Zou U hier iets over willen zeggen?
En zo is het.
Altijd is deze mens
dan verloren, oh niet in de ogen van God maar in hun eigen gedachten- en
gevoelsleven. God koestert deze mensen nog meer dan Het de gelovigen koestert. Waarom?
Omdat ze hun hoop op
de eeuwigheid verloren hebben.
Omdat ze geen troost
zoeken waar die gevonden kan worden. Omdat ze eenzaam zijn en waanideeën koesteren over de zinloosheid van het leven. Omdat ze geen perspectief hebben.
Omdat ze de altijd aanwezige geestelijke hulp niet zien en erkennen.
Omdat ze verloren zijn voor zichzelf in een willekeurige koude kosmos waar de dood het einde lijkt.
En ze weten niet.
Dat ze leven in een
wereld van perspectief en hoop.
Dat ze gedragen
worden door God Zelve.Dat ze geliefd worden in hun totale zijn.
Dat ze gezien worden in hun vermeende geheimen.
Dat ze niet alleen zijn in een koude kosmos, maar leven in een wereld van liefde.
Dat ze hoop zouden moeten hebben vanwege de oneindige schone wereld die op hen wacht.
En ze zullen ervaren
Dat ze na hun
overlijden verbijsterd zullen zijn, zonder uitzondering, over hun dwaasheid en
onwetendheid op aarde.
Dat ze zich zullen
schamen voor hun halsstarrigheid.Dat dit ongeloof hen wel veel geleerd heeft over eenzaamheid en verdriet en isolement.
Dat ze worden geconfronteerd met een God Die alles vergeeft, alles rechtzet, alles goedmaakt en alles heelt.
Zij zijn gezegend in
hun onwetendheid.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 434
