De mens lijkt alleen te zijn

Ik zit in een klooster en verschillende psalmteksten raken mij erg.

Ze gaan over de worsteling van de mens, de momenten dat hij zich verlaten voelt, en lijkt overgeleverd aan de pijn van de wereld of het harde oordeel van de mensen.
Zou U hier iets over willen zeggen?

 

Psalm 42

Tot God, mijn rots, wil ik zeggen:
‘Waarom vergeet u mij,
waarom ga ik gehuld in het zwart,
door de vijand geplaagd?’

Mij gaat door merg en been
de hoon van mijn belagers,
want ze zeggen heel de dag:
‘Waar is dan je God?’

Psalm 44

Word wakker, Heer, waarom slaapt u?
Ontwaak! Verstoot ons niet voor eeuwig.
Waarom verbergt u uw gelaat,
waarom vergeet u onze ellende, onze nood?

Onze ziel ligt neergebogen in het stof,
ons lichaam vastgekleefd aan de aarde

Sta op, kom ons te hulp,
verlos ons, omwille van uw trouw!

Mijn zoon, deze woorden drukken de eenzaamheid van de mens uit. Zoals je beschrijft, in zijn moeilijke momenten, als hij verlaten lijkt door God. En overgeleverd is aan de pijn van het lichaam, de eenzaamheid van de geest of het alleen zijn in de kosmos.

Weet jullie allen, dat dat niet zo is.

Weet, dat jullie als jullie pijn en eenzaamheid en verlatenheid ervaren, omgeven en gekoesterd wordt door de geestelijke wereld. Weet, dat alles gezien wordt, en dat alles wordt aangereikt wat mogelijk is.

Maar…..er zijn nu eenmaal momenten, dat jullie er alleen voor staan.

Door de gang van de evolutie.
Door de autonomie van het lichaam.
Door de fixatie van het denken.
Door momenten van verwarring.
Door de illusie van oppervlakkigheid.
Door de beproeving van het moment.
Door de  overdrijving van de emotie.
Door de hoogmoed van het ego.
Door de prijs van de causaliteit.
Door de vergetelheid van het individu.

Maar weet, dat jullie op die momenten gekoesterd worden en verzorgd.

Door jullie beschermengel.
Door jullie geestelijk lichaam.
Door jullie ziel.
Door God.
Door jullie dierbaren in de geest.
Door de engelen van troost, en liefde en genezing.

Altijd is het tijdelijk.

Ooit zal het ophouden.
Altijd worden jullie gered.

Doorzien jullie de waan van het moment.

Wees jullie allen gezegend 

Nr. 194