Negen dagen geleden bezocht ik een optreden van drie gospelkoren in een kerk van de Evangelische Gemeente in Nieuwegein*. Ik wilde graag vertellen wat ik ervaren heb en U vragen om hier op in te gaan, of ik dus een en ander correct beleefd heb?
Alles wat je beleeft
is correct, mag er zijn, heeft reden, is goed, maar je bedoelt te zeggen, of
jouw interpretatie van wat je ervaren hebt klopt met wat daar gebeurd is?
Ja, dat bedoel, ik, dank U.
Ik zal er op in gaan.
Vertel maar.
Ik ging met mijn nichtje.
Wij houden beiden van U, God, echt. We zijn diepgelovig, maar
misschien moet ik zeggen, dat we veel met U bezig zijn en ieder op ons eigen
manier dichter bij U proberen te komen.Ik zal het bij mezelf houden, maar ik begreep nadien dat zij ongeveer hetzelfde heeft ervaren.
De koren waren nog niet begonnen, of ik voelde me al geraakt in mijn hart.
Maar toen begonnen ze te zingen!De vreugde van de gospels, de overgave, de devotie, de liefde voor God, dit alles werd voelbaar toen de 120 mensen aan het zingen waren. En na een tijdje konden we niet meer blijven zitten.
We moesten meedeinen, meeklappen, meezingen.
En op een bepaald moment bij een bepaald nummer voelde ik letterlijk hoe heel mijn wezen van U hield, ik was vervuld van mijn liefde voor U en ik schreeuwde energetisch uit: “ ik houd van U, ik houd van U, ik houd van U”.
En dat gevoel overweldigde me zo, dat ik tranen in mijn ogen kreeg en het gevoel had alsof mijn hele hart en mijn hele lichaam mijn liefde voor U voelden, en uitstraalden, en uitten.
Een ander zegt: die laat zich even opzwepen.
Maar ik zeg: het enthousiasme van iedereen hielp me om mijn liefde voor U te ervaren, en wel totaal, en met mijn hele wezen, en met mijn lichaam ook, terwijl vaak gebed plaatsvindt in mijn hoofd of in mijn hart.
Kortom: Oh Mijn God, wat was het ontroerend, wat was het
fijn, wat ben ik blij met deze energetische en fysieke ervaring met U.
Het is me dagen bijgebleven, en als ik eraan denk, komt het weer
terug.U bent Mijn liefde, Mijn steun, Mijn alles, Mijn God.
Nou ja, en nu zou ik U graag horen.
Je hebt het mooi
verwoord, en Ik zeg je dit, Mijn zoon, verheug je inderdaad over deze onmiddellijke
en fijne ontmoeting met Mij, verheug je, dat je Mij hebt ervaren in jouw hart
en jouw lichaam, en weet, dat je dit vaker kunt ervaren, elke keer als je je
onderdompelt in de gebeurtenis van een gospelbijeenkomst.
En verheug je in het
besef, dat vrijwel iedereen die avond dit heeft ervaren. Zo machtig is de gospel.
Zo werkt dat, de
energiekracht, de energievorm, de opgebouwde lading, de geestelijke kapel, de
gestalt van energie van en rondom een gospelkoor.
Wat gebeurt er dan
precies?- Samen zingen geeft altijd energie, ontlaadt spanning en verbindt
mensen tot één groep, familie, het is een echt “coming together”.
- De theologie van de gospel is uiterst eenvoudig, je zou kunnen
zeggen bijna conservatief en primitief, het is een zeer beperkte doch
krachtige boodschap over God, over het gebed, over Jezus. Maar eigenlijk
is dat niet echt belangrijk, niet voor de mensen zelf, niet voor de
geestelijke wereld, niet echt.
- Belangrijker is, dat men contact maakt met de geesten van devotie,
van overgave, van samenzijn. Met de geest van liefde voor elkaar en met de
geest van liefde voor God. Deze devotionele overgave is belangrijk, is
fundamenteel, is essentieel, raakt en steunt en voedt de mensen. Zozeer
zelfs, dat veel bezoekers van de ene gospelmeeting leven naar de andere,
dit ervaren als spiritueel hoogtepunt in hun leven, als krachtbron, als
lichtpunt in hun soms kommervol bestaan.
- Deze devotie richt zich veelal tot God of Jezus, maar het maakt
God niet uit tot wie men zich wendt, als men zich maar overgeeft. Dus
iemand die diepgeraakt wordt, zoals jij die avond, door
het gebed: “King Jesus is a listening when you pray”. Jij had tranen in
jouw ogen, en je voelde zoveel liefde op dat moment voor Jezus. Daar neem
Ik ook deel aan, Mijn zoon, en Ik kom daardoor ook heel dichtbij jou. In
de geestelijke wereld bestaat geen jaloezie, en we zijn allen evenzeer
verheugd als een mens zich voor Ons of één van de Onzen openstelt, van
Mohamed tot Tara, van Boeddha tot Jezus, van Jahweh tot God.
- Deze overgave, deze devotie worden in gospelbijeenkomsten vrijwel
altijd ervaren in het hart. En dat heeft God graag, want daar zetelt de
liefde, daar komen, de drie bovenste en de drie onderste chakra’s samen,
daar vindt de kruisiging plaats van het ego, daar is de overgave van het
fysieke aan het geestelijke, daar in het hart bevindt zich de mystieke
roos, de kapel van de geestelijke persoonlijkheid, daar wacht God op Diens
mens. Liefde voor elkaar, liefde voor God worden daardoor mogelijk en makkelijk,
bereikbaar en beschikbaar, aangeboden en ervaren, gevoeld en geweten.
- En jullie mogen weten, dat in de gospelervaring het hele lichaam meedoet, door het meedeinen, het staan, het strekken van de armen naar boven, door het openhouden van de handen naar de hemel, door het staan met de voeten op de grond. Hierdoor vindt een krachtige doorstroming plaats van de oude zware energieën naar moeder aarde en door de ruimte die hierdoor ontstaan is stromen van boven hogere geestelijke energieën het lichaam binnen.Jullie lichamen worden aangesloten op Gods transformator, en de energetisch impact, de genezing, de geestelijke werking zijn reusachtig.
- Dankzij het Afrikaanse volk, dat veel beter dan de andere rassen
haar band met het lichaam, het respect voor de eigen lichaamskracht en respect
voor de werking van het lichaam heeft behouden. Gospel is een prachtige en
door God zeer geliefde kruisbestuiving van het Christelijke geloof en het Afrikaanse
respect voor de lichamelijke grootheid. De Christenen hebben het door de slavernij
in de nieuwe wereld opgepikt. Maar de Joden, de Hindoes, de Moslims, de Boeddhisten
zouden met evenveel gemak en met dezelfde vreugde het kunnen ervaren. Maar
zo is het niet gegaan.
- Maar gospel als methode is voor iedereen beschikbaar, het is een
snelle, effectieve en mooie methode om dichter bij God te komen.
De gospelkoren zijn gezegend.
Wees jullie allen gezegend
*Zie www.alivegospel.nl datum 20 juni 2015
Nr. 282