Translate

maandag 22 juli 2013

Euthanasie kan een daad van liefde zijn


Een paar jaar geleden was ik zijdelings betrokken bij de euthanasie van iemand. Ik worstelde toen wel een beetje vanuit mijn gelovige achtergrond met of het nu mocht of niet en vroeg God toen: "wat moet ik nu vinden van euthanasie?"
Een stem in mijn binnenste zei toe: “Het beëindigen van lijden bij iemand is een daad van liefde.”
Ik was er toen eigenlijk helemaal uit.

In Nederland gebeurt het met mondjesmaat, met duidelijke regels en met medisch toezicht. De discussie gaat steeds over hoe men kan beoordelen of er sprake is van ondraaglijk lijden, dus wanneer euthanasie mag en wanneer niet.  
Kunt U iets zeggen over euthanasie?

Het beëindigen van lijden bij iemand is een daad van liefde” heb Ik tegen je gezegd. Alleen wist je toen nog niet Wie tegen je sprak. Maar je hebt Mijn stem wel gehoord en sindsdien bejegen je het onderwerp met veel openheid en liefde. Dank hiervoor.

Waarom mogen jullie van jullie God wel het leven eindeloos rekken en het niet af en toe met goede redenen bekorten?
De medische wetenschap wordt gestimuleerd en gekoesterd door de geestelijke wereld, reden waarom jullie nu zo oud worden.
Jullie kunnen veel ziekten genezen, dankzij de medische en de geestelijke wereld.

Stel: iemand zal zeker gaan sterven, medisch gezien, lijdt uitzichtloos en heeft geen moed en kracht meer, wil gewoon dood.
Denken jullie dan, dat Wij er plezier in hebben, dat iemand zo lijdt, dat dat goed is voor zijn ziel, dat wij willen, dat iemand zo geteisterd wordt?
Stel: de dierbaren van deze mens regelen samen met de arts het uitzetten van een machine of het toedienen van een slaapmiddel en morfine of een dodelijke injectie.
Denken jullie dan, dat Wij boven zitten te wachten met verontwaardiging, de overledene straffen en de nabestaanden te zijner tijd het zullen aanrekenen alsof ze hun dierbare hebben vermoord?

Wij zijn liefde, Wij weten van de uitdagingen van het leven, Wij houden van de mens. Wij verwelkomen deze daad met liefde en begrip. Wij ontvangen de overledene met een omgeving van rust en genezing en zorgen voor liefdevolle begeleiders tot deze mens weer gezond en gesterkt verder kan met diens geestelijk leven.
Wij zenden energie en ondersteuning naar de nabestaanden en helpen ze met deze ondraaglijke daad te leren leven. Het is een zware beslissing een dierbare te laten inslapen en men kan dan gaan lijden aan schuldgevoelens. Wij echter zegenen ze.
Wij sterken de arts in diens medische verantwoordelijkheid, zodat euthanasie blijft gebeuren met grote zorgvuldigheid en goed toezicht.

Toch is er nog meer over te zeggen, Wij houden altijd erg van het hele verhaal.
Jullie mensen kijken anders tegen lijden aan dan de geestelijke wereld; wij zien ook regelmatig hoe lijden iemands persoonlijkheid bevrijdt van oude patronen en oude lasten, hoe diens ziel en geestelijk lichaam op gaan bloeien en bevrijd raken juist door dat lijden.
En wij pleiten niet voor euthanasie in alle gevallen en met veel gemak toegestaan. Want elke situatie vraagt zorgvuldigheid, liefde en aandacht en het mag niet zo zijn, dat een waardevol leven wordt beëindigd, omdat de familie het zwaar heeft, omdat de situatie uitzichtloos lijkt en dat misschien niet is of omdat de medische wereld denkt, dat ze god is, want dat is ze niet.

Maar in principe is weloverwogen euthanasie, met toestemming van de lijdende, in aanwezigheid van alle dierbaren en met medisch toezicht een zegen voor een onnodige martelgang.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 175