Mijn God, laatst passeerden twee mensen me en de ene verzuchtte: “Jezus, wat een gedoe”.
Ik dacht toen, wat zou de geestelijke wereld nu vinden van al dat bewuste en onbewuste gevloek? Sommige vloeken gaan mij door merg en been, zoals “godverdomme”.
Ik denk dan altijd erachter “niet maar zal me bewaren”. En soms zeg ik het dan ook: “weet je wel wat je zegt, God verdoem mij”! Mensen schrikken dan wel toch. Maar ik zeg ook wel eens Jezus, zonder dat ik me ervan bewust ben.
Zou U hier iets over willen zeggen?
Het is onvolwassen
gedrag en de geestelijke wereld blijft dan na zulk gedrag de mens die dat doet
kind van God noemen. Een zoon of dochter van God doet dat niet. Nooit. Jezus,
de grote zoon van God, voorop.
En wanneer jij zoiets
doet, zoals laatst, toen je hartgrondig Jezus riep en je je helemaal niet tot
Jezus wilde richten maar worstelde met iets wat jou tegenviel. Toen verzuchtte Ik “Ach, Mijn kind toch” maar je hebt het niet gehoord.
Gezegend zijn zij die nooit vloeken.
Wees jullie
allen gezegend
Nr. 354
