Wat denk je van God”, vroeg de leraar. Na een kort ogenblik zei de jonge leerling, “Hij is geen kwestie van denken maar van voelen (Paul Frost)
Zou U hier iets over willen zeggen?
Ja dat wil Ik. Maar ik denk dat jij dat ook wel wilt?
Oh dat wil ik zeker. Eigenlijk lijkt het bijdehand van die leerling, maar ik vind het toch discutabel. Ik geloof namelijk dat met God bezig zijn, over God nadenken, van God weten en God voelen in jouw hart, dat dat zeker niet een kwestie van voelen alleen is. Dikwijls genoeg voel ik niets als ik met U bezig ben of als ik bid. Maar ik ervaar wel dat U mij hoort en dat U bestaat, geen twijfel mogelijk.
Maar in mijn ogen
bent U niet Iemand van mijn gevoelsleven. De kern is volgens mij dat ik met
mijn verstand U heb geaccepteerd, met mijn verstand met U bezig ben en met mijn
verstand accepteer en erken dat U bestaat. En vervolgens komt daar vooraf,
tijdens of achteraf van alles bij aan gevoel, gewaarwording, extase of mooie
energie dat zeker. Gelukkig maar .
Maar ik zie heel duidelijk om me heen dat de mensen die niet geloven zonder uitzondering mensen zijn die ontzettend vertrouwen op wat ze zelf denken. En zij geven hun vertrouwen niet graag uit handen, vaak denken dat zij het beter weten dan anderen. Kortom geloof is mijns inziens niet iets van het denken of van het voelen maar van “de overgave van het verstand”, vertrouwen, iets uit handen geven, bescheidenheid dat je dingen niet weet, zoiets.
Je hebt het gezegd, Mijn zoon. Dat ei is gelegd. Good for you.
Met God bezig zijn is
zeker iets van het denken, of de
overgave van het denken, zoals jij zegt. Met God bezig zijn is echter ook iets
van het gevoel, want geloof zonder gevoel wordt toch gauw een bloedeloze zaak. Het
gevoel geeft kleuring aan het geloof. Zonder gevoel wordt geloof een wetten- en
regeldingetje. En dat is zonde. Kortom ook de leerling in het citaat heeft een
punt.
Maar met God bezig
zijn is vooral een levenshouding, een attitude kwestie, een combinatie van denken, voelen, maar ook wilskracht, ook
intuïtie, ook impulsen van het hart. Kortom, zoals het zo dikwijls gaat met de
mens, jullie hebben allemaal een beetje
gelijk. Is dat niet mooi?
Wees jullie allen gezegend
Nr. 568
