Waarom heeft U mij verlaten?
Ik ben hier. Wees gerust.
Waarom hoor ik Uw stem alleen en voel ik Uw steun niet? Ik ben aan het worstelen met het leven, moe van alle inspanningen, ga gebukt onder alle zorgen. Mijn nachten worden gekweld door onrust en nachtmerries. Ik probeer me aan U over te geven, maar mijn hele persoonlijkheid doet andere dingen.
Ik weet wel, dat U daar bent. En dat U zegt, dat dit een beproeving is, tijdelijk is, maar Mijn lieve God, waarom troosten die woorden mij niet, waarom voel ik ze niet?
Waarom voel ik me alleen, arme mens in een koude kosmos, alle troost lijkt zo ver weg, en de angst en de ellende zo nabij.
Uw stem, daar denk ik nu van, dat ik hem zelf verzin, de openbaringen lijken zo ver weg, de inspiratie is verdwenen.
Ik ben alleen met mijn lichaam, dat moe en gespannen en overbelast en ziek in bed ligt, en er is niets anders.
Ik ben alleen met een onrustige en verwarde geest, vol angsten en zorgen.
Wie ben ik om dan Uw stem te horen, zie mij aan, moet ik nu inspirerend zijn, ben ik een voorbeeld? Moet ik tonen, dat God in mijn leven mij een beter mens maakt? Is dit het dan?
Wees gerust. En weet, dat je geliefd bent door Mij. Aanvaard alles, vertrouw op Mij, laat alles. En verlaat Mij niet.
Wees gerust.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 109
