Het lichaam is een windsel.
De emoties zijn een windsel.
Zijn denken is een windsel.
Zijn werk is een windsel.
Zijn huis is een windsel.
Zijn verlangens zijn een windsel.
Zijn dagelijks leven is een windsel.
De mens is een baby in windselen.
De Vader-Moeder weet het verschil tussen de baby en zijn windselen.
De baby zelf weet het niet.
Daarom koestert de Vader-Moeder de baby
En verzorgt de baby.
En verzorgt de windselen.
En ziet de baby opgroeien.
En laat het kind zich hullen in nieuwe windselen.
En wacht.
En laat het kind genoeg krijgen van zijn windselen.
En laat het kind ontdekken, dat hij niet de windselen is.
En zegent het verdriet, dat de windselen van het kind verscheurt.
En troost het kind, dat weent om het verlies van zijn windselen.En zegent het kind, wanneer het genoeg heeft van zijn windselen.
En het kind ontdekt Zichzelf.
En het kind ervaart dat hij altijd al God was.
Een God in windselen.
En ontdekt dat hij niet de windselen was.
En lacht de lach van de Boeddha.
En het kind wordt Zoon of Dochter.
En de Vader-Moeder laat los.
Het is volbracht.
Vrij naar: Het boek van Mirdad , door Mikhaïl Naimy,
hoofdstuk 4: De mens is een God in windselen, Rozekruis-pers
Nr. 149
Nr. 149
