Wij bezien de mens en
zien zijn grootsheid, zijn potentie en zijn vermogen om naar Ons toe te groeien.
En wij zien zijn beperkingen en verkeerde keuzes en zijn al te grage bereidheid
zich te verliezen in het verkeerde.
Wij zien de
kwetsbaarheid van de mens. Wij zien in ieder mens louter zijn kwetsbaarheid.
Wij bezien hem zonder oordeel, vol liefde en mededogen.
Wij zien in de meest verstokte afgestompte ontspoorde misdadiger slechts een mens, slechts een kwetsbaar mens.
En We zien wat hij
over zichzelf afroept in verwarring en in onwetendheid.
En We voorzien hoe
hij al zijn daden ooit moet verantwoorden.En We voorzien hoe hij elke wond, bij de ander opengereten, zelf moet toedichten met zijn eigen vlees.
En Wij voorzien hoe hij elke liefdeloze daad teruggeworpen krijgt in zijn eigen schoot.
En We voorzien hoe zo’n mens zijn eigen lijden schept, zijn eigen ondergang bewerkstelligt en Wij spreken ach en wee over hem uit.
En We voorzien, dat dit zijn weg moet zijn.
Want sommigen leren
door liefde en zachtheid, door overgave en geduld.
Maar anderen leren
slechts door met hun hoofd tegen de muur gesmeten te worden door het leven en
bloedend en kreunend op te staan met een veranderde levenshouding. Maar uiteindelijk zijn alle wegen een weg naar God, ook al zijn het lange en kronkelige omwegen.
Ieder mens is Ons
dierbaar.
Christus heeft het
leven met zulke inzichten voorgeleefd.Gezegend zij Zijn voorbeeld.
Wees jullie allen
gezegend
Nr. 198
