Onbeschrijflijk is het lijden van de mens, in omvang, in diepte en het lijden is ondraaglijk.
De stervende baby in de armen van een wanhopige moeder, hongerende kinderen in de droge woestijn, een van pijn schreeuwende en stervende kankerpatiënt, door sadisten gekwelde gevangenen in een concentratiekamp, gemartelde mensen, wanhopige psychiatrische patiënten, moedeloze zelfmoordenaars.
Onbeschrijflijk is het lijden van de mens, vanuit menselijk perspectief.
Vanuit goddelijk perspectief is alles anders. Wij hebben een helikopterview en zien meer dan wat de mens ziet in zijn lijden, zien meer dan een gruwelijk heden.
Wij zien het hele proces, de achtergronden, de oorzaken, de ingrediënten van het lijden, het nut, de gevolgen, de leermomenten, de voordelen, de noodzakelijke kanten van het lijden. Wij zien meer dan dat heden:
- Lijden, veroorzaakt door de mens zelf met zijn verslavingen en materialisme. Iemand krijgt een maagzweer door te hard werken en teveel koffie drinken. Iemand wordt incontinent, door langdurig misbruik op seksueel gebied. Iemand krijgt een dwarslaesie door roekeloos rijden. Iemand sterft eenzaam, omdat-ie als een vrek geleefd heeft.
- Lijden, veroorzaakt door de mens, verbonden met gehechtheden en het verkeerde denken. Iemand wordt waanzinnig, omdat hij teveel met zichzelf bezig was. Iemand wordt ongelukkig, omdat-ie teveel eisen stelt aan het leven. Iemand wordt depressief, omdat hij niet meer gelooft in de steun van God. Iemand ontwikkelt angsten, omdat hij het leven niet durft te vertrouwen.
- Lijden, onlosmakelijk verbonden met de evolutionaire wereld. De mens, door ervaring groeiend van beest naar geest. De golfbewegingen van opbouw en vernietiging, horend bij de evolutie. De groei van een rots in de kosmos naar een vergeestelijkte planeet van volmaakt geluk vraagt natuurlijk “wat correcties”. Soorten, die door crisis en tegenstand muteren van primitiviteit naar verfijning. Een wereld, die zich ontwikkelt van grofstoffelijkheid naar subtiele energieën. Het leven, dat groeit van monotonie naar eindeloze variatie en rijkdom aan vormen.
- Lijden van de mens, omdat hij argeloos en meedogenloos groeit van 100.000 naar 7 miljard mensen. Woningen aan een rivier gebouwd, die wegspoelen, waar eeuwen lang natuurlijk water zijn gang kan gaan. Mensen, die gaan wonen aan de voet van vulkanen en denken, dat het hun tijd wel uit zal dienen. Mensen, die hellingen leegkappen, ongeacht de gevolgen voor erosie. Mensen, die onnatuurlijk voedsel eten, onnatuurlijk leven, onnatuurlijk ontspannen en dan virale infecties, kankers en tumoren krijgen. De natuur en de toekomst zullen dit alles noodgedwongen rechtzetten.
- Lijden
van de mens, omdat hij niet ziet, dat inspanning, moeilijkheden, tegenvallers,
ongeluk, verdriet en leed een grote verborgen functie hebben. Namelijk het
doorbreken van oude patronen. Het verdiepen van het gevoelsleven. Het afbreken
van identificaties. Het vergroten van empathie. Het verrijken van het
hartleven. Het bijschaven van denken. Het loslaten van oude patronen. De
crisis, die mensen dwingt zich af te vragen wat belangrijk is. Een schoonmaak,
fysiek en geestelijk. Hoeveel mensen geven achteraf niet toe, dat ze door hun
lijden van citroenen citroenkwast gemaakt hebben, van de nood een deugd, van
ellende een zegen?
Maar naast dit alles helpt de geestelijke wereld op duizend manieren, reikt mensen middelen, ingevingen, energie, steun, en inspiratie aan om het lijden te dragen
Zie een Koreaans
http://watchthegod.blogspot.nl/2012/04/noord-koreaanse-ellende-evolutie-en-hoop_6088.html
en een Somalisch leven
http://watchthegod.blogspot.nl/2012/05/een-boodschap-op-pinksteren-message-of.html .
En de geestelijke wereld weet, dat alle lijden tijdelijk is, dat het overgaat, dat er een tijd komt, dat de mens bijna blij is met zijn lijden, omdat het hem zoveel gebracht heeft.
En God en de geestelijke wereld geven de mens alle bewijzen van liefde, en ontzag, van hulp en ondersteuning, van subtiele correctie en liefdevolle begeleiding, van troost en genade, van liefde en van begrip.
En bovendien, krijgt de mens van God de grote belofte aan de tijdelijke en evolutionaire mens: hem in liefde te redden voor de eeuwigheid. Hem een eeuwig leven te bieden door het bouwen aan een geestelijk lichaam, tijdens zijn aardse leven.
Dit geestelijk lichaam gaat na de fysieke dood verder in geluk, in vreugde en in liefde.
Dit geestelijke lichaam wordt vanaf de conceptie reeds opgebouwd, door “Mijn God” en de “eigen” ziel.
Dit geestelijke lichaam wordt na de fysieke dood met liefde ontvangen, met liefde gereinigd, met liefde gezegend, met liefde genezen.
Dit geestelijk lichaam wordt met liefde verder gezonden op de weg naar het Vader-Moeder huis, naar God zelve.
Het lijden is tijdelijk, maar God is eeuwig en Diens mens zal dat ook zijn.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 108
