Mijn God, mag ik U vragen?
Laatst had ik een gesprek met een zus die veel had meegemaakt èn ook gelukkig is met het leven en ze zei tegen mij: “Het gaat niet om het grote verhaal, de grote dingen. Wat dat betreft maakt iedereen vreselijke dingen mee. Als het er op aankomt, moet je jouw geluk halen uit de kleine dingen, een kop koffie, een fijn gesprek, in de tuin werken, kleine dingen die je zelf in jouw leven kunt regelen”.
Het trof mij, zou U hier iets over willen zeggen?
Mijn zoon, ware
woorden van een door het leven wijs geworden mens.
Hoe kan het ook
anders? Als een mens zijn geluk laat afhangen van de grote dingen, is er altijd
wel iets, een ziekte, een verlies, een probleem. Welk mens kan ongeschonden
door het dynamische leven op aarde komen?
Maar een kopje koffie
kun je altijd regelen, of het opknappen van een hoek van jouw huis, of een
fijne ontmoeting met een dierbare vriend of oh er zijn duizend dingen binnen
handbereik van de mens. Maar die moeten wel de ruimte krijgen en niet worden
overvleugeld door het leed van de grote dingen. In het hier en nu, het volledig
en onvoorwaardelijk toelaten van de vreugde om de kleine dingen, het telkenmale
proberen te kiezen voor de schoonheid van het leven, dan pas kan het geluk een kans krijgen, niet
eerder.
En dan nog één ding:
jij hebt een gezegde erbij gevonden waar Ik je naar geleid heb. Want er zijn
dagen dat het leed en de moeilijkheden te groot
lijken om op zij te zetten, en dan kan de mens alleen maar alles
ondergaan. Dat “sommige dagen” doelt dus op als er maar even een kans is om je
te verzetten in jouw moeilijkheden, dan
is het aan de mens om zijn kans te grijpen. Tenminste die dag heeft men een
beetje geluk ervaren. En een wijs mens maakt van sommige dagen alle dagen, maar
dat is een grotere opgave.
Jouw zus zij
gezegend.Wees jullie allen gezegend
Nr. 404
