Ik stond eens bij een zeer mooie zeker twee honderd jaar
oude rode beuk. Ik keek vol bewondering naar die beuk en zei hardop:
“oh wat ben jij een mooie boom!”.
Ik werd overvallen door een gevoel van ontzag en respect en
voelde ineens, dat dit een zeer machtig wezen was met wijsheid en bewustzijn .
Ik kreeg toen heel duidelijk een zeer sterk gevoel terug wat ik niet had
verwacht. Ik voelde me even één met de beuk. De beuk liet mij voelen, dat ze
het zeer waardeerde dat ik haar mooi vond, dat ik genoot van haar schoonheid en
dat dat één van haar taken was: de mens te steunen in het leven. Ik was erg
onder de indruk. Het gevoel dat de beuk me teruggaf is me dagen bij gebleven:
de eenheid met dat prachtige, levende bewustzijn!
En nu trof ik op internet dit verhaal van Mike Hernandez*
Het bos werd
gekenmerkt door een mooie mix van jonge en oude bomen, die schaduw
voortbrachten, en ik heb er vooral van genoten om er elke ochtend langs te wandelen. Ik ben niet erg dol op
warmte (dat wil zeggen boven de 63 graden F) en de bomen voorzagen me van een
koele schaduw die me een goed gevoel gaf en me hielp om me fit en helder
geestelijk voor te bereiden op waar ik die dag mee aan de slag moest. Ik
vermoedde totaal niet, dat één van deze bomen mijn leven voor altijd op een
zeer belangrijke manier zou veranderen. ...... ..
Een groep bouwvakkers
viel me op, met enkele graafmachines achter een omheind gebied recht tegenover
de bomen .........
Toen ik over het
trottoir in de richting van het groepje bomen liep, keek ik toevallig naar
links. Tot mijn schrik zag ik een van de graafmachines de bomen met zijn lange
arm duwen en beuken, kennelijk in een poging om ze tegen de grond te krijgen en
ze te verwijderen uit de omgeving. Ik was verbijsterd. Ik was sprakeloos. Ik
was geschokt ...... ..Ik voelde me meteen gedwongen om naar het bosje van bomen
te rennen en hield stil voor de grotere, oudere boom. Ik keek recht omhoog naar
de boom en zei: "Oh mijn god! Waarom doen ze
dit? Waarom zijn ze je aan het vellen? Wat is hier aan de hand ?! "
Ik stond op het punt in tranen uit te barsten.
Met een stem die
kristalhelder en heel hoorbaar in mijn hoofd klonk, zei de boom: "wees niet bang, mijn zoon. Maak je geen zorgen. Zo
gaat het in het heelal. Dit is een onderdeel van ons leven. Treur niet – wees
in plaats daarvan blij''. “Maar ze zijn je aan het vellen! Waarom doen ze dat
toch? Oh, nee! ", zei ik. Op dat moment wilde ik in huilen
uitbarsten. Maar de oudere boom stond het me niet toe! "Huil
niet, mijn zoon. Dit is slechts een deel van ons leven zoals de dood voorwaar
een deel van jouw leven is. Wees blij dat we verder gaan. Wees blij met jouw
leven. Wees blij dat de Schepper je heeft gezegend. Huil niet, blijf lachen.
Blijf gewoon lachen. " Vanaf dat moment kon ik niet (meer) huilen,
hoezeer ik het ook wilde. Het enige wat ik kon doen was lachen.
Toen realiseerde ik me
ineens. Ik was in gesprek met een boom! Ik was aan het praten met een boom!
"Hoe komt het dat ik tegen je praat? Waarom klinkt
jouw stem als de mijne? Ben ik gek? Wat is hier aan de hand " Toen
zei de boom: " Dit is slechts één van jouw
vele verborgen gaven, die nu er aan toe zijn om zich aan je te openbaren.
......... . Je zult met nog veel meer bomen gaan spreken en vanaf nu zal een
raad van bomen je helpen op verschillende terreinen in jouw leven. Je zult ze
in jouw eigen stem horen, zodat je kunt begrijpen wat ze tegen je zeggen. Je
zult absoluut weten wanneer een boom tot je spreekt. " Toen hij dat
zei, voelde ik een zeer specifieke tintelende gewaarwording en beweging in mijn
gedachten en in het midden van mijn borst. Tot op de dag van vandaag, weet ik
wanneer ik echt met een boom aan het praten ben, omdat ik dan diezelfde
nauwkeurige gewaarwording ervaar. ..........
Om nu te zeggen dat ik
niet kon niet geloven wat er net gebeurd was met mij is een groot understatement. Ik voelde me veranderd. Ik
voelde me als het ware een ander mens. Ik voelde me als een waarlijk gezegend
mens. Oudere Amerikaanse Indianen zeggen dat je kunt praten met de natuur, met
dieren en met onze “gevederde vrienden", als je gewoon jouw geest hiervoor
openstelt. Ze hebben zo gelijk. Dit doet
me denken aan een gezegde van Walking Buffalo van het Nakoda Volk (ongeveer begin
jaren 60):
"Weet je dat bomen kunnen praten? Nou, dat doen ze.
Ze praten met elkaar, en ze praten tegen jou, als je wilt luisteren. Het
probleem is, dat witte mensen niet luisteren. Ze hebben nooit geluisterd naar
de Indianen, en dus vermoed ik, dat ze evenmin gaan luisteren naar de andere
stemmen in de natuur. Maar ik heb veel van bomen geleerd, soms over het weer,
soms over dieren, soms over de Grote Geest. "
Nu U , Mijn God.
Mijn zoon, dank je
voor de aftrap.
Alles op aarde heeft
bewustzijn, hoe kan het ook anders. Maar dat wil niet zeggen, dat een boom de
gevoelens heeft van een dier of een mens, of dat een brandnetel evenveel
ervaart als een beuk. Er is wat nuance nodig.
Jij en Mike hebben
contact gehad met de spirituele tegenhanger van de boom, die meer geestelijke
vermogens heeft, uiteraard, dan de fysieke boom. Jullie spirituele lichaam
heeft ook meestal meer vermogens dan jullie aardse persoonlijkheid. En jullie
ziel kan weer meer dan jullie geestelijke persoonlijkheid, en jullie Godsvonk en
God nog meer. En dan zijn we er wel zo ongeveer.
Laat dit in deze blog
de boodschap zijn: de mens ziet de fysieke verschijning van planten en bomen,
maar dat is slechts een klein stukje van de werkelijkheid. Elke plant en boom
heeft ook een geestelijke “collega”, die de aardse verschijning koestert en
verzorgt en liefheeft. En deze geestelijke collega’s worden op hun beurt
gesteund en gevoed door de deva of groepsziel van deze betreffende planten- en
diersoort.
En het moge duidelijk
zijn, dat een brandnetel, met alles respect voor deze mooie plantensoort, geen
hersenen heeft zoals een dier, en geen gevoelsleven en ontwikkelde chakra’s
zoals een mens, maar dit moet gezegd:
Alles wat een mens
doet met planten en bomen, waarderen, kweken, veredelen, eten, omhakken,
vertrappen of vervuilen wordt ervaren, en deze ervaring is niet alleen fysiek
maar ook gevoelsmatig en mentaal. Dit geschiedt
in nauwe samenhang tussen de plant, zijn geestelijke tegenhanger en de
deva van die plant of boom.
En deze prachtige, spirituele
en door God geschapen en bedoelde en door de evolutie verfijnde samenhang moet
niet worden onderschat of veronachtzaamd door de mens.
-
Een boom “ervaart” het wanneer een
mens van hem geniet
- Een krop sla “weet” dat ze gekweekt
wordt om gegeten te worden.
- Een plant wordt “graag” geplukt als ze
dient om te genezen.
- Een bloem leeft o.a. om te worden
gekoesterd door de mens om diens schoonheid.
- Een bloem “is bereid” om korter te
leven als ze geplukt wordt voor een vaas, omdat dan uitgebreider wordt genoten
van haar schoonheid.
- Een grasperk krijgt “graag bijtijds
aangekondigd” dat er gemaaid gaat worden of een struik dat ze gesnoeid
wordt, zie blog http://watchthegod.blogspot.nl/2015/08/eerst-vertellen-dan-pas-snoeien.html
- Plantensoorten “waarderen” het, dat ze
opgroeien in een moestuin met een grote variatie van bloemen- en
plantensoorten.
- Een aardappel “voelt” zich meer
beperkt in groei en bloei en voedzaamheid op een monocultuur van aardappelen
dan in een veldje met andere soorten.
- Planten in een natuurlijke tuin zijn
“gelukkiger” dan die aan de rand van een tegeltuin.
En de
aanhalingstekens zijn bewust geplaatst om iets aan te geven. Hier wordt even in
het midden gelaten waar de mentale en gevoelsmatige gewaarwording precies
plaatsvindt. Dit kan zijn op fysiek niveau (plant of boom zelf), op spiritueel
niveau (diens geestelijke collega) of op werelds niveau (de deva). En ook hoe die wisselwerking is. Dat is hier
in dit verband geen onderwerp van gesprek. Maar de emotionele en mentale
ervaringen van planten en bomen vinden wél plaats.
Kortom: er komt een
tijd, zoals nu gewoon is in de tuinen van Findhorn*, dat de mens met een
bewuste en respectvolle houding omgaat met de planten- en boomsoorten om hem
heen. Maar daar is nu nog veel respectloosheid, gemakzucht, nonchalance en
wreedheid. En de gevolgen daarvan zijn zich aan het uitstorten over de
mensheid.
Verminderde
weerstand, depressies, ziektes, psychiatrische aandoeningen onder zelfs jonge
kinderen, geestelijke onrust en angst zijn slechts enkele van de gevolgen.
De plantenwereld is
het tweede machtige rijk op aarde, heeft meer historische rechten dan het rijk
der mensen en laat niet met zich sollen.
Mike Hernandez zij
gezegend.
Wees jullie allen
gezegend
*De gave van het Spreken met Bomen, geplaatst op 01/30/2013.
Zie hiervoor
https://mjhernandeztarot.wordpress.com/2013/01/30/the-gift-of-talking-to-trees
Nr. 314