Mijn God, mag ik U vragen. Ik las een erg mooi interview met de schrijver Adriaan van Dis* en op een bepaald moment zegt hij, omdat hij er niet zo van houdt om mensen het hoofd te stoten ook als hij verbaasd is over henzelf , of hun gedrag, dit:
“Ik laat mensen graag in hun wonderlijke waarde”
Ik werd erg geraakt door deze zin en vond het ontroerend. Zou U hier iets over willen zeggen?
Mijn zoon, deze
houding tov mensen getuigt van een grote voorzichtigheid maar ook een grote
verbazing over de wonderlijke wegen van de mens en hoe de mens diens eigen
leven beziet. Eigenlijk is die verbazing die van de geestelijke wereld over wat
de mens vermag te doen op aarde, in zijn bijzondere evolutionaire gang van
voormalige aap naar geestelijk wezen. Maar meer nog is deze betoonde grote
voorzichtigheid die van God Zelve, die de mens, zijn vrije wil, zijn gang, zijn
zelfdunk, zijn neigingen en kortzichtigheden, zijn foute keuzes en vooroordelen
beziet met respect en veel liefde. God laat mensen graag in hun wonderlijke
waarde.
En als er andere
dingen nodig zijn in het leven, want de wereld kan niet draaien op mensen en
hun wonderlijke waarde alleen, dan zullen uiteindelijk de wetten van God een en
ander corrigeren.
Adriaan van Dis zij
gezegend.
Wees jullie allen gezegend
*Volkskrant, 19 augustus 2023
Nr. 557