Translate

zondag 9 maart 2014

De waan van het moment of de ruimte in het hier en nu




Het ego leeft in de waan van het moment, de persoonlijkheid in de ruimte van het hier en nu.

Zou U hier op in willen gaan?
Ik was nogal aan het worstelen de laatste dagen en besefte toen ineens, dat ik weer conclusies aan het trekken was, teveel in mijn ego zat, sudderend in het verleden en in de toekomst. Ik had weinig ruimte voor het op dat moment door mij als saai beleefde hier en nu.
En deze zin kwam bij me op, zeker van U?

Wat is niet van Mij?
Ik heb je deze zin ingegeven om je wat meer perspectief te bieden. Je realiseerde je hierdoor, dat je in de buitenste schil van de mens bezig was, waar de uiterlijke wereld, het verleden en de toekomst heerlijk hun gang gaan. En Ik wilde je graag weer contact laten maken met jouw innerlijk, de stilte, de ruimte, het waarderen van het hier en nu, het accepteren, dat alles is zoals het is.

“Het ego leeft in de waan van het moment”

Het ego ervaart altijd alles absoluut en grotesk. De op dat moment heersende negatieve emoties worden ervaren als waarheid. Men voelt het verleden als zwaard of men is bang voor de toekomst. Vaak gaat dit gepaard met onzekerheid, angst, zorgen of woede. De geestelijke wereld is niet tegen het ego. Integendeel. Het is een mooi instrument, een hulpmiddel op aarde een overgangsstaat tussen beest en geest, een middel tot evolutie. Hoe zouden Wij dit niet kunnen koesteren?
Maar het ego zelf denkt, dat het meer is dan een hulpmiddel, zit op haar eigen troon en waant zich het middelpunt van de kosmos. Maar dat is ze niet, en ze kan het ook niet aan, zoveel macht. De ellende des levens staat voor een groot deel op haar conto.
Het ego maakt de heersende emotie op dat moment tot waan van de eeuwigheid, tot absolute grootheid. En dit correspondeert niet met de werkelijkheid. Het is een waanhouding. Het is illusie. Het is onwaar.

“De persoonlijkheid in de ruimte van het hier en nu”

De persoonlijkheid is evenzeer een instrument, maar tot een groter belang. Bij de mens, bij wie de persoonlijkheid centraal staat, zit God op de troon, of het leven zelf, of het belang van de natuur, of het algemeen belang. Het innerlijk van deze mens wordt gekenmerkt door verdraagzaamheid, liefde, ruimte, er wordt niet geoordeeld. Er wordt niet gestreden, en er wordt niet geschift tussen goed en kwaad, tussen mooi en lelijk, tussen sympathiek en onsympathiek. In de ruimte van het hier en nu wordt het mooie en fijne gewaardeerd, gekoesterd en genoten. Het lelijke, moeilijke, negatieve wordt geaccepteerd als deel van het leven.
Men zegt ja tegen alles, men geeft liefde aan alles, met geeft aandacht aan alles. Men vindt het verleden interessant maar niet bepalend. Men laat het verleden los. Men vindt de toekomst inspirerend maar discutabel. Men laat de toekomst graag over aan de toekomst. Men weet het niet. Het heden krijgt ruimte, het hier en nu is vol en interessant en vol kansen en inzichten, vol acceptatie en liefde. Men luistert naar het innerlijk en waardeert de uiterlijke wereld. Men ervaart geen tweedeling. Het is een houding van openheid. Het is inzicht. Het is waar.

Mijn advies aan jullie allen is: je kunt geen twee heren dienen. Als je teveel in het ego zit, herinner je dan jouw innerlijk. Stap van het draaiende wiel van het ego naar de stilte van de as, naar de rust van jouw innerlijk. Naar het ware centrum van de mens. Daar wacht God.

Wees jullie allen gezegend