Mijn God, mag ik U vragen?
Ik
vind het leven steeds moeilijker worden, niet door mijn persoonlijke situatie,
want ik ben een gelukkig mens. Maar ik zie het ook bij mensen om me heen. Er
zijn zoveel zorgen over de oorlog, over de economie, over het milieu, over de
negatieve invloed van internet op de jeugd, over ga zo maar door. Ik zie dat
mensen tobben, last hebben van zwaarmoedigheid, opzien tegen de toekomst,
rampen verwachten. En ik eveneens.
Hoe
houden we dit vol?
En de boer die ploegde voort, zei jouw vader tegen zijn gezin als er moeilijkheden waren en hij zag dat jullie er teveel in zwolgen. En dat zeg Ik nu tegen jullie. Jullie moeten gewoon doorgaan en Ik kan jullie niet geruststellen. Het wordt erger.
En Mijn enige advies is: probeer lichamelijk en geestelijk zo gezond mogelijk te leven. Probeer jullie innerlijke rust te bewaren. Probeer intussen toch nog te genieten van de mooie dingen des levens. En probeer jullie voor te bereiden op het ergste wat een mens kan overkomen zoals ziekte, honger, wanhoop, verdriet, angst en vernietiging. Dan valt het in jullie eigen leven misschien nog wel mee.
Heb vertrouwen, heb geduld, wees voorbereid want ge kent dag nog uur, leef in het hier en nu, koester mooie herinneringen en zwelg niet teveel in angst en zorg.
Leef, leef intussen
en troost je met de woorden, dat de boer voortploegde. Grote wijsheid, groot
inzicht, grootse ervaring. Want dat is wat jullie te doen staat. Gewoon
doorgaan. Hoe dan ook.
En in alle gevallen wacht jullie na jullie kortstondige leven van schoonheid en geluk, van onzekerheid en moeilijkheden, van kansen en risico’s een glorieus leven na de fysieke dood. Vertrouw daarop.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 555
