Een vriendin van mij van 89 jaar is vorige week overleden. Zij was bijna ongeduldig. Zij was zo verlangend om verder te gaan met haar leven in de geestelijke wereld. Dat is nog eens wat anders dan de andere mensen die ik heb zien sterven, die bang waren voor de dood, of niets geloofden of zo gehecht waren aan hun kinderen dat ze niet dood wilden. Zij is de tweede persoon in mijn leven, die zo sterk deze levenshouding had. Zou U hier iets over willen zeggen?
Jouw vriendin is een uitzondering. Zij was overtuigd van het geestelijke leven. Zij stond open in het leven en was zonder angst voor straf of boete en leefde zonder zondebesef. Zij kon zo vanuit haar hele hart en haar hele verstand dit verlangen hebben, zonder reserve en zonder twijfel.
En weet dat dat verlangen terecht was. Zo liggen de geestelijke zaken voor bijna alle mensen na de dood van het fysieke lichaam.
Er wacht de mens een wonderschone wereld vol liefde en schoonheid en de aardse mens hoeft niet bang te zijn voor boete en straf. Dat is jullie aangepraat door dwalende en zwakke voorgangers met angstige godsbeelden. Zij hebben ongelijk. Jouw vriendin zag het helder.
De mooiste momenten op aarde verbleken bij de geestelijke wereld die jullie wacht.
Hoop erop, vertrouw erop en kijk ernaar uit, mits dit niet ten koste gaat van jullie leven op aarde. Laat deze hoop het leven op aarde verlichten en verrijken.
Jouw vriendin is gezegend.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 343
