnengaan in het Paradijs”.Nr. 339
