“Wat is verslaving eigenlijk? Het is een teken, een signaal, een uiting van leed. Het is een taal die ons vertelt van een hopeloze toestand die begrepen moet worden.” Alice Miller*
Zou u hier iets over
willen zeggen?
Dit is inderdaad ook
hoe God het ziet. Het leed, de wanhoop, de teleurstelling, het verdriet, de zorgen die zich
verschuilen achter verslavingen. En dikwijls, niet altijd, is het de oorzaak van
verslavingen. Daarom wordt de mens en
zijn verslavingen vanuit de geestelijke wereld met liefde en zonder oordeel
bezien.
Verslavingen worden
ernstig veroordeeld door de mensheid en zijn ook verderfelijke en doodlopende
straten. Maar God ziet de achtergronden en ziet ook wat uiteindelijk aan
levenservaring en inzicht wordt verworven. God oordeelt niet eens het gedrag,
niet eens de gevolgen van de
verslavingen, niet eens de verslaafde zelf. Het is nutteloos en leidt
tot niets. Maar inzicht in de verborgen
aanleidingen, begrip voor het onvermogen van de verslaafde en liefdevolle
bejegening van deze mensen in nood worden door God gekoesterd.
Alice Miller heeft haar levenswerk gemaakt van dit onderwerp en heeft dat met veel wijsheid, veel liefde en veel psychologische kennis gedaan. Haar werk is een zegen voor de mensheid.
Alice Miller is gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
*Door de muur van stilte heen breken: De Bevrijdende
Ervaring van het Zien van de Pijnlijke Waarheid
Nr. 389
