Daar is dan altijd nog de schoonheid

 Gezegend zijn zij die schoonheid vinden op nederige plekken waar anderen niets zien (Camille Pissaro)

 Zou U hier iets over willen zeggen?

 Wijze, ware, en oh zo eenvoudige waarheid. En weet dat het leven ondraaglijk zou zijn als de mens dit niet van nature kon. Troost en hoop en schoonheid halen uit kleine of “nederige” dingen om hem heen. Het leven zou ondraaglijk worden, en zeker te moeilijk en uitzichtloos. Want de moeilijkheden des levens kunnen iemand bevliegen als wespen een glas limonade. Maar daar is altijd schoonheid te vinden. Dus is Mijn commentaar hiermee dan gedaan wat betreft deze wijze woorden?

 Nee, zeker niet, want Camille Pissaro doelt op dit: een mens kan altijd meer schoonheid gaan zien dan voorheen, op nederiger plekken dan hij dacht, en op plekken waar een ander aan voorbij loopt. En zo meer steun en troost en perspectief ervaren dan hij al gewend was. Dus de boodschap is eerder, dat dit een eindeloos proces is en dat een mens steeds meer kan gaan zien.

 En dit kan er uiteindelijk toe leiden dat een wijs en spiritueel iemand zegt: ach wat is dit mooi, hoe kan het bestaan? En wat ben ik de goede God dankbaar, ondanks mijn ellende en moeilijkheden.

 Er is veel schoonheid in de wereld en deze is louter en alleen bedoeld om een schitterende omgeving te scheppen voor de mens in wording.

Camille Pissaro is gezegend.

 Wees jullie allen gezegend

Nr. 561

De macht van een liefhebbend hart

De God van de liefde woont in hem of haar die bemint, niet in degene die bemind wordt (Plato)

Mijn God, zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn Zoon, één van Mijn favoriete onderwerpen! Natuurlijk wil Ik dat.

Eerst maar even een noodzakelijke correctie. De God van de liefde woont natuurlijk in alles en iedereen, en zeker in de mens op aarde, die begiftigd is met de  vrije wil en in een mens die bemind wordt, en zeker ook in een mens met een hart dat lief kan hebben.

Kortom, God woont in alles en iedereen.

Het is toch één van Mijn favoriete onderwerpen omdat God maximaal tot Diens recht komt in een mens die liefheeft. Niet per se in een gelovig mens, maar in een mens die liefheeft.

Elk mens die liefheeft, staat zeer  dicht bij God en God is deze mens zeer nabij. En een liefhebbend hart vermag veel op aarde.

Maar eerst het hart, en als het helemaal werkt volgens Gods plan, een liefhebbend hart. Wonderbaarlijk instrument, magisch orgaan, luisterrijk onderdeel van het aardse bestaan, glorieus wapen tegen de duivel, magistraal hulpmiddel bij ziekte en verderf, verslaving en stoornis. Zegenrijk hart. Genezend en levend en zegenend en machtig orgaan. Hoeveel slechter zou de staat van de aarde zijn zonder de miljoenen liefhebbende harten?

Een moeder die haar kind koestert.

Een kind dat een insect redt.

Een politieman die een kwetsbaar iemand beschermt tegen een crimineel.

Een soldaat die zijn vaderland verdedigt tegen onredelijke vijanden.

Een boer die zijn grond verzorgt.

Een winkelbediende die haar klanten vriendelijk bejegent.

Een fabrikant die goed voor zijn medewerkers zorgt.

Een politicus die hard werkt voor zijn idealen.

Een verzorger die het kwakkelende lichaam van een oud iemand verzorgt.

 

Oh mens, staar je niet blind op de oorlogen en ziekten in deze wereld, op de natuurrampen en het onrecht in landen, op jouw eigen leed en verdriet.

Dat alles is er zeker.

Maar er is nog veel meer.

En bovenal is daar het liefhebbend hart.

Zie om jouw heen en weet dat het liefhebbend hart de wereld overeind houdt.

Weet dat het liefhebbend hart de troost is van de ongelukkigen en de redding van velen.

Vertrouw op het liefhebbend hart.

En vertrouw erop dat het liefhebbend hart zal zegevieren in deze onzekere tijden.

Want God woont in een liefhebbend hart.

God koestert het liefhebbend hart als tempel op aarde.

God werkt vanuit een liefhebbend hart het allerbest en er is geen andere duurzame zegevierende macht op aarde.

Plato zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 560 

Mijn geliefd kind

Mijn God, mag ik U vragen. Ik volgde een podcast waarin Jan Geurtz spreekt over de liefde voor jezelf. Ik werd er door geraakt en een paar dagen lang werd ik elke keer zo blij van binnen als ik hier aan dacht. Ik voelde de huid van mijn gezicht oplichten, bijna omhoog getrokken worden naar U ipv naar beneden door de zwaartekracht. Ik moet rondgelopen hebben met de smile van een oude aap. Maar intussen lichter, liever, vrolijker, blijer met en over mezelf. En dat om niets. Alles was goed en mooi. En heel goed te doen, ook alle moeilijkheden,  Ik keek naar mezelf met alle acceptatie en liefde en vreugde die er in me is en ik was wel verbaasd, dat wat ik ooit van U heb geleerd ik nu pas weer zo helemaal meemaakte door de woorden van Jan Geurtz. Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn geliefd kind, voel je gezegend. Wees bemind. Weet dat je met liefde en acceptatie wordt bezien. Houd van jezelf. Koester jezelf. Bemin jezelf. Kijk met genegenheid en ruimte naar jezelf en weet dat je dan dichter bij God bent dan ooit. Want zo kijkt God naar jullie allen, ongeacht wat je doet en niet doet, kunt en niet kunt, probeert en niet probeert.

Herinner je je het telkens weer, telkens weer. En als je het hebt vergeten dan ga je daar weer heen, naar die blije en liefdevolle blik naar jezelf. En verwar dit niet met het botte egoïsme van sommige mensen, want die houden helemaal niet van zichzelf, ook al lijkt dat zo.

Kijk met al die liefde en genegenheid die jullie in je hebben en op kunnen brengen voor een klein kind, een lief poesje of een bloemetje naar jezelf. En weet dan dat God zich verheugt omdat de mens dan dichter bij God komt, en God dichter bij de mens. Er is gewoon zoveel meer mogelijk in jullie leven met deze liefdevolle houding. De wereld zou versneld door haar transformatie gaan, en het zou gepaard gaan met minder vernietiging en minder leed. Leef de liefde voor jezelf.

Want die is nauw verbonden met de liefde voor de ander en voor de wereld.

En als je dit weer vergeet, Mijn zoon, herinner je dan weer. Het is het verschil tussen de nacht en dag.

Jan Geurtz is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 559

Stomme gedragingen leiden tot bescheidenheid

Mijn goede God, ik was laatst weer lekker bezig met me te verliezen in de kleine, domme en ongezonde gehechtheden des levens. Ik zal er maar niet op ingaan welke dat zijn want dat is ook eigenlijk niet zo interessant. En toen ik zo lekker me uitgeleefd had bespeurde ik bij mijzelf een zeer grote nederigheid. Ik heb geen minderwaardigheidscomplex en ik noem mezelf geen miezerige nietszeggende worm, maar toch. Mijn zelfbeeld was wel : “ach wat ben ik waard, hoeveel kan ik, hoezeer hebben alle primitieve krachten in het leven meer over mij te zeggen dan U God” verzuchtte ik.” Wat was ik waard, wat een heerlijke domme aap ben ik toch”.

Nou ja zoiets. En daarbij ervoer ik een kleinheid, een nietsigheid en een nietswaardigheid, die me rust gaven en een soort eenvoudige gewaarwording van opluchting. In ieder geval leed ik op dat moment niet bepaald aan trots of flinke eigendunk.

En ik dacht aan U en aan de geestelijke wereld en verzuchtte: “wat heeft U allen een geduld en een liefde en een macht dat U met ons in zee bent gegaan. Wat een klus voor U Allen”.

Nou wil ik U vragen daar op in te gaan?

Mijn goede zoon, Mijn vraag is deze keer niet “Heeft het je veel gebracht, dit gedrag? Ben je er van opgeknapt, heeft het je goed gedaan?”

Deze vragen parkeren  Wij , want ze zijn gesteld in andere blogs. 

(Zie https://watchthegod.blogspot.com/2013/06/verzaak-jezelf-teresa-van-avila.html )

En het is waar: Wij zijn Geduld, Liefde en Macht.

De Mensenzoon ging liever om met tollenaars en hoeren, die veel wisten van de duistere kant van het leven maar niet durfden te bedenken dat God aan hen dacht. De Mensenzoon ging liever met hen om dan met priesters en farizeeërs die oh zo rechtschapen leefden en alles heel goed wisten van God en heilige boeken en rituelen.

Waarom denk je?

De tollenaars en hoeren vonden niet veel van zichzelf, stonden mateloos open voor elke strohalm des levens, en Christus was me een strohalm, eerder een  rots in de branding.

Maar de priesters en farizeeërs hadden een zeer hoge eigendunk en vroegen zich niets af. Zij waren mateloos vervuld van eigendunk, en hadden geen vragen, geen behoefte aan steun en raad, en wilden zeker niets nieuws en pijnlijks horen, behalve heel luid bevestigd krijgen dat ze heel bijzonder waren.

Elk woord van waarheid en liefde door de Christus gesproken werd geabsorbeerd en bemind en verinnerlijkt door de hoeren en tollenaars maar ze werden betwijfeld en bediscussieerd en afgewezen door de priesters en farizeeërs.

Dit is geen pleidooi voor zonde en verderf, voor verslavingen en liederlijkheden, maar het is wel een pleidooi voor de wondere werken van God, die in de armen van geest en de onderdrukten en somberen en elllendigen en zieken, de zuchtenden en zondaars veel macht krijgt en veel bereikt. En in de geestelijke wereld wordt een hoer met een groot hart met meer vreugde verwelkomd dan een ijzige geestelijke met een koud gemoed.

Jij stond na al jouw kleine domme daden meer voor mij open dan voorheen. Dat zie ik graag. Want met God kun je elke dag opnieuw beginnen.

De Christus zei tegen de tollenaars en hoeren na een openhartig gesprek: “Zondig niet meer”.

En bijna zonder uitzondering stopten zij met zondigen en werden in het leven nog halve heiligen.

En de priesters en farizeeërs , ach zij hebben de Christus gekruisigd.

Wees gezegend om jouw eerlijkheid.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 558

Respect voor de medemens

Mijn God, mag ik U vragen. Ik las een erg mooi interview met de schrijver Adriaan van Dis* en op een bepaald  moment zegt hij, omdat hij er niet zo van houdt om mensen het hoofd te stoten ook als hij verbaasd is over henzelf , of hun gedrag,  dit:

“Ik laat mensen graag in hun wonderlijke waarde”

Ik werd erg geraakt door deze zin en vond het ontroerend. Zou U hier iets over willen zeggen?

 

Mijn zoon, deze houding tov mensen getuigt van een grote voorzichtigheid maar ook een grote verbazing over de wonderlijke wegen van de mens en hoe de mens diens eigen leven beziet. Eigenlijk is die verbazing die van de geestelijke wereld over wat de mens vermag te doen op aarde, in zijn bijzondere evolutionaire gang van voormalige aap naar geestelijk wezen. Maar meer nog is deze betoonde grote voorzichtigheid die van God Zelve, die de mens, zijn vrije wil, zijn gang, zijn zelfdunk, zijn neigingen en kortzichtigheden, zijn foute keuzes en vooroordelen beziet met respect en veel liefde. God laat mensen graag in hun wonderlijke waarde.

En als er andere dingen nodig zijn in het leven, want de wereld kan niet draaien op mensen en hun wonderlijke waarde alleen, dan zullen uiteindelijk de wetten van God een en ander corrigeren.

Adriaan van Dis zij gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Volkskrant, 19 augustus 2023

Nr. 557

Frenkie bezoekt een Sikh tempel

Vorige week was ik in gelegenheid om een tempel van de Sikh’s in Den Haag te bezoeken. Ik moet tot  mijn schande bekennen dat ik werkelijk helemaal niets van het Sikh geloof af wist en ik ging dus totaal blanco naar de tempel. Wel wist ik van internet dat ik me zodanig moest kleden, dat min armen en benen bedekt waren. Daar zou ik dan een doek krijgen om mijn hoofd(haar) te bedekken. De mannen doen dat met een tulband of eenvoudiger een doek. Een zeer aardige en behulpzame heer aldaar wees me de weg waar ik mijn schoenen uit kon doen, waar ik mijn handen kon wassen en vervolgens knoopte hij, ik moest voor hem knielen want ik ben lang en hij was klein, een oranje doek  om mijn hoofd. Later bemerkte ik dat de mannen daar of een echte Sikh tulband op hun hoofd hebben, en toevallig hadden zij dan ook een lange en ongeschoren baard. Of er waren mannen die in het dagelijkse leven zonder hoofdbedekking door het leven gingen en die droegen dan zo’n ter plekke opgeknoopte hoofddoek en hadden meestal geen baard of een kortgeschoren baardje, vaak waren dat jongeren.

Alle mannen zaten aan de ene kant en alle vrouwen, in de mooiste gewaden  en hoofddoeken, in alle kleuren van de regenboog, zaten aan de andere kant. En wij hadden gelukkig een groot beeldscherm voor ons waar de tekst die door de Granthi (voorganger) werd gezongen in het Punjabi (begreep ik later) en het Engels verscheen. Voorin de grote ruimte was een soort van altaar, onder een lichtkoepel van daglicht, bedekt met doeken en op dat altaar een groot boek met Het Heilige Woord Van God. Meer niet.

Het Sikhisme is een monotheïstische godsdienst. Dit betekent dat men in één God gelooft. Het Sikhisme ontstond in het begin van de 16e eeuw in noordelijk India, gestart door de eerste leermeester Goeroe Nanak Dev. Het is een onafhankelijk geloof dat geïnspireerd is op het Hindoeïsme en de Islam maar het heeft een eigen religieuze identiteit. De doctrines zijn vastgelegd in de  Guru Granth Sahib. Dit is het Heilige Boek voor de Sikhs (Wiki).

Ik vond werkelijk alles even prettig, vriendelijk, open, gastvrij en de sfeer in de tempel ervoer ik als ongelooflijk sereen. Er leek een grote eenvoud te bestaan, met weinig rituelen, en alles was gericht op het woord van God. Wat was dat woord van God dan? Ik heb een willekeurige tekst van internet gehaald, die overeenkomt met de vele teksten die die ochtend in de tempel werden gezongen en vermeld. Ik vond ze erg mooi, ook omdat ze eigenlijk steeds verwijzen naar: God is in ons en wij kunnen communiceren met God en proberen te leven naar Gods voorbeeld.

Nou helemaal naar de sfeer van de blogspot. Een voorbeeld:

Zij die de Heer als hun Vriend en Metgezel hebben

vertel me, wat hebben ze nog meer nodig?
Zij die verliefd zijn op de Heer van het Universum

pijn, lijden en twijfel rennen van hen weg.

 

jaa kaa meeth saajan hai sameeaa

this jan ko kahu kaa kee kameeaa|

jaa kee preeth gobi(n)dh sio laagee

dhookh dharadh bhram thaa kaa bhaagee.

 

(deze Shabad is van Goeroe Arjan Dev Ji, in Raag Gauree,  op Pannaa 186)

 

Ik vraag me terwijl ik in de dienst zit af of deze godsdienst niet tot één van de zuivere vormen van godsdienst op aarde behoort en mede voorloper is van een  tijd waar kerken en voorgangers zijn afgeschaft en godsdienst een aller individueelste communicatie wordt tussen God (in de mens) en de mens?

Ik hoop zeker nog een keer terug te komen.

Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, laten We geen oordeel uitspreken of  de ene godsdienst zuiverder en beter is dan de andere, daar gaan mensen toch alleen maar mee aan de haal.

Het Sikh geloof is een reactie op de grote rijkdom van het Hindoestaanse geloof en heeft elementen van de Islam overgenomen. Tot zover.

Ik wil in deze blog vier belangrijke elementen noemen. Daar kan iedereen dan het zijne van vinden.

ü  De allerindividueelste relatie tussen de mens en God in de mens.

Guru Nanak heeft hier de basis gelegd voor een zuivere traditie van God zoeken, en wel de levende en aanspreekbare God in de mens.

ü  Het zoeken naar de eenvoud van het leven.

Het Sikh geloof heeft al die eeuwen de directe impact van godsdienst op het gewone leven en hoe dat leven moet worden geleefd gekoesterd. Veel culturele rituelen en vooroordelen heeft men geprobeerd te elimineren. Alles t.b.v. de individuele band van de mens met God. Al het andere is secundair.

ü  Het grote respect voor de vrouw en de gelijkwaardigheid van man en vrouw.

De stelling van Goeroe Nanak dat de ziel van de man en de ziel van de vrouw gelijkwaardig zijn heeft gemaakt dat in de praktijk van alle dag de Sikhs altijd weer teruggingen naar deze kernwaarheid, als de geslachten op cultureel gebied leken te botsen.

ü  De ruimte voor devotie in het dagelijkse leven.

Uiteraard heeft elke godsdienst de wens het gewone leven te inspireren en te beïnvloeden. Dat streven is alom aanwezig. Het is de Sikhs goed gelukt om dit steeds te vertalen naar het gewone leven in de meest zuivere wijze. Hoe men omgaat met het eigen leven, met de medemens, met de verantwoordelijkheden in  de samenleving, met de natuur. Dit geschiedde en geschied steeds met veel respect, veel aandacht en veel wijsheid.

 

Je hebt je gelaafd aan deze bijeenkomst. Ga nog eens terug.

En bovengenoemde Shabad, de tekst van Guru Arjan Dev Ji, is dat niet precies wat Wij samen hebben, Mijn zoon?

De Sikhs zijn gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 556

De moeilijkheden lijken ons te overmeesteren

Mijn God, mag ik U vragen?

Ik vind het leven steeds moeilijker worden, niet door mijn persoonlijke situatie, want ik ben een gelukkig mens. Maar ik zie het ook bij mensen om me heen. Er zijn zoveel zorgen over de oorlog, over de economie, over het milieu, over de negatieve invloed van internet op de jeugd, over ga zo maar door. Ik zie dat mensen tobben, last hebben van zwaarmoedigheid, opzien tegen de toekomst, rampen verwachten. En ik eveneens.

Hoe houden we dit vol?

En de boer die ploegde voort, zei jouw vader tegen zijn gezin als er moeilijkheden waren en hij zag dat jullie er teveel in zwolgen. En dat zeg Ik nu tegen jullie. Jullie moeten gewoon doorgaan en Ik kan jullie niet geruststellen. Het wordt erger.

En Mijn enige advies is: probeer lichamelijk en geestelijk zo gezond mogelijk te leven. Probeer jullie innerlijke rust te bewaren. Probeer intussen toch nog te genieten van de mooie dingen des levens. En probeer jullie voor te bereiden op het ergste wat een mens kan overkomen zoals ziekte, honger, wanhoop, verdriet, angst en vernietiging. Dan valt het in jullie eigen leven misschien nog wel mee.

Heb vertrouwen, heb geduld, wees voorbereid want ge kent dag nog uur, leef in het hier en nu, koester mooie herinneringen en zwelg niet teveel in angst en zorg.

Leef, leef intussen en troost je met de woorden, dat de boer voortploegde. Grote wijsheid, groot inzicht, grootse ervaring. Want dat is wat jullie te doen staat. Gewoon doorgaan. Hoe dan ook.

En in alle gevallen wacht jullie na jullie kortstondige leven van schoonheid en geluk, van onzekerheid en moeilijkheden, van kansen en risico’s een glorieus leven na de fysieke dood. Vertrouw daarop.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 555

 

God helpt je er door heen

De beloften van God zijn net sterren, hoe donkerder de nacht des te helderder ze schijnen (David Nicholas)

 Zou  u hier iets over willen zeggen?

 Hoe zou het anders kunnen?

De goede God koestert jullie dag en nacht, de geestelijke wereld wil niets anders dan jullie beschermen, steunen, verzorgen, de juiste handreikingen doen, liefhebben. En vooral als jullie in nood zijn en denken dat jullie er alleen voorstaan en je eenzaam en verlaten voelt, doen Wij er letterlijk alles aan om jullie te behoeden en te koesteren.

 Hoe dieper een mens in de problemen zit en lijdt en wanhoopt,

ü  hoe mooier de houvast die God biedt

ü  hoe krachtiger de steun

ü  hoe liefdevoller de handreiking

ü  hoe groter de impact

ü  hoe fijner de aangeboden energie.

 

En als jullie heel eerlijk tegen jezelf zijn, moeten jullie toegeven dat jullie altijd onmiddellijk de steun en de toegezonden kracht ervaren.

De Katholieken zeggen terecht: “God geeft kracht naar kruis”.

David Nicholas zij gezegend.

 

Wees jullie allen gezegend 

Nr. 554

Jubileum, twaalf jaar lang openbaringen

 

Rond de 190.000 bezoeken uit meer dan 100 landen. Waar sta ik na het doorkrijgen van zo’n 550 blogs in twaalf jaar? Vandaag dus twaalf jaar geleden begon Het. Het is wat. Waarom noem ik het eigenlijk niet gewoon boodschappen en gebruik ik nu het woord openbaring?

Tsja, goede vraag. Ik weet het antwoord niet hoewel ik wanneer ik een blog teruglees altijd weer onder de indruk ben van het oorspronkelijke, het eenvoudige, het opbeurende of het verbazingwekkende van de inhoud. Toch maar openbaring.

En ik blijf vasthouden aan de mededeling in één van de eerste blogs (22 oktober 2011 dat de waarheid niet bestaat op aarde en dat er in elke openbaring hiaten, fouten en subjectiviteiten zitten. Maximaal 90 % waarheid had ik begrepen. Nou gelukkig maar. Als ooit blijkt dat er fikse fouten in deze blogs staan dan kan ik braaf zeggen:

 “Hee hallo, ik ben maar een mens, een boodschapper. Mijn God is onschuldig, ik heb gewoon niet goed genoeg geluisterd, of ik zat in een groef op dat onderwerp, of ik had een blinde vlek”.

Kortom, laat iedereen zelf maar bekijken wat ze doen met de teksten. Ik heb mijn best gedaan.

Ik had mezelf voorgenomen om na 12 jaar te stoppen. Is het niet mooi geweest? Wordt het geen gewoonte? Raakt het concept niet een beetje sleets? Is alles nou niet gezegd? Moet ik niet eens wat anders gaan doen? Is het toch niet gewoon toch sleets aan het worden?

Haha het is wat, en een vriendin zei me toen ik dat zo opperde: “Frenkie, hoe kun je dat nu zeggen, elke blog opnieuw is een groots iets, een genade, een niet vanzelfsprekende openbaring. Hoe kun je nou zeggen, sleets? Ben je niet een beetje te gemakzuchtig over wat je  hier meemaakt?”

En misschien heeft ze een punt. Misschien moet ik eens flink in mijn vel knijpen en weer verbaasd raken over wat hier gebeurt.

Zou U hier iets over willen zeggen?

Mijn zoon, dat wil Ik wel.

Jouw vriendin heeft gelijk. Je bent gemakzuchtig geworden, je neemt alles nogal aan als vanzelfsprekend. Je bent gaan denken dat alles heel gewoon is, en beseft niet meer dat je leeft onder een grote genade en zeer gezegend bent als mens en dat je uitverkoren bent. Ja dat woord gebruik Ik nu maar eens bewust. En vanzelfsprekend is het zeker niet. Maar dat geldt voor het hele leven van alle mensen.

Wat dat betreft ben je net als alle andere 7,8 miljard mensen. Jullie nemen veel als vanzelfsprekend aan, wat het niet is. Jullie gezondheid, jullie voedsel, het overvloedige water, de werking van jullie lichaam en de schoonheid van de natuur. En allerminst vanzelfsprekend is de dienstbaarheid van de geestelijke wereld aan jullie klein en eenvoudig bewustzijn. Jullie leven in een groot wonder van genade en zegen.

En Ik vraag aan jou, Mijn kleine vriend, wat wil je? Verder gaan zonder Mij, zonder Mijn woorden, zonder ze te delen met jouw medemens? Denk je dat dat je dan gelukkig zal maken? Ga je andere hobby’s ontwikkelen, leukere hobby’s misschien. Heb je wensen over wijzigingen van Gods plannen met de mens? Misschien suggesties?

Overigens denk toch niet dat deze schone levenstaak een hobby van je is.

Ach Mijn God, ik zeg niets meer. Het spijt mij. Bezie Uw dienstknecht.

Wees gezegend, Mijn overmoedig kind. Ga maar door zo.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 553

De boodschap van Hemelvaartsdag: wij zijn pelgrims

Mijn God, mag ik U vragen?

Vandaag hoorde ik in de kerk tijdens de preek deze woorden. Hoewel ik geen aantekeningen heb gemaakt, dus ik kan de priester* niet letterlijk citeren, komt het hier wel ongeveer op neer:

De boodschap van ‘s Heren Hemelvaart is dat wij pelgrims zijn. Wij zijn op weg, wij zijn in deze wereld, maar niet van deze wereld. De mens heeft van Christus de belofte, dat Hij altijd bji ons zal blijven tot de voleinding der wereld. Maar dat de mens deze hele wereld moet beschouwen als een pelgrimsoord, dat wij ons niet moeten verliezen in de waan van de dag, dat wij op weg zijn, en dat de belofte van Christus is, dat het geestelijke leven, het eeuwige leven het doel is.

Juist in deze periode raakt het mij zeer. Om me heen en in mezelf zie ik ons verliezen in de angsten en zorgen van het leven, de oorlog in Oekraïne, de teloorgang van het milieu, de tweespalt in de samenleving, ga maar zo door. En ineens door deze woorden van de monseigneur dat wij pelgrims zijn, maak ik weer zo contact met U, met het voorbeeld van Christus, met de belofte van het eeuwige leven. Ik besef weer dat dit aardse tranendal, wat voor ieder mens maar maximaal 90 jaar duurt, slechts een weg is en niet het doel. Mijn hart wordt geraakt in deze preek, in deze mis, en ik maak weer contact met ons eigenlijke doel op aarde: nooit en te nimmer vergeten dat wij kinderen van God zijn, dat ons een eeuwig en bijzonder leven wacht, dat dit alles slechts tijdelijk is en dat wij ons dat elke keer weer moeten herinneren.

Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, de mens is een pelgrim, het leven op aarde is slechts een begin. De belofte van de schoonheid, het geluk en de volmaaktheid van het eeuwige leven maken alles, werkelijk alles wat jullie meemaken aan moeilijkheden, ellende en verdriet, goed. Als jullie eenmaal zijn gearriveerd in de geestelijke wereld na deze tijdelijke en korte fase op aarde worden alle negativiteit, alle verdriet, alle onvolkomenheden, alle blokkades weggevaagd. En jullie lange en mooie pad wordt dan volmaakt geëffend naar het huis van God.

Hemelvaartsdag is de mooiste feestdag op aarde. De Christus heeft geleefd voor jullie toekomst, heeft de aarde opgetild, de weg naar het eeuwige leven geëffend. De zoon van God heeft gezegevierd over de kwade krachten op aarde en ze gekleineerd, geknecht, hun kracht een zeer grote slag toegebracht. Hemelvaartsdag is de grootste succeservaring van het grootste geestelijke wezen dat de aarde ooit heeft  bezocht en was waarlijk een groot offer. Een zoon van God die Zich verdiept in de mens en bereid is de zoon der mensen te worden.

Grootse opdracht, grootse taak, groots offer.

En de priester roept jullie op om op deze dag je dat ter herinneren.   

De monseigneur is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

*Monseigneur Ad van Luyn, emeritus bisschop van Rotterdam

Nr. 552

 

Hoe moet je eigenlijk bidden?

Mijn God, mag ik U vragen. Ik merk zelf aan mensen dat ze worstelen met bidden en wat ze wel en niet kunnen vragen en zeker als het oorlog, moeilijkheden en ellende betreft. Een vriendin zei tegen me: “Ik  ga toch niet aan God vragen of Hij/Zij voor me wil zorgen als ik het moeilijk heb, net alsof God niet voor me zorgt al en alsof ik God terecht wijs”. Nou ja dan vraag ik U, daar wil ik al natuurlijk op reageren.

Reageer maar eerst, mijn zoon.

Ik zei tegen haar, het maakt niet uit hoe moeilijk je het hebt, en hoe je bidt of waarvoor je bidt, in alle gevallen open je nog meer een  venster naar de geestelijke wereld waardoor de geestelijke wereld ons beter kan bereiken. En God is zeker niet beledigd als je vraagt “zorg voor me”, en zal niet zeggen “Doe  Ik al niet genoeg?”

Zoiets.

Zo is het, mijn zoon, en hoewel er veel over te zeggen is, en in de blogs het onderwerp bidden al vaker ter sprake is gekomen, en sommige zaken eindeloos herhaald mogen worden, is dit het.

Wanneer een mens bidt, opent hij een venster naar de geestelijke wereld en daardoor kan de geestelijke wereld hem beter bedienen, beter bereiken, sterker beïnvloeden, meer bereiken dan wanneer een mens niet bidt.

En dat is niet omdat God niet precies weet wanneer wat nodig is op aarde, maar omdat de mens vanuit zijn vrije wil dan meer bijdraagt aan de samenwerking tussen God en mens. Bidden  is versterken van deze samenwerking. Korter en beter en krachtiger kunnen We het niet brengen. Dus je hebt jouw vriendin goed en eerlijk en zuiver te woord gestaan. Ga zo voort, mijn Zoon.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 551

De liefde voor de naasten

Mijn God, een columnist in mijn krant* schreef:

“Gezegend zijn zij die mensen om zich heen hebben die lijden onder hun lijden”

Nou is deze man een rabiate atheïst die het te pas en te onpas niet kan laten om te fulmineren tegen het geloof. Tegelijkertijd heeft hij als verpleeghuisarts een zeer groot hart en veel liefde voor de medemens. En schrijft prachtig over het leven en het lijden van de mens en dat doet hij met  veel compassie. Dit artikel gaat over de lijdende mens en manieren om dat lijden te ontlasten of te bekorten. En hij eindigt met deze zin, die me echt ontroerde.

Zou U hier op in willen gaan?

Mijn zoon, dat doe Ik graag. Want de geestelijke wereld houdt veel van mensen die hun hart op de goede plek hebben en daar ook zoveel mogelijk naar luisteren. Deze arts is getuige van veel lijden en vooral onder zieke en oude mensen. En omdat hij niet gelooft zoekt hij de troost voor zover die er is in aardse en menselijke zaken. En dit is er een. 

“Gezegend zijn zij die mensen om zich heen hebben die lijden onder hun lijden”

De mens die dit mag meemaken in zijn lijden, ervaart zo de liefde van mensen die om hem geven. Een groot goed en een groot geluk, dat niet iedereen heeft. Er lijden veel mensen die niemand hebben die met hen meelijden.

Toch kan dit ook een  verdienste van die mens zelf zijn: als men veel liefde geeft aan de medemens, kan men mogelijk zelf in nood ook veel liefde terugkrijgen.

En er is nog een belangrijke zaak waar deze columnist niet mee bezig is. Men kan ook meeleven en meelijden met iemand door te bidden. En met name mensen die niemand hebben en toch lijden, kunnen veel baat hebben bij mensen die voor hen bidden.

En gelukkig zijn er ook veel mensen op aarde die bidden voor de lijdende mens in het algemeen en zo aan de geestelijke wereld over laten voor wie dat gebed dan bestemd wordt. En in eerdere blogs heb ik al uitgelegd 

(zie https://watchthegod.blogspot.com/2012/12/de-werking-van-het-gebed-op-de-wereld.html ) 

dat het niet zo is dat God pas in actie komt als er gebeden wordt. Maar meer dat door bidden een extra kanaal wordt gecreëerd waardoor de geestelijke wereld meer kan betekenen voor wie dat nodig heeft op aarde.

Naar aanleiding van een citaat van een atheïstische columnist zegt God dus: geeft liefde aan de ander. En ook zeg Ik: bid, bid, bid, al is het voor wildvreemden, voor rampen of onbekende ellende. Elk gebed is een extra hulpmiddel voor de  geestelijke  wereld om de aardse mens te ontlasten en te steunen.

En voor wie bidt mag weten: elk gebed is een bloem op jouw pad na het overlijden naar jouw geestelijke bestemming.

Gezegend is Bert Keizer.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 550 

*Bert Keizer, Trouw, 31 maart 2023

 

Liefde voor zichzelf

Ik had een mooie ontmoeting met een erg goede therapeut/psycholoog. Ik worstelde met nachtmerries en  een neiging om ongezonder te leven dan ik weet dat goed voor me is ( alcohol, snoepen, vlees etc). En na de introductie van mijn problemen, vroeg ze aan me: “ Hoe zou de geestelijke wereld jou ontvangen, als je nu boven arriveerde?”. Ik was verbijsterd door haar vraag want daar was ik nog lang niet klaar voor. Ondanks de inspiratie van de blogs en mijn gesprekken met een levende God, moest ik nog zoveel leren en afleren. Dacht ik. Door haar vraag maakte ik ineens weer volledig en totaal en ook bijna fysiek maar zeker in mijn hart contact met hoe ik ontvangen zou worden. Ik besefte in totale liefde en acceptatie.

Zonder verwijt, zonder oordeel, in totale liefde. Ineens voelde ik weer hoe het is om van binnen thuis te komen bij God, en thuis te komen bij jezelf. Ik was goed zoals ik was, ik hoefde niets te veranderen, ik hoefde zeker niet volmaakt te zijn. De dagen erna, oh zeker niet elke dag, maar wel als ik dit gesprek weer voor de geest haalde en vooral haar opmerking, dat het een keuze was, een houdingsaspect, een aandacht voor mezelf, waar ik elk moment voor kon kiezen, dan was het er weer: de rust, de stilte, de acceptatie, de liefde voor mezelf, de ruimte, het niet meer willen, het niet meer moeten, het besef dat ik zo goed was. Goed genoeg. Dat ik er mocht zijn, zoals ik was. Dat ik kon stoppen met te streven naar volmaaktheid. Oh wat een heerlijk besef. Ik merkte dat ik dan van binnen aan het neuriën was, van pure tevredenheid. Tjonge tjonge.  

Zou U hier iets op willen zeggen?

Mijn goede trouwe naïeve zoon, zit dit alles niet besloten in Mijn woorden ‘Wees gerust”? Deze ontmoeting heeft je een laatste duwtje gegeven in de  goede richting. Zo kan een mooie ontmoeting met een wijs iemand uitpakken.

Totale acceptatie, totale gerustheid, totale liefde. Voor jezelf, en automatisch voor anderen. En weet dat je dan heel dicht bij Mij bent. En dat Ik zo heel dicht bij jou kan zijn. Want met die acceptatie en die liefde kijkt God naar de mens.

Jouw therapeut is gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 549

 

Fondsenwerving voor publiciteit en uitgave boek

Fondsenwerving voor publiciteit en uitgave boeken blog 1-100 en blog 101-200 in Nederlands en Engels. Blog 575 is net gepubliceerd. 

Mijn naam is Frank van Rooij en ik heb een openbaring gehad. In 2011 tijdens een bezoek aan een kleine kapel in Leiden hoorde ik ineens glashelder en duidelijk een stem die niet mijn geweten, niet een beschermengel en niet een geleide geest was. De stem claimde God te zijn, de God in mijn innerlijk. Het bleef niet bij deze openbaring. Na mijn bezoek aan de kapel kwam de stem terug en had ik daar regelmatig gesprekken mee. Omdat ik besefte dat mijn eigen denken mogelijk de woorden inkleurde noemde ik de aanwezigheid achter de stem “Mijn God”. Regelmatig kreeg ik echter te horen dat “Mijn God “ en God één waren.

De antwoorden op vragen die ik had en de reflecties die ik kreeg op gebeurtenissen uit mijn leven waren zo intens, indrukwekkend en verrassend dat ik vrij snel van elke conversatie een verslag begon te maken om maar niets te vergeten. Enkele maanden na de oorspronkelijke openbaring vroeg “Mijn God” of die verslagen op het internet geplaatst konden worden. Vanwege de maatschappelijke positie die ik toentertijd nog had en ik deze niet wilde belasten met mogelijke kritiek aarzelde ik. Toch startte ik na enige tijd een blog en een twitteraccount. Dit deed ik onder het pseudoniem Frenkie Oosterveen. De meisjesnaam van mijn dierbare moeder. Ook bedacht ik de naam “Watchthegod”, wat tevens de titel werd voor mijn blogs. Aanvankelijk schreef en twitterde ik in het Nederlands, maar na een kleine twee jaar startte ik afzonderlijk een blog in het Engels. Het aantal bezoeken steeg gestaag. Na ruim 13 half jaar staat de teller van het Nederlandse blog op 128.229 en die van de Engelstalige op 78.235 bezoeken. Deze vinden plaats vanuit meer dan 100 verschillende landen.

Het blog is inmiddels gegroeid naar 575 verslagen van gesprekken met “Mijn God”. In het kort gaan ze over de zin van het leven en de moeilijkheden die iemand op zijn of haar levenspad kan tegenkomen. Verschillende onderwerpen die worden behandeld betreffen het leven op aarde, het leven na de dood, de beschermengel, de kracht van het gebed, geestelijke ondersteuning van de mens, wat er gebeurt tijdens een kerkdienst, natuurlijk God zelf en Diens dienaren, de staat van Moeder Natuur en nog vele andere onderwerpen.

Het blog is gratis te lezen. Vanaf het begin was het mij duidelijk voor wie de teksten zijn bestemd en ik heb dat ook van “Mijn God” bevestigd gekregen. De teksten zijn niet voor degenen die tevreden zijn met wat ze denken en geloven. Ze zijn specifiek bedoeld voor mensen die zoeken en teleurgesteld zijn geraakt in de dienaren van God op aarde of in de godsdienst van hun jeugd. Ze zijn voor mensen die weten dat er iets is maar dit niet altijd kunnen vinden in hun eigen geloof, voor mensen die ontevreden zijn met de manier waarop hun omgeving daarmee omgaat en voor degenen die graag tussen de regels van het leven doorlezen. Tenslotte zijn ze bedoeld voor hen die nog vragen hebben vanuit hun geloof of levensovertuiging en de antwoorden daarop misschien in deze blogs kunnen vinden.

Vanwege de leesbaarheid en vanuit het plan daar een boek van te maken, zijn de verslagen van de eerste 100 gesprekken geredigeerd. Dit is gebeurd met zoveel mogelijk respect naar de oorspronkelijke teksten waarin die gesprekken waren omgezet. De redactie van de Nederlandse teksten is uitgevoerd door een religiewetenschapper. Daarna heeft een vertaler, onder toezicht van een native speaker, de Engelstalige versies geredigeerd. De geredigeerde teksten worden binnenkort op de blog geplaatst in plaats van de oorspronkelijke teksten op het internet. Dit wordt dan onderaan de blog vermeld.

Naar mijn oprechte beleving ben ik slechts een boodschapper en zijn de boodschappen van Mijn God vervuld van verdraagzaamheid, wijsheid, liefde en ruimdenkendheid. Het zou mij al gelukkig maken wanneer de lezer daar één nieuw inzicht, één nieuwe gedachte of één nieuw onderwerp uithaalt die voor hem of haar het overdenken waard is.

Inmiddels heb ik € 13.750,- geïnvesteerd uit eigen zak aan PR en het betalen van de redacteurs. Fondsenwerving kan me helpen om de volgende stap te maken. 

Daarnaast heb ik gedurende ruim dertien jaar gemiddeld acht uur per week gewerkt aan de blogspot, maar dat deed ik natuurlijk om niet. Dit is mij een eer geweest dit te mogen doen. Toch wel zo’n 5000 uur.

Helpt u mij met verdere PR en de uitgave van het eerste en tweede boek?

Aub?  En als u dit doet, hoe klein ook uw bijdrage, zendt u dan mij een mail, zodat ik u persoonlijk kan bedanken. U bent geweldig.

Frank van Rooij

IBAN NL37 TRIO 2300 5284 87

BIC SWIFT Kode TRIODOS Bank TRIONL2U 

Nr. 548

Bewaak en koester jouw innerlijk (2)

God. Ik schrok vannacht wakker en wist toen dat de vorige blog nog een vervolg kreeg. Zegt U het maar.

En een niet onbelangrijk vervolg.

Omdat de zaken soms heel zwart wit liggen, nog dit:

Deze door jullie zelf te bewaken innerlijke tempel geeft  toegang tot God. God bereikt jullie beter als jullie een zuivere tempel opbouwen, want eigenlijk is deze tempel het huis van God in jullie innerlijk. En als de tempel wordt vervuild door de social media, zeg Ik, verzwakken jullie iets wezenlijks en duurzaams in jullie leven. Het gaat hier om de  toegang tot God, de band met God, de mogelijkheden van God om jullie te bereiken, door jullie heen te werken. Zo kunnen jullie immers de werkzame handen van God op aarde zijn. Hoe nodig.

En deze sterke tempel is wat anders dan het ego. De tempel is jullie eeuwig geestelijk lichaam dat overleeft na de dood. Terwijl het ego slechts een instrument is, waar in andere blogs genoeg over  gezegd is, dat laat Ik nu rusten.

Hoe sterker en mooier en duurzamer de tempel, hoe groter jullie weerbaarheid, hoe zelfstandiger jullie keuzes tegen de waan van de dag. En daarom is de eigenlijke mededeling aan jullie in deze blog de volgende.

De social media zijn een revolutie in de wereld met ongekende potentie, maar deze potentie kan een heilige en een onheilige kant opgaan. Hier wordt even ingetuned op de onheilige kant, dit ene aspect van verwarrende onrust. Social media worden dan voor jullie allen een last. Een indringende, virale last, een onbewuste verontrustende invloed. En zoals gezegd verzwakt die veelal jullie tempel en dus jullie innerlijke veiligheid.

En zo waart de vleesgeworden onheiligheid, noem het de duivel rond op jullie aarde. Hij vergiftigt niet alleen de jeugd met materialistische influencers, verslavende games, met soms goddeloze raps, met verwarrende en oppervlakkige nepfeiten, met dikwijls onzinnige samenzweringstheorieën. En zo is de duivel machtiger dan ooit. En hij heeft grotere invloed dan jullie beseffen, ook en juist omdat jullie niet meer geloven in zijn bestaan.

Duivelse waanzin, waarvan ouders geen besef hebben, die jongeren verleidt tot het dragen van wapens, het elkaar overtreffen in suïcidale spelletjes, die deprimerende waandenkbeelden rondstrooit, en ideaalbeelden waar niemand meer aan kan voldoen.

De duivel is even losgelaten op aarde, waart rond en bijna niemand die het ziet. Hij zal zijn tijd krijgen, maar gelukkig is zijn macht tijdelijk. Daar zorgt God wel voor.

Maar weet wat er gebeurt en wees waakzaam.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 547

Bewaak en koester jouw innerlijk (1)

Mijn God, mag ik U vragen.

Ik kwam in een artikel in mijn krant uit een biografie over Michel de Montaigne, geschreven door Stefan Zweig, dit citaat tegen van Montaigne:

Bekommer je om jezelf, red in jouw binnenste wat er te redden valt. Bouw terwijl anderen verwoesten, probeer verstandig te zijn te midden van alle waanzin. Sluit je af. Bouw jouw eigen wereld.

Zijn woorden lijken actueler dan ooit.

Mijn zoon, ze zijn niet actueler dan ooit. Het gaat niet  slechter met de wereld dan 100 of 1000 jaar geleden.  Maar zijn woorden mogen op een gouden weegschaal gelegd worden. Want er is één heel groot verschil met vroegere tijden. Nu worden jullie ook in de intimiteit van jullie eigen huiskamer, in jullie luie stoel of warme bed door de social media gebombardeerd met de waan van de buiten wereld. En dat was vroeger niet zo.

En jullie beseffen niet hoezeer de dynamische, harde, spannende buitenwereld, en zeker de massamedia met hun focus op leed, sensatie en paniek, keihard jullie veilige binnenwereld in denderen en jullie verontrusten en gevoelsmatig zeer belasten en benadelen. En dat dag en nacht. Wij vinden het heftig voor jullie.

Daarom koester zijn woorden, bouw aan jullie eigen binnenwereld, bescherm je tegen de waan van de dag, bouw een eigen veilige en beschermde binnen tempel op waar niemand ongevraagd bij mag. Bewaak jullie eigen innerlijke fort. Want bij jullie overlijden is dat het enige wat jullie meenemen naar de geestelijke wereld. En hoe sterker en gezonder het fort, hoe krachtiger de start in de geestelijke wereld.

En dit fort wordt  aangetast door de social media niet versterkt.

Montaigne is  gezegend.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 546 

 

 

 

 

  

Jullie zijn kinderen van de aarde en worden kinderen van de Sterren

Mijn God, die kreeg ik vast van U deze titel? Zou U hier zo aan het begin van een nieuw jaar iets over willen zeggen?

Mijn zoon, dat wil Ik graag.

Jullie zijn evolutionaire schepsels, kinderen  van de aarde en zouden net als alle andere wezens zoals planten en dieren na jullie fysieke dood overgaan in de geest van jullie soort, maar niet individueel overleven. Zo was het.

Omdat jullie door de evolutie een eigen individuele wil hebben ontwikkeld woont God bij jullie in. De individuele gift van God aan jullie aardse wezens heet Godsvonk, Mijn God, Atman en wat alle godsdiensten nog meer aan namen bedacht hebben voor de inwonende God.

Sindsdien kunnen jullie na de fysieke dood overleven als individueel wezen, en zijn jullie kinderen van de Sterren geworden. En dit proces is uitzonderlijk vergemakkelijkt door de komst van de Mensenzoon op aarde. De Sterrenwereld ligt nu helemaal voor jullie open. Christus heeft de poorten van de eeuwigheid niet alleen meer bereikbaar gemaakt, maar de  scharnieren en de sloten gesmeerd en de hemelpoort lichtend gemaakt, en de weg ernaar toe geëffend en meer zichtbaar gemaakt. 

Alle godsdiensten, zonder uitzondering wijzen al eeuwen lang naar deze poort en naar de mogelijkheid om de eeuwigheid te bereiken. Alle godsdiensten hebben openbaringen gekregen en verkondigd, die de weg naar de hemel hebben geëffend, vergemakkelijkt en uitgelegd. En alle godsdiensten op aarde beloven dit ene:

Jullie mensen kunnen kinderen van de Sterren worden, ook al is dat door iedere godsdienst anders geformuleerd.

Herhaal in dit nieuwe jaar dit gezegde “Ik ben kind van de aarde en wordt kind van de Sterren”, maak er een mantra van, overweeg het en bespreek het met jullie medemensen en allen zullen het licht in hun hart, de hoop in hun wezen en de energie van de Sterren voelen. Het pad wordt zo nog meer geëffend en zo worden jullie, kinderen van de aarde nog eerder, en sneller en beter en met meer zekerheid kinderen van de Sterren.

Wees jullie allen gezegend

Nr. 545