Mag ik U iets vragen?
Ik en vele anderen verwijten U niets, maar zijn dankbaar voor het leven.
Hoe komt het toch, dat sommige, ook gelovige mensen, zeggen: “ik zou God wel eens willen vragen waarom God niets doet aan het leed in de wereld ?”
Dat vertel Ik je.
Jullie uitgangspunt is, dat het leven mooi is, maar moeilijk.
Hun uitgangspunt is, dat het leven moeilijk is en dus niet goed.
Jullie kijken naar alles wat goed gaat, naar alle wonderen, naar het mysterie van het leven.
Zij kijken naar alles wat mis gaat.
Jullie kijken naar de schoonheid van het leven, en zien de door de mens veroorzaakte lelijkheid.
Zij vinden veel zaken vanzelfsprekend, maar als het mis gaat, kan dat alleen door God komen.
Hun neiging om alles wat goed gaat vanzelfsprekend te vinden en alles wat verkeerd gaat te wijten aan God is echt onredelijk.
Zij kijken naar het leven zonder perspectief, zonder realisme, zonder respect voor de macht en kracht en glorie van God, werkzaam in het aardse evolutieproces.
De aarde is een laboratorium van God.
God stimuleert in dit laboratorium de mens om uit te groeien naar het beeld van God. Maar het is Gods wil, dat dat alleen kan in vrijheid. De eerbied van God voor de vrije wil van de mens is immens.
God had er ook een kinderkamer en fabriek van kunnen maken, maar daar krijg je geen toekomstige zonen en dochters van God van, slechts automaten.
Veel mensen zullen hun leven lang gebukt gaan onder deze verwijten aan God. Troost je met de gedachte, dat zij na hun fysieke overlijden, of later, alles uitgelegd zullen krijgen. En alles zullen begrijpen.
Intussen zijn zij gezegend.
Wees jullie, die God niets verwijten, maar slechts dankbaar zijn, evenzeer gezegend.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 120
