Mag ik U iets vragen?
Als ik bedenk, dat ik gewoon een aards mens ben, die zal sterven en ophouden te bestaan en dan me voorstel, dat ik dankzij U zal overleven en door zal gaan in de eeuwigheid dan raak ik telkens weer ontroerd.
Zou U iets kunnen zeggen over dat overleven?
Dat doe Ik graag.
En Ik dank je voor jouw terugkerende emotie. Wij zijn altijd blij als een mens de dingen naar waarde schat en Onze immense rol waardeert in jullie leven.
Jullie zijn schepselen van de
evolutie. Jullie zijn tijdelijke wezens. Jullie zijn dus gebonden aan de aardse
wetten van geboren worden, leven en sterven, vroeg of laat.
En God heeft jullie een
handreiking gedaan om deze dood te overstijgen middels de geestelijke
persoonlijkheid. Deze geestelijke persoonlijkheid groeit met jullie mee vanaf het
moment van conceptie, en neemt de zaak over na jullie fysieke dood.
En DAN….
Dan wacht jullie de toekomst,
een toekomst van kansen en wensen, van geluk en groei.Een toekomst waarin jullie alles wat mis gegaan is op aarde, in liefde en wijsheid kunnen rechtzetten, alles.
En een toekomst waarin jullie uiteindelijk zullen opgaan in een nieuw wezen, samen met jullie Godsvonk. En dan…worden jullie goden, goden die zelf zullen scheppen.
Want de kosmos is een broedplaats
van leven, van groei, van ontwikkeling, van kansen, het is een uitdijende kosmos
van liefde.
En daarin wacht jullie een
plek, die God voor jullie heeft bestemd.En de aardse evolutie werkt hier naar toe.
Een groei van aardse, primitieve apen naar eeuwige, scheppende goden.
Dus jouw ontroering is terecht.
Jouw ontroering is een erkenning.Jouw ontroering is gebaseerd op de waarheid.
Wees gezegend.
Wees jullie allen gezegend
