Mag ik U vragen. Een goede vriendin van mij zat behoorlijk te downen en verzuchtte tegen haar God: “Ik wil niet meer, ik hoor niet op aarde, haalt U me alstublieft, ik heb er zo intens genoeg van”. Toen hoorde ze heel helder een stem zeggen: “Stop wanting, start giving”.
Zou U hier iets over willen zeggen?
Dat doe Ik graag.
“Oh mens, wat wil je
veel van het leven, wat zoek je eindeloos naar wat je ooit gelukkig zal maken,
en intussen gaat het leven voorbij. Je waardeert nauwelijks in wat voor
magische wereld je leeft, hoe je gedragen wordt in liefde en hoe alles je
aangereikt wordt. Ontevreden, kortzichtige, oppervlakkige en egocentrische
mens. Het is dat de geestelijke wereld beschikt over eindeloos geduld en een
eindeloze liefde voor de mens.”
Jouw goede en
dierbare vriendin voelde zich behoorlijk op haar nummer gezet en stopte even
met miepen en piepen, het was voor haar een wake-up call.
Wij zouden zeker willen
dat de mens wat verder kijkt dan zijn neus lang is en wat meer waardeert wat
hij heeft en zich niet blind staart op wat hij niet heeft. In die zin zou elke Godsvonk
dat wel willen zeggen tegen Diens mens op aarde.
Toch is er dit nog
over te zeggen.
Het was een scherpe
en kristalheldere zin die jouw vriendin doorkreeg. Maar er is een nuance, haar
God ziet dat zij heel hard haar best doet, hard werkt en bidt en probeert niemand
te duperen met haar negatieve emoties, dat ze eindeloos zichzelf beheerst, en
lijdt onder de vernietiging van de natuur en echt huilt bij elke boom die nodig
of onnodig wordt omgehakt in haar omgeving. Wij zien haar graag leven en houden
van haar. Waarom dan zo’n scherpe en confronterende zin? Leeft ze dan zo
verkeerd? Is ze dan zo egocentrisch? Zit ze dan zo bezig te zijn met haar eigen
leventje?
Niets van dat alles.
Toch krijgt ze deze zin te horen, precies op dat moment, maar een zin die ieder
mens heel regelmatig verdient en die alle zeven miljard Godsvonken zouden
willen zeggen tegen Hun mens op aarde, op wat uitzonderingen na.
Want het is zo
geformuleerd omdat dit duidelijke taal is voor de mens, kort en bondig, helder
geformuleerd en het is een dringend en dwingend verzoek. Maar in geestelijke
termen wordt er dit gezegd:
“Dierbare mooie mens,
jij die zo jouw best doet, en zo graag gelukkig wilt zijn, weet dat je nu op
dit moment iets doet waar je niet gelukkig van wordt, wat je naar beneden
drukt, wat je klein maakt en wat je kinderachtige en slachterofferachtige
gevoelens en gedachten geeft, die niet productief zijn en die je nog
ongelukkiger maken. Stap uit deze negatieve en destructieve houding, laat de
toekomst voor wat die is, verman jezelf, lieve mens, voedt je ego niet te zeer
met dit gemiep en zoek grondige en rigoreuze afleiding, stap uit deze emotie en
stap uit jouw ego zelf en kijk om je heen. Kijk naar de schoonheid van het
leven, kijk naar het nog grotere leed van medemensen en geef van jouw rijkdom,
deel jouw talenten, richt je op de ander en je zult jezelf snel vergeten en je beter
gaan voelen, jouw bloed zal weer gaan stromen en je zult weer energie krijgen
om de draad van het leven op te pakken.
Leef weer en geniet
weer samen met de ander.En dan ben je weer een volwassen deel van het universum.”
Dus Ik vind het mooi
verwoord door de Godsvonk van jouw vriendin: “Stop wanting, start giving”.
Ik had het niet beter
kunnen zeggen tegen jou, Mijn zoon.Jouw vriendin is gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 462
