Mag ik U wat vragen?
Ik merk, dat ik regelmatig ’s ochtends vroeg wakker schiet,
zo tussen 4-6 uur, en dan voel ik me heel vervelend. Soms neerslachtig, soms
ben ik bang, soms zie ik erg tegen de dag op, soms ben ik eenzaam en vraag me
af, wat het alles voor zin heeft.
Ik heb het niet altijd, maar het kan heel heftig zijn,
allerlei negatieve emoties bespringen me dan, en soms ben ik verbaasd over de
heftigheid.En bijna altijd verdwijnt het in de loop van de eerste uren van de dag volledig.
Ik vraag me dan af: wat betekende dat nu weer? Hoe komt het
dat het helemaal verdwenen is, waar komt het vandaan? Zou u daar iets over
willen zeggen? Ik neem aan, dat meer mensen hier last van hebben?
Veel mensen herkennen
dit. Hoe meer men gevoelens een goede plek geeft in het leven, hoe sterker ze
worden ervaren. Mensen die hun gevoelens flink onderdrukken, hebben hier geen
last van , maar die ontwikkelen dan mogelijk ineens een depressie of een
lichaamskwaal.
En dan is er een
groep, die nergens last van heeft, omdat ze oppervlakkig zijn, of (nog) geen
problemen hebben.
Het is een eenvoudige
schoonmaak, waar je mee te maken hebt, en het gaat aldus.
Op de dag maak je van
alles mee, en gevoelsmatig kan dat niet altijd verwerkt worden.De reacties, de bijbehorende emoties, het verwerken van wat gebeurd is, dat alles geschiedt ’s nachts. Door het menselijke bewustzijn wordt, met behulp van de geestelijke wereld, alles geordend, herbeleefd, in dromen geuit, opgeruimd of genezen. En de diepte van de emoties, die jij ’s ochtends vroeg ervaart, zijn niet meer dan het fijnstof in de lucht na het stofzuigen, het restje rotzooi op de bodem van een afwasteiltje. Als dat is opgeruimd , ben je klaar, kun je vrolijk verder.
Gestofzuigd, afwas
gedaan, de dag verwerkt.
En dan kun je daarna
aan een volgende klus beginnen, aan een nieuwe dag beginnen.En het ego gaat met dat vreselijke uurtje graag aan de haal met opblazen van emoties en het trekken van conclusies. Niet doen.
Gewoon doorgaan, en dan lost alles zich op. Klaar is Kees.
Wees jullie allen gezegend
Nr. 190
