Een manier om van iemand te houden is door bezorgd te zijn over wat hem pijn deed (citaat van een rabbi)
Ik moest denken aan de opmerking van Christus “Wat je de minste der mijne hebt gedaan heb je Mij gedaan”. Wilt U hier op ingaan?
Nee dit is een ander onderwerp mijn zoon, ook al zijn er raakvlakken. Dat laten we rusten.
Hier gaat het om het
volgende. De mens lijdt op aarde, eigenlijk ieder mens, zeker bij tijd en
wijlen. En dan is zijn kwetsbaarheid het grootst, en zijn worsteling. Zijn
zelfbeeld wordt ernstig aangetast en zeker ook zijn gevoel van zekerheid in het
leven. En eigenlijk wordt iemand tot in het diepst van zijn ziel getroffen,
gekweld door groot leed. En dan heeft men heel erg de indruk dat men er alleen
voor staat. En dus heeft men heel erg de medemens nodig, in de vorm van steun,
liefde en begrip. En zelfs als je nog jaren na het ervaren leed met iemand
hierover in gesprek gaat, zul je merken
dat het leed eigenlijk nog levensgroot aanwezig is en men nog steeds lijdt als
men er over spreekt.
En is dit dan niet een prachtig moment om er te zijn voor iemand?
Dus deze rabbi heeft
een groot inzicht. Wanneer je bereid bent om naar het lijden van jouw medemens
te luisteren en mededogen te tonen, dan kun je er echt zijn voor iemand. Dan is
er sprake van echte liefde, dan kun je echt helpen, dan kun je er echt zijn als
medemens. En zelfs bij wildvreemde mensen is dit samenkomen dan mogelijk. Zelfs
bij wildvreemde mensen, in eenmalige ontmoetingen. En je hoeft niet te gaan
wroeten. Ga gewoon met iemand in gesprek en wees bereid en mogelijk komt het
leed vanzelf boven drijven.
En liefde krijgt dan
haar kans.
En dan gebeuren daar nog twee dingen. Het uiten van leed en het met liefde gehoord worden werken zeer genezend. En waar twee mensen in begrip en liefde samenzijn, daar is God in volle glorie in hun midden. En dat wordt door de mensen altijd gevoeld, ook al wordt dat niet altijd als zodanig benoemd.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 502
