Zou U hier iets over willen zeggen?
Het lijkt
onnatuurlijk, dat een kind overlijdt en dat de ouders het kind te grave dragen.
Groot verdriet en de
grote vraag: waarom?
Echter, het is heel
natuurlijk.
Een moedereend
verliest soms 11 van haar 12 jongen. Een roofvogelpaar raakt één van de twee
jongen kwijt aan droogte en voedselschaarste, terwijl ze maar eens in de vier
jaar jongen voortbrengen. Een zebrajong valt ten prooi aan een groep leeuwinnen
en dezelfde leeuwinnen hebben meegemaakt dat een nieuw dominant mannetje hun
jongen doodt, omdat ze niet van hem zijn.Maar dit onderwerp gaat niet over het verdriet en het waarom? Niet over toeval en lot. Niet over oorzaak en gevolg. Niet over zingeving en aards lijden.
Dit onderwerp gaat
over het leven na de dood van een te jong gestorven kind, zeg Hans, een
jongetje van 10 jaar.
Zijn ouders en ouder
zusje zitten om zijn bed, terwijl hij bezwijkt aan uitputting door een
terminale kanker in zijn bloed. Zijn geest heeft zich al enigszins
teruggetrokken, omdat het lichaam de levendigheid van het innerlijk niet meer
kon bevatten en uitdrukken. Wanneer zijn lichaam het begeeft en de ouders en
zijn zus overmand worden door verdriet, wordt zijn geestelijk lichaam bewust in
slaap gebracht.
Het geestelijke lichaam van Hans wordt
weggebracht naar een bijzondere sfeer.Spiritisten gaan hiervan smullen, maar het is naar waarheid.
Deze sfeer bestaat
uit een immens groot afgebakend gebied in de geestelijke wereld, niet eens al
te ver van de aarde, waar kinderen tot 16 jaar naar toe gebracht worden. Je
hebt drie sferen: van 0-3 jaar, van 4-9 en tenslotte van 10-16 jaar. De
sfeer van Hans is dus speciaal voor kinderen van 10-16 jaar.
Het concept van deze
kindersferen is hetzelfde, en bevat de volgende ingrediënten:
- Herstelhuizen
- Groepswoningen
- Scholen
- Sportfaciliteiten
- Recreatiegebieden
- Veel parken en natuur met
waterplaatsen, beken, hoge bomen, bloemenvelden en grasveldjes.
- De begeleiders
De kinderen wonen in
groepjes van vier kinderen met twee volwassen begeleiders. De begeleiders hoeven
geen echtpaar te zijn. Bijzonder snel bouwen de gearriveerde kinderen met hun
nieuwe familie een intense vriendschap- en liefdesband op. De kinderen worden
op alle mogelijke manieren geholpen het verdriet om hun gezin op aarde en het
heimwee een plekje te geven.
Aan de begeleiders
worden hoge eisen gesteld: niet op het vlak van pedagogie en opvoedervaring,
want het zijn vaak persoonlijkheden, die geen kinderen hebben gehad op aarde.
Beginnen aardse ouders niet ook altijd met gebrek aan ervaring?
De begeleiders zijn
niet perse een man en een vrouw, dat hangt volledig af van wat de kinderen op
aarde hebben meegemaakt, hun karakter, hun behoefte en hun levensdoelen.Maar….aan welke eisen moeten begeleiders in de kindersfeer wel voldoen?
- Zij moeten leerbaar zijn en open: zij hebben
zelf begeleidend toezicht bij vragen en problemen
- Zij hebben een goed ontwikkeld
gevoelsleven
- Zij hebben een uitzonderlijk groot
hart en veel liefde te geven
- Zij hebben zelf op aarde verdriet en
het overlijden van dierbaren meegemaakt, zodat hun empathisch vermogen
groot is.
- En ten slotte: zij hebben een
uitzonderlijk groot gevoel voor humor.
We gaan terug naar Hans.
Hans verblijft korte
tijd in een herstelhuis, waar zijn beschermengel, zijn ziel, zijn overleden
grootmoeder (zij heeft hier tijdelijk toestemming voor) hem verzorgen en
begeleiden naar een lichamelijke (astrale)
en geestelijke gezondheid.
Pas als hij volledig
hersteld is, en dat duurt geen twee weken, begeleiden zijn grootmoeder en zijn
beschermengel hem naar zijn nieuwe familie. Totdat hij volledig is gewend,
worden af en toe ontmoetingen gearrangeerd tussen hem en zijn grootmoeder. Dit
is een speciale constructie, want zij
past niet in de kindersfeer.
Hans komt als tienjarige
in een groepswoning met twee begeleidende ouders, die op aarde broer en zus
waren. Hij krijgt een kamer met een “broertje” van 11. Het gezin heeft nu weer
vier kinderen en leeft in grote lijnen het leven van een aards ouderpaar, dat
bestaat uit werk- en schoolperioden, vrije tijd en ontspanning, sport en
nachtrust.
Alles wordt gedaan om
Hans gelukkig en zorgeloos te laten opgroeien tot hem een levenstaak wacht op
zijn zestiende levensjaar.
Hier wordt verder
niet ingegaan op wat onderwezen wordt op de scholen, hoe de gemeenschappen zijn
samengesteld, hoe kinderen groter worden in andere dan aardse tijdsnormen, hoe
af en toe Hans zijn aards gezin mag “bezoeken’ en hoe de gezinssamenstelling in
kindersferen kan veranderen als er verhuist wordt van de ene sfeer naar de
andere.
Een vroege dood van
een kind wordt op duizend manieren opgevangen en genezen in de geestelijke
wereld.
Want God is liefde.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 191
Nr. 191
