Atheïsten en ongelovigen vergissen zich danig

Mijn God, mag ik U vragen.

De laatste tijd struikel ik steeds over mensen, die zeggen, niets te geloven. Ik weet dat er  genoeg van die types zijn, maar ik bedoel met struikelen, dat ik ze vervelend vind worden en zelfs irritant. Hoe durven ze, met hun eigenwijze waan te beweren dat U niet bestaat, dat de geestelijke wereld niet bestaat, dat met de dood van het lichaam alles ophoudt. Ik ben in toenemende mate verbaasd dat ze het heiligste van het heiligste, U dus, God, gewoon domweg ontkennen met hun kleine eigenwijze waanwijze domme, kleinzielige hersenen. U merkt het, het maakt me boos en opstandig. Nou, dat is er uit. Ik weet dat U in allerlei blogs uitlegt dat zij ook hun redenen hebben, dat ze met liefde ontvangen worden in de geestelijke wereld, noem maar op. Maar ik ben ze even zat. Nou U graag.

Dat is goed, Mijn zoon, nou Ik.

Wij zijn ze niet zat, niemand  trouwens. Wij begrijpen alles, accepteren alles, en jullie weten inmiddels dat zelfs de grootste misdadiger met liefde en beleid uiteindelijk door Ons de goede richting uitgeholpen wordt. Namelijk de richting naar God.

Laat Ik nu maar ingaan op jouw boosheid, jouw verontwaardiging, jouw irritatie. Want dat alles, heb je niet snel. Ik neem het heel serieus. Daar gaan We dan.

 Weet, dat deze waanwijze mensen met grote  verbazing in de geestelijke wereld terecht komen. In het gungstigste geval zijn ze gelijk bewust en zeer verbaasd, in het ongunstigste geval leven ze in een benauwde koker van , wat zij denken, verwarde dromen, en staan ze niet open voor enige suggestie dat zij nog leven. Ze dromen, denken ze, en dat kokerbewustzijn kan lang duren, afhankelijk van hun wilskracht, waanwijsheid, en hun vermogen niet te luisteren. Langdurend drama dus.

Maar het ergste is, Mijn zoon, is hun bittere spijt en schaamte, als ze gaan ontdekken, dat ze zich vergist hebben, dat ze eigenwijs waren. En het voornaamste, dat ze het geestelijke leven, alle geestelijke wezens, God voorop, systematisch hebben ontkend, veronachtzaamd en genegeerd. Diepe tomeloze schaamte en spijt is dan hun deel. En dat is erg, spijt, dat is erg, schuldgevoel, dat is erg, constateren dat men in een zieke waan geleefd heeft , en in onwaarheid.

De moraal is  dus, erger je maar niet, beperk je tot respectvol medelijden, want het zijn veelal echt goede mensen, ook al vergissen ze zich gruwelijk. Dat woord gebruik Ik bewust.  

Wees jullie allen gezegend

Nr. 578

Ik ben verbaasd over Uw vrije wil

Ik wil U  vragen. Nog steeds ben ik verbaasd dat U als Almacht zich afhankelijk maakt in de mens van de vrije wil van die mens. De grootste gek op aarde  kan zijn gang gaan met die vrije wil. Zie om ons heen hoe het gaat met de wereld. Maar ook bij mijzelf. Ik kan dom doen, verkeerd denken, ongezond handelen, uit frustratie onaardig zijn tegen een ander. En U werkt gewoon mee. Ik heb het wel begrepen, de zon schijnt ook gewoon voor iedereen misdadiger of niet. Zo werkt het natuurlijk. Maar U, almachtige God, Mijn Godsvonk, U bent totaal afhankelijk van mijn nukken en grillen. Dat geeft toch geen pas?

Als je het zo stelt, lijkt het vreemd. Jij kunt jouw gang gaan met Mijn energie, en het ook nog misbruiken. En Ik geef maar. Toch lijkt het alleen maar vreemd, het is het niet. Jouw zogenaamde misbruik, en dan ben je nog een betrekkelijk braaf mens, laat staan een flinke crimineel of een misdadig dictator, ze gaan allen gewoon hun gang. En God geeft maar. Lijkt dus, want schijn bedriegt. Het misbruik van de energie van God is ingebed in een volmaakt systeem van wetten van toezicht, rechtvaardigheid èn liefde.

 Iemand doet iets verkeerd. Punt.

En  misbruikt Gods energie. Punt.

Maar laat Ik op een rij zetten wat er eigenlijk gebeurt:

·         Diegene doet maar en veroorzaakt veel verdriet en  verderf en leed om zich heen

·         Diegene heeft ergens diep van binnen een geweten dat tzt op gaat spelen en hij kan dan gaan leren  van zijn fouten

·         Diegene krijgt later, ooit, eens, volstrekt algeheel met dezelfde kracht en intentie alles terug op zijn bordje, in dit leven of daarna.

·         Diegene gaat dan een lange weg in van verbijstering, schuldgevoel, verdriet en schaamte om dit leven

·         De voormalige misdadiger wordt ooit de meest gemotiveerde helper in de geestelijke wereld, dus op de lange duur wordt alles bij de misdadiger rechtgezet.

·         Diegene is gelukkig niet verantwoordelijk voor hoe een ander reageert op de gevolgen van zijn misdaden.

·         Het vermeende slachtoffer van de dader kan de ellende ondergaan en veel verdriet en leed meemaken

·         Het slachtoffer kan er sterker van worden, er van leren, zien hoe het niet moet in het leven, de gevolgen van de  misdaad beantwoorden met liefde en wijsheid.

·         De misdaden roepen bij het slachtoffer en zijn omgeving naast leed en  verdriet ook liefde, eensgezindheid, weerbaarheid, strijdvaardigheid en goedheid op.

·         De misdaden vinden plaats binnen de creaties van God, dus er zijn kaders, wetten, regels, consequenties (ook achter de schermen) die maken dat de misdaad op den duur het meervoudige aan goede daden genereert en uiteindelijk alles wordt goedgemaakt.

·         Dit is het allerbelangrijkste: alles wordt bij iedereen 100 % goedgemaakt,  rechtgezet, genezen. Dus letterlijk: gelijk al met het begaan van de misdaad wordt een kettingreactie in gang gezet van heling, ook al wordt dat door de mens niet gezien. Het verderfelijk gedrag bestaat zo niet alleen als zodanig, maar veroorzaakt op den duur louter inzicht, geluk en overgave.

  

Kortom, God maakt Zich afhankelijk van de vrije wil van de mens, zeker. En God weet als geen ander dat dat gebeurt in een feilloos mooi en rechtvaardig systeem van leven.

 

Wees jullie gezegend

 Nr. 577